ผลของการวางแผนจำหน่ายและการติดตามทางโทรศัพท์ ต่อระดับฮีโมโกลบินที่มีน้ำตาลเกาะ ความพึงพอใจในการบริการ ของผู้ป่วยเบาหวาน และความพึงพอใจในงานของพยาบาล

บทคัดย่อ

     การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ผลของการวางแผนจำหน่ายและการติดตามทางโทรศัพท์ต่อระดับฮีโมโกลบินที่มีน้ำตาลเกาะ 2) ความพึงพอใจในการบริการของผู้ป่วยเบาหวาน และ 3) ความพึงพอใจในงานของพยาบาล กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ป่วยเบาหวาน จำนวน 70 คน ที่เข้ารับการรักษาพยาบาลที่คลินิกเบาหวานงานผู้ป่วยนอก โดยแบ่งเป็นกลุ่มควบคุม คือ ผู้ป่วยเบาหวานที่ได้รับบริการตามปกติในคลินิกเบาหวาน จำนวน 35 คน กลุ่มทดลอง คือผู้ป่วยเบาหวานที่ได้รับการวางแผนจำหน่ายและการติดตามทางโทรศัพท์ จำนวน 35 คน และกลุ่มพยาบาล คือพยาบาลวิชาชีพในคลินิกเบาหวาน แผนกอายุรกรรม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ 1) คู่มือการวางแผนจำหน่ายและการติดตามทางโทรศัพท์ 2) แบบสอบถามความพึงพอใจในบริการพยาบาล 3) แบบสอบถามความพึงพอใจในงานของพยาบาล เครื่องมือทั้ง 3 ชุด ผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหา จากผู้ทรงคุณวุฒิ ค่าความเที่ยงแบบสอบถามความพึงพอใจในบริการพยาบาล แบบสอบถามความพึงพอใจในงานของพยาบาล เท่ากับ 0.75 และ 0.80 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติทดสอบ Independent t-test และ dependent t-test ที่ระดับ .05 พบว่าระดับฮีโมโกลบินที่มีน้ำตาลเกาะของผู้ป่วยเบาหวานกลุ่มที่มีการวางแผนจำหน่ายและการติดตามทางโทรศัพท์น้อยกว่ากลุ่มที่ได้รับการพยาบาลแบบปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (=7.87 และ 8.15 ตามลำดับ) ความพึงพอใจในบริการพยาบาลของผู้ป่วยเบาหวานกลุ่มที่มีการวางแผนจำหน่ายและการติดตามทางโทรศัพท์สูงกว่ากลุ่มที่ได้รับการบริการทางพยาบาลตามปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ( =4.21 และ 3.81 ตามลำดับ) ความพึงพอใจในงานของพยาบาลหลังจากการใช้การวางแผนจำหน่ายและการติดตามทางโทรศัพท์สูงกว่าก่อนการใช้การวางแผนจำหน่ายและการติดตามทางโทรศัพท์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (=4.33 และ 4.09 ตามลำดับ)