การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้ ในการป้องกันโรคติดเชื้อสเตร็พโตค็อกคัส ซูอิส ของประชาชน จังหวัดนครสวรรค์

บทคัดย่อ

     การวิจัยนี้มีความมุ่งหมายเพื่อศึกษาปัญหาการพัฒนารูปแบบการเรียนรู้พัฒนารูปแบบการเรียนรู้ และเพื่อประเมินผลการพัฒนารูปแบบการเรียนรู้ในการป้องกันโรคติดเชื้อสเตร็พโตค็อกคัส ซูอิส ของประชาชน จังหวัดนครสวรรค์ กลุ่มตัวอย่างเป็นประชาชนที่เป็นหัวหน้าครอบครัวหรือผู้แทนหัวหน้าครอบครัว ที่สมัครใจเข้าร่วมกระบวนการเรียนรู้ หมู่ที่ 2 บ้านห้วยน้ำลาด และหมู่ที่ 6 บ้านโคกเดื่อ ตำบลไพศาลี อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์ จำนวน 30 คน ได้มาโดยเลือกแบบเจาะจงเฉพาะผู้ที่เคยรับประทานอาหารที่มีส่วนประกอบของสุกรสุกๆ ดิบๆ หรือดิบ เป็นกลุ่มทดลอง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบวัดความรู้ จำนวน 20 ข้อ แบบวัดเจตคติ จำนวน 20 ข้อ และแบบวัดพฤติกรรมในการป้องกันโรคติดเชื้อสเตร็พโตค็อกคัส ซูอิส จำนวน 24 ข้อ สถิติที่ใช้ ได้แก่ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบสมมติฐานได้แก่ Paired t-test
     ผลการวิจัย พบว่ากลุ่มตัวอย่าง ส่วนมากเพศหญิง (ร้อยละ 76.7) อายุ 40-59 ปี (ร้อยละ 63.3) อายุเฉลี่ย 50.3 ปี ระดับการศึกษาประถมศึกษา (ร้อยละ 66.7) อาชีพเกษตรกรรม (ร้อยละ 46.7) บริโภคนิสัย ส่วนใหญ่รับประทานอาหารจากเนื้อหรือผลิตภัณฑ์จากสุกรดิบหรือสุกๆ ดิบๆ นานๆ ครั้ง (ร้อยละ 50.0) รองลงมา คือ เฉพาะเทศกาลหรืองานเลี้ยง (ร้อยละ 43.3) สำหรับการประกอบอาหารรับประทานเองที่บ้านจากเนื้อหรือผลิตภัณฑ์จากสุกรดิบหรือสุกๆ ดิบๆ นานๆ ครั้ง และเฉพาะเทศกาลหรืองานเลี้ยง (ร้อยละ 50.0) การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้ในการป้องกันโรคติดเชื้อสเตร็พโตค็อกคัส ซูอิส ของประชาชน จังหวัดนครสวรรค์ โดยรวมมีความเหมาะสมระดับมาก ( =3.95, S.D.=.492) และรายด้าน 5 ด้าน มีความเหมาะสมระดับมาก คือ ด้านเนื้อหาสาระการจัดกระบวนการเรียนรู้ (=3.95, S.D.=.492) ด้านความมุ่งหมายของกระบวนการเรียนรู้ ( =3.95, S.D.=.492) ด้านกิจกรรมการจัดกระบวนการเรียนรู้ (=3.95, S.D.=.492) และด้านการประเมินผลกระบวนการเรียนรู้ (=3.95, S.D.=.492) และหลังการทดลองและประเมินผลการพัฒนารูปแบบการเรียนรู้ในการป้องกันโรคติดเชื้อสเตร็พโตค็อกคัส ซูอิส ของประชาชน จังหวัดนครสวรรค์ พบว่า ประชาชนมีระดับความรู้ และระดับพฤติกรรมในการป้องกันโรคติดเชื้อสเตร็พโตค็อกคัส ซูอิส หลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 แต่มีระดับเจตคติในการป้องกันโรคติดเชื้อสเตร็พโตค็อกคัส ซูอิส ก่อนและหลังการทดลองไม่แตกต่างกันที่ระดับ .05
     โดยสรุป การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้ในการป้องกันโรคติดเชื้อสเตร็พโตค็อกคัส ซูอิส ของประชาชน จังหวัดนครสวรรค์ มีประสิทธิผลเหมาะสมในการเสริมสร้าง ความรู้ เจตคติ และพฤติกรรมในการป้องกันโรคติดเชื้อสเตร็พโตค็อกคัส ซูอิส ของประชาชน จังหวัดนครสวรรค์ ดังนั้นหน่วยงานภาครัฐที่เกี่ยวข้อง จึงควรนำการป้องกันโรคติดเชื้อสเตร็พโตค็อกคัส ซูอิส ของประชาชน จังหวัดนครสวรรค์นี้ไปใช้เพื่อการสร้างความปลอดภัยของประชาชนในป้องกันโรคติดเชื้อสเตร็พโตค็อกคัส ซูอิส และก่อให้เกิดความปลอดภัยแก่ผู้บริโภค ตลอดจนคุณภาพชีวิตที่ดีของประชาชน