การศึกษาความรู้ การปฏิบัติ ปัญหาการใช้ยาวัณโรค และแนวทางการแก้ไขปัญหาการใช้ยาของผู้ป่วยวัณโรค อำเภอเมืองบึงกาฬ จังหวัดบึงกาฬ

บทคัดย่อ

     การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา เพื่อศึกษาความรู้ การปฏิบัติ ปัญหาการใช้ยาวัณโรค และแนวทางการแก้ไขปัญหาการใช้ยาในผู้ป่วยวัณโรค อำเภอเมืองบึงกาฬ จังหวัดบึงกาฬ กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษา ได้แก่ ผู้ป่วยวัณโรค จำนวน 55 คน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามในกลุ่มผู้ป่วยวัณโรค เก็บข้อมูลระหว่างวันที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2560 ถึง 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์ความสัมพันธ์โดยไคสแควร์ และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา
     ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีความรู้เกี่ยวกับการใช้ยาวัณโรค อยู่ในระดับมาก คิดเป็นร้อยละ 56.36 และอยู่ในระดับน้อย คิดเป็นร้อยละ 43.64 มีการปฏิบัติที่เหมาะสมต่อการรักษาวัณโรคและการใช้ยาอยู่ในระดับมาก คิดเป็นร้อยละ 65.46 และอยู่ในระดับน้อย คิดเป็นร้อยละ 34.54 ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความรู้เกี่ยวกับการใช้ยาวัณโรค ได้แก่ อาชีพ ระดับการศึกษา และปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการปฏิบัติที่เหมาะสมต่อการรักษาวัณโรคและการใช้ยา ได้แก่ ระดับการศึกษา ปัญหาที่พบมากในการใช้ยาคือ ผู้ป่วยไม่อยากมาพบแพทย์ตามนัดที่โรงพยาบาลเนื่องจากรอนาน และผู้ป่วยได้รับยาครั้งละหลายรายการ จึงรู้สึกไม่อยากรับประทานยา แนวทางการแก้ไข ทีมบุคลากรผู้ให้บริการทางการแพทย์ควรจัดระบบบริการให้สามารถบริการได้รวดเร็วขึ้นและควรลดจำนวนรายการยาที่จ่ายให้กับผู้ป่วยเพื่อเป็นการเพิ่มความร่วมมือในการใช้ยา
     การศึกษาครั้งนี้เสนอแนะให้หน่วยงานในพื้นที่ควรวางแผนการดูแลผู้ป่วยวัณโรคร่วมกับญาติของผู้ป่วยและชุมชน เพื่อการดูแลผู้ป่วยอย่างต่อเนื่องต่อไป