ความชุกและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับโรคผิวหนังอักเสบบริเวณมือ ของพนักงานนวดสปาในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล
คำสำคัญ:
ความชุก, โรคผิวหนังจากการทำงาน, ผิวหนังอักเสบบริเวณมือ, พนักงานนวดสปาบทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความชุกและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับโรคผิวหนังอักเสบบริเวณมือของพนักงานนวดสปาในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล เป็นการศึกษาภาคตัดขวาง ณ จุดเวลาใดเวลาหนึ่ง กลุ่มตัวอย่างคือ พนักงานนวดสปาในกรุงเทพมหานครและปริมณฑลจำนวน 348 คน เก็บข้อมูลโดย แบบสอบถามที่ดัดแปลงมาจาก Nordic Occupational Skin Questionnaire จากนั้นตรวจร่างกายและถ่ายภาพบริเวณมือเพื่อให้แพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านผิวหนังทำการวินิจฉัยวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติเชิงอนุมานเพื่อหาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยต่างๆ กับโรคผิวหนังอักเสบบริเวณมือและหาขนาดของความสัมพันธ์ดังกล่าวด้วยสถิติ Pearson Chi-square test (หรือ Fisher’s exact test) และสถิติ multiple logistic regression ผลการศึกษาพบว่าความชุกของโรคผิวหนังอักเสบบริเวณมือของพนักงานนวดสปาในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล คือ ร้อยละ 14.4 ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับโรคผิวหนัง
อักเสบบริเวณมืออย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value<0.05) ได้แก่ ปัจจัยส่วนบุคคล คือ การมีประวัติผิวหนังอักเสบจากภูมิแพ้ (Adj. OR 10.01, p-value<0.001) และปัจจัยจากการทำงาน คือ การสัมผัสผลิตภัณฑ์อโรมาเทอราปีที่มีกลิ่นลาเวนเดอร์ (Adj. OR 2.18, p-value=0.026) หรือกลิ่นยูคาลิปตัส (Adj. OR 2.05, p-value=0.038) ส่วนปัจจัยด้านสภาพแวดล้อมและปัจจัยจากการทำกิจกรรมนอกเวลางานไม่พบ ความสัมพันธ์กับผิวหนังอักเสบบริเวณมือทั้งนี้ควรจัดให้มีการติดตามและเฝ้าระวังการเกิดโรคผิวหนังอักเสบบริเวณมือในผู้ที่มีความเสี่ยงได้แก่ผู้ที่มีประวัติผิวหนังอักเสบจากภูมิแพ้ และมีการให้ความรู้ในการดูแลตนเองเบื้องต้นเมื่อเกิดผื่นผิวหนังอักเสบบริเวณมือ เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเป็นภาวะเรื้อรัง ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อการทำงานได้ นอกจากนี้ยังควรให้ความรู้และความตระหนักในการใช้ผลิตภัณฑ์อโรมาเทอราปี ที่มีส่วนผสมของกลิ่นลาเวนเดอร์หรือยูคาลิปตัส เช่น การดูแลตนเองในด้านสุขอนามัยภายหลังการสัมผัส
ผลิตภัณฑ์ดังกล่าว
เอกสารอ้างอิง
2. พระราชบัญญัติสถานประกอบการเพื่อสุขภาพ พ.ศ. 2559. (2559, 31 มีนาคม). ราชกิจจานุเบกษาเล่มที่ 133 ตอนที่ 30ก. หน้า 10-24.
3. Boonchai W, Iamtharachai P, Sunthonpalin P. Occupational allergic contact dermatitis from essential oils in aromatherapists. Contact Dermatitis 2007;56:181-2.
4. Trattner A, David M, Lazarov A. Occupational contact dermatitis due toessential oils. Contact Dermatitis 2008;58(5):282-4.
5. Boonchai W, Iamtharachai P, Sunthonpalin P. Prevalence of Allergic Contact Dermatitis in Thailand. Dermatitis 2007;19:142-5.
6. ประณีต สัจจเจริญพงษ์. Occupational Dermatoses [ออนไลน์]. 2551 [เข้าถึงเมื่อ 17 ตุลาคม 2559]. เข้าถึงได้จาก http://envocc.ddc.moph.go.th/uploads/media/direction/OccupationalDermatoses.pdf/
7. Meding B, Swanbeck G. Occupational hand eczema in an industrial city. Contact Dermatitis 1990;22:13-23.
8. Flyvholm MA, Susitaival P, Meding B, Kanerva L, Lindberg M, Svensson A, et al. Nordic occupational skin questionnaire NOSQ-2002. Copenhagen: Nordic Council of Ministers, 2002.
9. Crawford GH, Katz KA, Ellis E, James WD. Use of Aromatherapy Products and Increased Risk of Hand Dermatitis in Massage Therapists. Arch Dermatol 2004;140(8):991-6.
10. Svensson A, Lindberg M, Meding B, Sundberg K, Stenberg B. Epidemiology and Health Services Research Self-reported hand eczema: symptom-based reports do not increase the validity of diagnosis. Br J Dermatol 2002;147(2):281-4.
11. Lantinga H, Nater JP, Coenraads PJ. Prevalence, incidence and course of eczema on the hands and forearms in a sample of the general population. Contact Dermatitis 1984;10(3): 135-9.
12. Darlenski R, Fluhr JW. Influence of skin type, race, sex and anatomical location on epidermal barrier function. Clinics in Dermatology 2012;30(3):269-73.
13. Muizzuddin N, Hellemans L, Overloop LV, Corstjens H, Declercq L, Maes D. Structural and function differences in barrier properties of African American, Caucasian and East Asian skin. J Dermatol Sci 2010;59:123-8.
14. Rystedt I. Contact sensitivity in adults with atopic dermatitis in childhood. Contact Dermatitis 1985;13:1-8.
15. Shmunes E, Keil J. The role of atopy in occupational dermatoses. Contact Dermatitis 1984;11(3):174-8.
16. Posadzki P, Alotaibi A, Ernst E. Adverse effects of aromatherapy: A systemic review of case reports and case series. International Journal of Risk and Safety in Medicine 2012;24(3):147-61.
17. Schaller M, Korting HC. Allergic airborne contact dermatitis from essential oils used in aromatherapy. Clin Exp Dermatol 1995;20(2):143-5.
18. กิตติพล ไพรสุทธิรัตน์, สุนทร ศุภพงษ์, ประณีต สัจจเจริญพงษ์. ความชุกและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับโรคผิวหนังอักเสบบริเวณมือในผู้ประกอบอาหารโรงพยาบาลในสังกัดกรมการแพทย์ และโรงพยาบาล ศูนย์ภาคกลาง. วารสารสมาคมเวชศาสตร์ป้องกันแห่งประเทศไทย 2560;7(2):148-59.
19. Engebretsen KA, Johansen JD, Kezic S, Linneberg A, Thyssen JP. The effect of environmental humidity and temperature on skin barrier function and dermatitis. 2016;30(2):223-49.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ลงพิมพ์ในวารสารเวชศาสตร์ป้องกันแห่งประเทศไทย ถือเป็นผลงานวิชาการ งานวิจัย วิเคราะห์ วิจารณ์ ตลอดจนเป็นความเห็นส่วนตัวของผู้นิพนธ์ กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป และผู้นิพนธ์จะต้องรับผิดชอบต่อบทความของตนเอง
