พัฒนารูปแบบการดูแลผู้ดื่มสุราโดยภาคีเครือข่ายอำเภอนาดูน
คำสำคัญ:
สติบำบัด, รูปแบบการดูแลผู้ดื่มสุราโดยการมีส่วนร่วม, แอลกอฮอล์บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม เพื่อพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ดื่มสุราโดยการมีส่วนร่วม ของภาคีเครือข่าย อำเภอนาดูน โดยใช้รูปแบบของ PAOR (Kemmis and Mctarggart) เลือกกลุ่มเป้าหมายแบบเจาะจง ประกอบด้วย กลุ่มผู้ให้ข้อมูล และระดมความคิดเห็น จำนวน 87 คน ประกอบด้วยทีมสหสาขาวิชาชีพ ผู้ดื่ม ผู้ดูแล ผู้นำชุมชน อสม. และกลุ่มผู้ที่เข้ามาบำบัดในโปรแกรมสติบำบัด 25 คน ระยะเวลาในการดำเนินการ ตั้งแต่เดือนมิถุนายน 2560 ถึงเดือนมกราคม 2561 มี 4 ระยะ ระยะที่ 1 ศึกษาปัญหาทำเวทีประชาคม คัดกรองเรื่องการดื่มสุราด้วย ASSIST และ AUDIT ระยะที่ 2 ระยะดำเนินการพัฒนารูปแบบตามแผนปฏิบัติการ ระยะที่ 3 ระยะปฏิบัติใช้รูปแบบ ให้ความรู้เรื่องโทษและพิษภัยจากสุรา เริ่มบำบัด ติดตามผู้บำบัด ระยะที่ 4 ประเมินผลการดำเนินงาน รวบรวม วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ ตรวจสอบความน่าเชื่อถือแบบสามเส้า เชิงปริมาณเป็นค่าเฉลี่ยร้อยละ ผลการศึกษาพบว่า ระยะที่ 1 พบผู้ดื่มสุรา 25 ราย ดื่มแบบติด จำนวน 20 ราย ดื่มแบบเสี่ยง จำนวน 5 ราย การให้บริการไม่ได้ตามมาตรฐาน ระยะที่ 2 มีการสร้างทีมพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ดื่มสุรา จัดทำแผน และปรับปรุงแนวปฏิบัติทางคลินิกด้วยสติบำบัด 8 ขั้นตอน ระยะที่ 3 เมื่อนำรูปแบบการดูแลไปใช้ทั้งในส่วนของโรงพยาบาล รพ.สต. และชุมชน ระยะที่ 4 ได้รูปแบบ มีกระบวนการมีเครือข่าย เกิด รูปแบบ “รักษ์ชีวิต รักษ์สุขภาพ” มีคุณภาพชีวิตดีขึ้นร้อยละ 96 ครอบครัวพึงพอใจ เลิกดื่ม
สุราได้ 22 ราย คิดเป็นร้อยละ 88 อีก 3 ราย ดื่มลดลงอยู่ครบขั้นตอนการบำบัดร้อยละ 100 การศึกษานี้ เป็นการศึกษาเพียงชุมชนเดียว ต้องมีการพัฒนาต่อยอดอีกต่อไป
เอกสารอ้างอิง
2. National Statistical Office. The survey on smoking behavior and alcohol consumption in the population 2014. Bangkok:The Office; 2015.
3. Thavorncharoensap M, Teerawattananon Y, Chaikledkaew U, Lertpitakpong C, Yothasamut J, Thitiboonsuwan K, et al. A study on costs of social, health and economics of alcohol consumption in Thailand. Bangkok:Health Intervention and Technology Assessment Program; 2008.
4. Finney JW. Assessing treatment and treatment process. In:Allen JP, Wilson VB, editors. Assessing alcohol problems. California:Department of Veterans Affairs and Stanford University Medical Center; 2003; p.189-218.
5. Jittichairoj K. The study of alcoholic rehabilitation program. Conference of the Ministry of Public Health for the 12th; 2004 Aug 24-27; Royal Phuket City Hotel, Phuket. Khon Kaen: KhonKaen Rajanagarindra Psychiatric Hospital; 2004. p.246.
6. Moolsart J. Alcohol treatment guidelines: experience in Sapphasitthiprasong Hospital. Documents for the 1st symposium of alcoholics. Ubon Ratchatani: Sapphasitthiprasong Hospital; 2005.
7. Skinner MD, Aubin J. Craving’s place in addiction theory: Contribution of the major models. Neuroscience and Biobehavioral Reviews 2010;34:606-23.
8. Bevan E. The effect of mindfulness training on drug craving is moderated by level of negative affect. A Doctoral project in Clinical Psychology: Marywood University; 2010.
9. Kabat-Zinn J. Full catastrophe living: Using the wisdom of your body and mind to face stress, pain, and illness. New York: Dell; 1990.
10. Marlatt G, Witkiewitz K, Dillworth T. Vipassana meditation as a treatment for alcohol and drug use disorders. In S. C. Hayes, V. M. Follette, & M. M.linehan (Eds.), Mindfulness and acceptance: Expanding the cognitive-behavioral traditional. NY: Guilford Press; 2004.
11. Kemmis S, Mc Taggart R. The action research planner. 3rded. Victoria:Deakin University press; 1990.
12. ยงยุทธ วงศ์ภิรมย์ศานติ์. คู่มือสติบำบัด [Mindfulness-Based Therapy and Counseling (MBTC) Manual]; 2559.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ลงพิมพ์ในวารสารเวชศาสตร์ป้องกันแห่งประเทศไทย ถือเป็นผลงานวิชาการ งานวิจัย วิเคราะห์ วิจารณ์ ตลอดจนเป็นความเห็นส่วนตัวของผู้นิพนธ์ กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป และผู้นิพนธ์จะต้องรับผิดชอบต่อบทความของตนเอง
