ผลของโปรแกรมการฟื้นฟูมือและแขนต่อการทำกิจวัตรประจำวัน ในผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีก

บทคัดย่อ

     ผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีกมีความบกพร่องทางกาย การเคลื่อนไหวและมีปัญหาในการทำกิจกรรมต่างๆ เป็นอย่างมาก ผู้ป่วยไม่สามารถที่จะขยับเคลื่อนไหวร่างกายอย่างที่เคยทำได้ ส่งผลให้ระดับความสามารถในการทำกิจวัตรประจำวันของผู้ป่วยลดลง พยาบาลจึงมีบทบาทที่สำคัญในการส่งเสริมการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันของผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีก การวิจัยแบบกึ่งทดลองชนิดกลุ่มเดียววัดผลก่อนและหลังการทดสอบ มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบคะแนนการทำกิจวัตรประจำวันของผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีกก่อนและหลังได้รับโปรแกรมการฟื้นฟูมือและแขน โดยคัดเลือกตัวอย่างแบบเจาะจงจากผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีกที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ของโรงพยาบาลบางปะอิน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา จำนวน 30 คน เข้าร่วมโปรแกรมเป็นระยะเวลา 4 สัปดาห์ เครื่องมือที่ใช้ได้แก่ แผนการสอนโปรแกรมการฟื้นฟูมือและแขนผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีก มีค่าความตรงของเนื้อหาเท่ากับ 0.82 และแบบประเมินการทำ กิจวัตรประจำวัน มีค่าความเที่ยงของเครื่องมือเท่ากับ 0.84 นำเสนอข้อมูลเป็นค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน เปรียบเทียบข้อมูลคะแนนการทำกิจวัตรประจำวันของกลุ่มตัวอย่างก่อนและหลังได้รับโปรแกรมการฟื้นฟูมือและแขน ด้วยการวิเคราะห์ความแปรปรวนเมื่อมีการวัดซ้ำ (Repeated Measures ANOVA) กำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 พบว่า คะแนนการทำกิจวัตรประจำ วันเฉลี่ยของกลุ่มทดลองหลังเข้าร่วมโปรแกรมการฟื้นฟูมือและแขนเพิ่มขึ้นอย่าง
มีนัยสำคัญทางสถิติ ในสัปดาห์ที่ 1 [ความแตกต่างของค่าเฉลี่ย=0.47, 95% CI=0.25-0.68, (p-value<0.001)] สัปดาห์ที่ 2 [ความแตกต่างของค่าเฉลี่ย=2.10, 95% CI=1.68-2.52, (p-value<0.001)] สัปดาห์ที่ 3 [ความแตกต่างของค่าเฉลี่ย 3.77, 95% CI=3.22-4.31, (p-value<0.001] และสัปดาห์ที่ 4 [ความแตกต่างของค่าเฉลี่ย=4.33, 95% CI=3.82-4.84, (p-value<0.001)] โปรแกรมการฟื้นฟูมือและแขนมีแนวโน้มที่จะเพิ่มคะแนนการทำกิจวัตรประจำวันในผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีกได้ แต่คะแนนการทำกิจวัตรประจำวันที่เพิ่มขึ้นนั้น มิได้เกิดจากโปรแกรมการฟื้นฟูมือและแขนเพียงอย่างเดียว จึงควรนำโปรแกรมการฟื้นฟูมือและแขนไปศึกษาต่อและปรับใช้ในงานการพยาบาล เพื่อส่งเสริมการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันของผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีกต่อไป