ผลของการให้คำปรึกษาเรื่องเบาหวานแบบรายกลุ่มและรายเดี่ยวต่อการเปลี่ยนแปลงระดับน้ำตาลสะสมในผู้ป่วยเบาหวาน ณ โรงพยาบาลบางไทร จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
คำสำคัญ:
การให้คำปรึกษา, เบาหวาน, ระดับน้ำตาลสะสมบทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำตาลสะสม (HbA1C) ในผู้ป่วยเบาหวานของโรงพยาบาลบางไทรที่มีระดับน้ำตาลสะสมมากกว่า 7.0 mg% หลังการได้รับคำปรึกษา โดยแบ่งผู้ป่วยเป็นสามกลุ่มคือ 1.กลุ่มที่ได้รับการให้คำปรึกษาแบบรายเดี่ยว 2.กลุ่มที่ได้รับคำปรึกษาแบบรายกลุ่ม และ 3.กลุ่มที่ได้รับการรักษามาตรฐาน โดยกลุ่มที่ 1 ผู้ป่วยเบาหวานจะได้รับคำปรึกษาแบบเดี่ยวโดยพยาบาลที่ผ่านการอบรมผู้จัดการรายกรณี (case manager) เป็นรายบุคคล โดยมีการใช้ภาพสื่อในคอมพิวเตอร์ประกอบการสอน ร่วมกับมีการแจกสมุดประจำตัวที่มีความรู้เกี่ยวกับโรคเบาหวานให้ผู้ป่วย กลุ่มที่ 2 ผู้ป่วยเบาหวานจะได้รับคำปรึกษาโดยพยาบาลที่ผ่านการอบรมผู้จัดการรายกรณี (case manager) เป็นกลุ่มครั้งละ 8-10 คน โดยมีการใช้ภาพสื่อในคอมพิวเตอร์ประกอบการสอน ร่วมกับมีการแจกสมุดประจำตัวที่มีความรู้เกี่ยวกับโรคเบาหวานให้ผู้ป่วย ส่วนกลุ่มที่ 3 ผู้ป่วยเบาหวานจะได้รับการดูแลตามมาตรฐาน แต่ไม่ได้รับการให้คำปรึกษาโดยพยาบาลที่ผ่านการอบรมผู้จัดการรายกรณี (case manager) ช่วงเวลาที่ทำการศึกษาตั้งแต่ตุลาคม พ.ศ. 2559 ถึง กันยายน พ.ศ.2561 มีผู้ป่วยเบาหวานในการศึกษาทั้งหมดจำนวน 779 คน พบว่าผู้ป่วยเบาหวานกลุ่มที่ได้รับคำปรึกษารายเดี่ยว กลุ่มที่ได้รับคำปรึกษารายกลุ่ม และกลุ่มที่ได้รับการรักษามาตรฐานมีระดับน้ำตาลสะสม ลดลง 0.59 + 2.01 (ลดลงจาก 9.66 + 1.76 mg% เหลือ 9.06 + 0.19mg%) ลดลง 0.30 + 2.03 (ลดลงจาก 8.99 + 1.81 mg% เหลือ 8.70 + 0.11 mg%) และเพิ่มขึ้น 0.01 + 1.83 mg% (เพิ่มขึ้นจาก 8.49 + 1.58 mg% เป็น 8.5 + 0.78 mg%) ตามลำดับ โดยผู้ป่วยเบาหวานที่ได้รับคำปรึกษารายเดี่ยว และได้รับการรักษามาตรฐานมีการเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำตาลสะสมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value = 0.023) จากผลการศึกษาครั้งนี้ช่วยสนับสนุนให้มีการจัดคำปรึกษาแบบรายเดี่ยวแก่ผู้ป่วยเบาหวานเพิ่มมากขึ้น
เอกสารอ้างอิง
2. กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. กรมควบคุมโรค เตือนประชาชนใส่ใจดูแลสุขภาพตนเองและคนในครอบครัว ระวังป่วยโรคเบาหวาน เผยไทยพบผู้ป่วยเบาหวานเกือบ 5 ล้านราย [อินเทอร์เน็ต] 2561. [เข้าถึงเมื่อ 3 ส.ค.2562]. เข้าถึงได้จาก:https://ddc.moph.go.th/th/site/office_newsview/view/1978
3. Campbell RK, White J. Counseling patients with type 2 diabetes and insulin resistance in the outpatient setting. Diabetes Educ 2002;28(6):938-43,947-50,952-4.
4. Malathy R, Narmadha MP, Ramesh S, Alvin JM, Babu ND. Effect of a diabetes counseling programme on knowledge, attitude and practice among diabetic patients in Erode district of South India. J Young Pharm 2011;3(1):65-72.
5. Selçuk-Tosun A, Zincir H. The effect of a transtheoretical model-based motivational interview on self-efficacy, metabolic control, and health behaviour in adults with type 2 diabetes mellitus: A randomized controlled trial. Int J Nurs Pract 2019;25(4):e12742.
6. Sullivan SD, Dalal MR, Burke JP. The impact of diabetes counseling and education: clinical and cost outcomes from a large population of US managed care patients with type 2 diabetes. Diabetes Educ 2013;39(4):523-31.
7. Johansen MY, MacDonald CS, Hansen KB, Karstoft K, Christensen R, Pedersen M, et al. Effect of an intensive lifestyle intervention on glycemic control in patients with type 2 diabetes: a randomized clinical trial. JAMA 2017;318(7):637-46.
8. Zhang H, Goldberg SI, Hosomura N, Shubina M, Simonson DC, Testa MA, et al. Lifestyle counseling and long-term clinical outcomes in patients with diabetes. Diabetes Care 2019;42(9):1833-6.
9. Weitgasser R, Clodi M, Cvach S, Riedl M, Lechleitner M, Ludvik B. Diabetes education and counselling in adult patients with diabetes (Update 2019). Wien Klin Wochenschr 2019;131(Suppl 1):110-4.
10. Poskiparta M, Kasila K, Kiuru P. Dietary and physical activity counseling on Type 2 diabetes and impaired glucose tolerance by physicians and nurse in primary healthcare in Finland. Scand J Prim Health Care 2006;24(4):206-10.
11. Su D, McBride C, Zhou J, Kelley MS. Does nutritional counseling in telemedicine improve treatment outcomes for diabetes? A systematic review and meta-analysis of results from 92 studies. J Telemed Telecare 2016;22(6):333-47.
12. Umpierre D, Ribeiro PA, Kramer CK, Leitão CB, Zucatti AT, Azevedo MJ, et al. Physical activity advice only or structured exercise training and association with HbA1c levels in type 2 diabetes. A Systematic Review and Meta-analysis. JAMA. 2011;305(17):1790-9.
13. Gatlin TK, Serafica R, Johnson M. Systematic review of peer education intervention programmes among individuals with type 2 diabetes. J Clin Nurs 2017;26(23-24):4212-22.
14. Morrison F, Shubina M, Turchin A. Lifestyle counseling in routine care and long-term glucose, blood pressure, and cholesterol control in patients with diabetes. Diabetes Care 2012;35(2):334-41.
15. Suppapitiporn S, Chindavijak B, Onsanit S. Effect of diabetes drug counseling by pharmacist, diabetic disease booklet and special medication containers on glycemic control of type 2 diabetes mellitus: a randomized controlled trial. J Med Assoc Thai 2005;88(suppl4):S134-41.
16. Wedman B, Kahan RS. Diabetes graphic aids used in counseling improve patient compliance. J Am Diet Assoc 1987;87(12)1672-4.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ลงพิมพ์ในวารสารเวชศาสตร์ป้องกันแห่งประเทศไทย ถือเป็นผลงานวิชาการ งานวิจัย วิเคราะห์ วิจารณ์ ตลอดจนเป็นความเห็นส่วนตัวของผู้นิพนธ์ กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป และผู้นิพนธ์จะต้องรับผิดชอบต่อบทความของตนเอง