การวิเคราะห์ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการเสียชีวิต ของผู้ป่วยติดเชื้อในกระแสเลือด (Sepsis) ในโรงพยาบาลปากเกร็ด
คำสำคัญ:
ภาวะติดเชื้อในกระแสเลือด, ภาวะติดเชื้อในกระแสเลือดที่มาจากบ้าน, ภาวะอวัยวะทำงานผิดปกติบทคัดย่อ
ภาวะติดเชื้อในกระแสเลือด (sepsis) เป็นภาวะรุนแรงและเป็นสาเหตุของการเสียชีวิตที่สำคัญของผู้ป่วยทั่วโลก รวมถึงในประเทศไทย และเป็นสาเหตุการเสียชีวิตอันดับ 1 ของผู้ป่วยในโรงพยาบาลปากเกร็ด ในปี 2561 การศึกษานี้จึงได้วิเคราะห์ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการเสียชีวิตของผู้ป่วย sepsis ในโรงพยาบาลปากเกร็ด เพื่อนำมาพัฒนาการดูแลผู้ป่วยให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นและลดอัตราการเสียชีวิตจาก sepsis โดยศึกษาในผู้ป่วยติดเชื้อในกระแสเลือดที่มาจากที่บ้าน (community acquired sepsis) ที่เข้ารับการรักษาในแผนกผู้ป่วยในโรงพยาบาลปากเกร็ด ในช่วงเดือนตุลาคม 2561 ถึงมีนาคม 2562 มีผู้ป่วยที่เข้าเกณฑ์ 36 ราย แบ่งเป็นกลุ่มที่รอดชีวิต 23 ราย และกลุ่มที่เสียชีวิต 13 ราย เมื่อเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มผู้ป่วยที่เสียชีวิตและกลุ่มที่รอดชีวิต พบว่าปัจจัยที่สัมพันธ์กับการเสียชีวิตของผู้ป่วย คือจำนวนระบบอวัยวะที่มีภาวะอวัยวะทำงานผิดปกติ (organ dysfunctions) มากกว่าหรือเท่ากับ 3 ระบบ (กลุ่มรอดชีวิตมี 17.39% กลุ่มเสียชีวิตมี 92.30%, P=0.000) ซึ่งชนิดของระบบที่สำคัญได้แก่ respiratory system (กลุ่มรอดชีวิตมี 30.43% กลุ่มเสียชีวิตมี76.92%, P=0.007), peripheral tissue/metabolic acidosis (กลุ่มรอดชีวิตมี 8.69% กลุ่มเสียชีวิตมี 69.23% P=0.000) และ hepatic system (กลุ่มรอดชีวิตมี 4.34% กลุ่มเสียชีวิตมี 30.76%, P=0.028) ในส่วนกระบวนการรักษาพบการให้สารน้ำเพียงพอและเหมาะสม แต่ยังมีปัญหาการให้ antibiotics ล่าช้าในทั้งสองกลุ่ม ซึ่งข้อมูลเหล่านี้เป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการวางแผนพัฒนาการดูแลผู้ป่วย sepsis ของ โรงพยาบาลปากเกร็ดต่อไปในอนาคต
เอกสารอ้างอิง
2. Gotts JE, Matthay MA. Sepsis: pathophysiology and clinical management. BMJ 2016;353:i1585.
3. ชูวงศ์ มหรรทัศนพงศ์. ผลลัพธ์ของ Surin sepsis treatment protocol ในการจัดการดูแลรักษาภาวะติดเชื้อในกระแสเลือด. ศรีนครินทร์เวชสาร 2555;27:332-9
4. Fleischmann C, Scherag A, Adhikari NK, Hartog CS, Tsaganos T, Schlattmann P, et al. Assessment of Global Incidence and Mortality of Hospital-treated Sepsis. Current Estimates and Limitations. Am J Respir Crit Care Med 2016;193:259-72.
5. Chuesakoolvanich K. Septic Death in Adults at Surin Hospital: An Investigation of Real-Life Clinical Practice vs. Empirical Guidelines. J Med Assoc Thai 2007;90:2039-46.
6. Rannikko J, Syrjanen J, Seiskari T, Aittoniemi J, Huttunen R. Sepsis-related mortality in 497 cases with blood culture-positive sepsis in an emergency department. Int J Infect Dis 2017;58:52-57.
7. Capan M, Hoover S, Ivy JS, Miller KE, Arnold R. Not all organ dysfunctions are created equal-Prevalence and mortality in sepsis. J Crit Care 2018;48:257-62. DOI: 10.1016/j.jcrc.2018.08.021
8. Rhee C, Jones TM, Hamad Y, Pande A, Varon J, O’Brien C, et al .Prevalence, underlying causes, and preventability of Sepsis-Associated Mortality in US Acute Care Hospitals. JAMA Network Open 2019;2:e187571. doi:10.1001/jamanetworkopen.2018.7571.
9. Khuri CE, Dagher GA, Chami A, Chebl RB, Amoun T, Bachir R, et al .The impact of EGDT on sepsis mortality in a single tertiary care center in Lebanon. Emergency Medicine International [Internet]. 2019 [cited 2019 Jan 15]. Available from:https://www.hindawi.com/journals/emi/2019/8747282
10. นงลักษณ์ โคว้ตระกูล. ผลการพัฒนาคุณภาพระบบการจัดการผู้ป่วยรายกรณีติดเชื้อในกระแสเลือดของโรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชสระแก้ว. วารสารพยาบาลโรคหัวใจและทรวงอก 2557;2:122-34.
11. ยุวดี เทียมสุวรรณ. การพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยหนักที่ติดเชื้อในกระแสเลือด โดยการจัดการรายกรณีโรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์ อุบลราชธานี. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ 2550;35:184-93.
12. กรรณิกา อำพนธ์. ผลลัพธ์ของการพัฒนาการดูแลผู้ป่วยติดเชื้อในกระแสเลือด โรงพยาบาลพระปกเกล้า. วารสารศูนย์การศึกษาแพทยศาสตร์คลินิก โรงพยาบาลพระปกเกล้า 2560;3,222-36.
13. วิไลวรรณ เนื่อง ณ สุวรรณ. การพัฒนาแนวปฏิบัติการพยาบาลผู้ป่วยที่มีภาวะติดเชื้อในกระแสเลือดอย่างรุนแรง. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ 2557;32:25-36.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ลงพิมพ์ในวารสารเวชศาสตร์ป้องกันแห่งประเทศไทย ถือเป็นผลงานวิชาการ งานวิจัย วิเคราะห์ วิจารณ์ ตลอดจนเป็นความเห็นส่วนตัวของผู้นิพนธ์ กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป และผู้นิพนธ์จะต้องรับผิดชอบต่อบทความของตนเอง
