ปัจจัยความสำเร็จในการเจรจาขอรับบริจาคอวัยวะ ดวงตา และเนื้อเยื่อในเขตสุขภาพที่ 4
บทคัดย่อ
การศึกษานี้เป็นการศึกษาย้อนหลัง (Retrospective study) โดยเก็บข้อมูลผู้บริจาคอวัยวะ ดวงตาเนื้อเยื่อ ตั้งแต่ รพ.ทั่วไปขนาดเล็ก (M1) ถึง รพ.ศูนย์ (A) ใน 8 จังหวัดของเขตสุขภาพที่ 4 ระหว่าง 1 ต.ค.2559-31 ก.ค. 2562 จำนวน 207 คน เพื่อการศึกษา ปัจจัยความสำเร็จและอุปสรรคในการเจรจาขอรับบริจาคอวัยวะดวงตา และเนื้อเยื่อ ในเขตสุขภาพที่ 4 ผลสำเร็จของการการเจรจารับบริจาคอวัยวะ ดวงตาและเนื้อเยื่อในเขตสุขภาพที่ 4 พบมากใน รพ.ที่มีพยาบาลประสานการปลูกถ่ายอวัยวะร่วมกับแพทย์ประสาทศัลยศาสตร์ซึ่งมีโอกาสสำเร็จสูงร้อยละ 18.07 กลุ่ม รพ.ที่มีแพทย์ประสาทศัลยศาสตร์ร่วมกับทีมพยาบาลประสานการปลูกถ่ายอวัยวะมีโอกาสประสบความสำเร็จในการขอรับบริจาคอวัยวะ ดวงตา เนื้อเยื่อ เปรียบเทียบ รพ. ที่ไม่มีประสาทศัลยแพทย์ร่วมกับทีมพยาบาลประสานการปลูกถ่ายอวัยวะ โดยสถิติ t-test และ Non-parametric, Spearman correlation แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ p<0.05 และเหตุผล 3 อันดับแรกซึ่งญาติปฏิเสธการบริจาคอวัยวะ คือ 1) ความเชื่อชาติหน้าอวัยวะไม่ครบ 2) ญาติตัดสินใจมติไม่เป็นเอกฉันท์ 3) ไม่อยากให้ผู้ป่วยเจ็บปวดทุกข์ทรมาน ทีมแพทย์ประสาทศัลยศาสตร์และพยาบาลประสานการปลูกถ่ายอวัยวะ การเยี่ยมเสริมพลังและการค้นหาผู้บริจาคอวัยวะจากสมองตาย เป็นปัจจัยสำเร็จในการเจรจาขอรับบริจาคอวัยวะดวงตา และเนื้อเยื่อในเขตสุขภาพที่ 4
เอกสารอ้างอิง
2. วิศิษฏ์ ฐิตวัฒน์. จริยธรรมของการปลูกถ่ายอวัยวะบทสัมภาษณ์ผู้อำนวยการศูนย์รับบริจาคอวัยวะสภากาชาดไทย. เดลินิวส์. 2543 เม.ย.6;3.
3. Marklin GF, Shapiro R. Evaluation of the potential deceased organ donor (adult). Up To Date. July 2019.
4. สภากาชาดไทย. การบริจาคอวัยวะ. [อินเทอร์เน็ต]. 2562 [เข้าถึงเมื่อ 10 ก.ค. 2562]. เข้าถึงได้จาก:http://www.redcross.or.th
5. วสันต์ สุเมธกุล, ยิ่งยศ อวิหิงสานนท์, อดิสรณ์ ล?ำเพาพงศ์, ศิริรัตน์ อนุตระกูลชัย, อติพร อิงค์สาธิต, อรรถพงศ์ วงศ์วิวัฒน์และคณะ. การศึกษาปัจจัยที่เป็นอุปสรรคต่อการขอรับบริจาคอวัยวะและการปลูกถ่ายอวัยวะในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สมาคมปลูกถ่ายอวัยวะแห่งประเทศไทย; 2559.
6. สภากาชาดไทย. รายงานประจำปีศูนย์รับบริจาคอวัยวะสภากาชาดไทยประจำปี 2559. กรุงเทพฯ: สภากาชาดไทย; 2559.
7. สภากาชาดไทย. รายงานประจำปีศูนย์รับบริจาคอวัยวะสภากาชาดไทยประจำปี 2560. กรุงเทพฯ: สภากาชาดไทย; 2560.
8. สภากาชาดไทย. รายงานประจำปีศูนย์รับบริจาคอวัยวะสภากาชาดไทยประจ?ำปี 2561. กรุงเทพฯ: สภากาชาดไทย; 2561.
9. ระพีพรรณ์ โพธิ์ประทับ, ภาวิกา ศรีรัตนบัลล์. ทุนทางสังคมในการตัดสินใจบริจาคอวัยวะของครอบครัวผู้บริจาคที่มีภาวะสมองตาย. วารสารบัณฑิตศึกษา มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น 2557;3:99-122.
10. Young GB. Diagnosis of brain death. UpTodate. July 2019.
11. Saposnik G, Bueri JA, Maurino J, Sazar R, Garretto NS. Spontaneous and reflex movements in brain death. Neurology 2005;54:221-3.
12. Goudreau JL, Wijidicks EF, Emmery SF. Complications during apnea testing in the determination of brain death: predisposing factors. Neurology 2000;55:1045-8.
13. Wijdicks EF, Rabinstein AA, Manno EM, Atkinson JD. Pronouncing brain death: Contemporary practice and safety of the apnea test. Neurology 2008;71:1240-4.
14. Wijdicks EF, Varelas PN, Gronseth GS, Greer DM. Evidence-based guideline update: determining brain death in adult:report of the Quality Standards Subcommittee of the American Academy of Neurology. Neurology 2010;74:1911-8.
15. Gardiner D, Shemie S, Manara A, Opdam H. International perspective on the diagnosis of death. Br J Anaeesth 2012;108 Suppl 1:i14-28.
16. Lustbader D, O’Hara D, Wijdicks EF, MacLean L, Tajik W, Ying A, et al. Second brain death examination may negatively affect organ donation. Neurology 2011;76:119-24.
17. แพทยสภา. ประกาศแพทยสภาที่ ๗/๒๕๕๔ เรื่อง หลักเกณฑ์และการวินิจฉัยสมองตาย. [อินเทอร์เน็ต] 2554. [เข้าถึงเมื่อ 10 ก.ค. 2562]. เข้าถึงได้จาก:https://www.tmc.or.th/download/7_54.pdf
18. ศุกรวรรณอุ่น ศรีส่ง, กมลอร สุวรรณกูล. การมีส่วนร่วมของแพทย์ในกระบวนการบริจาคอวัยวะ. [สารนิพนธ์หลักสูตรประกาศนียบัตรบัณฑิต]. ปทุมธานี:มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2548.
19. อัญชลี โพธิ์ชัยเลิศ. ปัจจัยที่มีผลต่อจิตสำนึกสาธารณะในการบริจาคโลหิต. [วิทยานิพนธ์ปริญญาวารสารศาสตรมหาบัณฑิต]. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2558.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ลงพิมพ์ในวารสารเวชศาสตร์ป้องกันแห่งประเทศไทย ถือเป็นผลงานวิชาการ งานวิจัย วิเคราะห์ วิจารณ์ ตลอดจนเป็นความเห็นส่วนตัวของผู้นิพนธ์ กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป และผู้นิพนธ์จะต้องรับผิดชอบต่อบทความของตนเอง
