การพัฒนาเครือข่ายดูแลผู้ป่วยจิตเวชในชุมชนเพื่อป้องกันการกลับเป็นซ้ำ

ผู้แต่ง

  • คมศักดิ์ ฉั่วรัตนกุล กลุ่มงานบริการทางการแพทย์ โรงพยาบาลบรบือ จังหวัดมหาสารคาม

คำสำคัญ:

สุขภาพจิต, การกลับเป็นซ้ำ, เครือข่าย

บทคัดย่อ

     สังคมไทยยุคปัจจุบันให้ความสำคัญของการเจริญก้าวหน้าด้านวัตถุอย่างมาก ประชาชนต่างต้องต่อสู้ดิ้นรนในการดำรงชีวิต ทำให้มีประชาชนจำนวนไม่น้อยเกิดความเครียด วิตกกังวล จนอาจส่งผลให้เกิดปัญหาสุขภาพจิตและเป็นผู้ป่วยโรคจิตเวช ปัญหาของผู้ป่วยโรคจิตเวชคือผู้ป่วยไม่ได้รักษาอย่างต่อเนื่องและเมื่อออกจากโรงพยาบาลมักมีอาการกลับเป็นซ้ำ ซึ่งมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นทุกปี เครือข่ายช่วยเหลือดูแลผู้ป่วยจิตเวชในชุมชน จึงเกิดขึ้นเพื่อสร้างเครือข่ายให้คนในชุมชนมีส่วนช่วยดูแลผู้ป่วยที่กลับไปสู่ชุมชนให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นในด้านต่างๆ คือ ผู้ป่วยสามารถทำกิจวัตรประจำวันได้ อาศัยอยู่ในครอบครัวและชุมชนได้ สามารถประกอบอาชีพ หรือได้รับเงินช่วยเหลือผู้พิการทางจิต ผู้ดูแลผู้ป่วยมีทักษะดูแลผู้ป่วยให้รับประทานยารักษาต่อเนื่อง มีความรู้เกี่ยวกับผลข้างเคียงของยาและสังเกตอาการกลับเป็นซ้ำได้ แกนนำเครือข่ายร่วมกับอาสาสมัครประจำหมู่บ้านออกเยี่ยมประเมินผลการรักษาอย่างต่อเนื่อง ผลของการพัฒนาเครือข่ายดูแลผู้ป่วยจิตเวชในชุมชน พบว่าสามารถช่วยป้องกันการกลับเป็นซ้ำของผู้ป่วยจิตเวชในพื้นที่ได้

เอกสารอ้างอิง

1. Sadock BJ, Sadock VA.Kaplan and Sadock’scomprehensive textbook. Of Psychiatry. 7th ed. Philadelphia: Lippincott; 2000.
2. มูลนิธิเพื่อการพัฒนานโยบายสุขภาพระหว่างประเทศ. รายงานภาระโรคและการบาดเจ็บประชากรไทย ปี พ.ศ. 2557. นนทบุรี: แผนงานการพัฒนาดัชนีภาระทางสุขภาพเพื่อการพัฒนานโยบาย. สำนักงานพัฒนานโยบายสุขภาพระหว่างประเทศ; 2560
3. กรมสุขภาพจิต. รายงานประจำปีกรมสุขภาพจิต ปีงบประมาณ 2548. นนทบุรี: กองแผนงานกรมสุขภาพจิต; 2548.
4. มูลนิธิศรีธัญญา. เอกสารประกอบงานโครงการรณรงค์เพื่อการเปลี่ยนแปลงทัศนคติและพฤติกรรมสังคม. นนทบุรี: โรงพยาบาลศรีธัญญา; 2548.
5. ขวัญทิพย์ สุขมาก. การบำบัดรักษาผู้ป่วยโรคจิต. กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข.กรุงเทพฯ: กรมสุขภาพจิต; 2558.
6. ขวัญสุดา บุญทศ, อมรรัตน์ ศรีคำสุข ไซโตะ, สุวรรณา อรุณพงศ์ไพศาล. การสนับสนุนทางสังคมต่อผู้ที่เป็นโรคจิตเภท. การประชุมวิชาการ ครั้งที่ 27 ประจำปี 2554, ขอนแก่น: ม.ป.ท.; 2554. หน้า 186-9.
7. ผู้ป่วยจิตเวชที่มารับบริการ ผู้ป่วยจิตเวชที่เกิดอาการกลับเป็นซ้ำและควบคุมอาการไม่ได้, งานเวชระเบียนและสถิติปี 2560 งานสุขภาพจิตโรงพยาบาลบรบือ จังหวัดมหาสารคาม ปี 2560.
8. สายรุ้ง จันทร์เส็ง. ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความร่วมมือในการรักษาด้วยยาของผู้ที่เป็นโรคจิตเภทในโรงพยาบาลอุตรดิตถ์. [การค้นคว้าอิสระพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต]. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่; 2548.
9. ศรีสกุล แจ้คำ. การศึกษาการใช้โปรแกรมการสอนสุขภาพจิตแบบกลุ่มต่อภาระและความสามารถในการดูแลของผู้ดูแลผู้ป่วยจิตเภท โรงพยาบาลบางจาก จังหวัดสมุทรปราการ. [วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต]. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2549.
10. เพ็ญนภา แดงด้อมยุทธ์, อรพรรณ ลือบุญธวัชชัย, ชนกพร จิตปัญญา. ตราบาป: การรับรู้และผลกระทบของผู้ป่วยจิตเภทและผู้ดูแลในครอบครัว. วารสารการพยาบาลจิตเวชและสุขภาพจิต 2548;18:1-9.
11. เกียรติภูมิ วงศ์รจิต. สุขภาพจิตชุมชน: บทเรียนและประสบการณ์ของประเทศไทย. ครั้งที่ 1. นนทบุรี: บริษัท บียอนด์ พับลิสชิ่ง จำกัด; 2555. 28-34.
12. กรมสุขภาพจิต. โรงพยาบาลศรีธัญญา. เคล็ดไม่ลับ...ฉบับดูแลคนพิการทางจิตใจหรือพฤติกรรม. นนทบุรี: โรงพยาบาลศรีธัญญา; 2560.
13. สุภาภรณ์ ทองดารา. ผลการให้สุขภาพจิตศึกษาแก่ญาติร่วมกับผู้ป่วยจิตเภทต่อความสามารถในการดำเนินชีวิตประจำวันของผู้ป่วย. [การค้นคว้าอิสระพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต]. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2545.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2019-05-23

รูปแบบการอ้างอิง

1.
ฉั่วรัตนกุล ค. การพัฒนาเครือข่ายดูแลผู้ป่วยจิตเวชในชุมชนเพื่อป้องกันการกลับเป็นซ้ำ. JPMAT [อินเทอร์เน็ต]. 23 พฤษภาคม 2019 [อ้างถึง 27 ธันวาคม 2025];9(1):21-8. available at: https://he01.tci-thaijo.org/index.php/JPMAT/article/view/190693

ฉบับ

ประเภทบทความ

นิพนธ์ต้นฉบับ