ผลของการดูแลแบบสหสาขาวิชาชีพต่อการฟื้นฟูสภาพของผู้ป่วย หลอดเลือดสมองแตก หอผู้ป่วยศัลยกรรมชาย โรงพยาบาลพระนครศรีอยุธยา
คำสำคัญ:
การดูแลแบบสหสาขาวิชาชีพ, ผู้ป่วยหลอดเลือดสมองแตกบทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา เพื่อศึกษาผลของการดูแลแบบสหสาขาวิชาชีพต่อการฟื้นฟูสภาพของผู้ป่วยหลอดเลือดสมองแตก ทำการศึกษาในผู้ป่วยหลอดเลือดสมองแตกที่รับการรักษาในหอผู้ป่วยศัลยกรรมชาย โรงพยาบาลพระนครศรีอยุธยา ระหว่าง ตุลาคม 2556 ถึงเดือน มีนาคม 2557 เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง รวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคลและแบบประเมินความสามารถในการปฏิบัติกิจวัตรประจำวัน (ADL) ของผู้ป่วยโดยใช้ Barthel ADL Index ประเมิน ADL 4 ระยะ คือ ก่อนการวิจัย ก่อนจำหน่าย หลังจำหน่าย 4 และ 12 สัปดาห์ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป โดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและเปรียบเทียบผลของการดูแลผู้ป่วยหลอดเลือดสมองแตกก่อนและหลังให้การดูแลโดยใช้ สถิติ t-test ผลการศึกษา พบว่ากลุ่มตัวอย่าง 30 คนอายุระหว่าง 29 - 93 ปี ( = 56.27, SD = 6.127) มีโรคประจำตัว 16 รายส่วนใหญ่เป็นความดันโลหิตสูง และ 7 รายมีพฤติกรรมการดูแลสุขภาพเมื่อเป็นโรคไม่ถูกต้อง Glasgow Coma Scale (GCS) แรกรับ อยู่ระหว่าง 5 - 15 (
= 12.93, SD = 3.140) พบ Lt. Basal ganglia hemorrhage ร้อยละ 30.00 ส่วนใหญ่ได้รับการรักษาแบบประคับประคอง ระดับ GCS ก่อนจำหน่าย อยู่ระหว่าง 13 - 15 (
= 12.93, SD = 3.140) LOS อยู่ระหว่าง 2 - 22 วัน (
= 12.93, SD = 3.140) ระดับคะแนน Barthel ADL Index อยู่ระหว่าง 0 - 20 (
= 18.17, SD = 16.942) ก่อนจำหน่ายอยู่ระหว่าง 10 - 85 (
= 18.17, SD = 16.942) หลังจำหน่าย 4 สัปดาห์ อยู่ระหว่าง 15 - 100 (
= 68.83, SD = 2.455) และหลังจำหน่าย 12 สัปดาห์อยู่ระหว่าง 20 - 100 (
= 85.17, SD = 2.219) ตามลำดับ ผลการเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันของผู้ป่วยหลอดเลือดสมองแตก แรกรับ - ก่อนจำหน่าย ก่อนจำหน่าย - 4 สัปดาห์หลังจำหน่าย และ 4 สัปดาห์ หลังจำหน่าย - 12 สัปดาห์หลังจำหน่าย พบว่า มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
ผลการศึกษาสามารถนำมาพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยกลุ่มนี้ให้มีคุณภาพยิ่งขึ้น เพื่อส่งเสริมให้ผู้ป่วยได้รับการดูแลที่ครอบคลุม ครบถ้วน มีการฟื้นฟูสุขภาพที่ดี ลดและป้องกันการเกิดภาวะแทรกซ้อน สามารถนำไปเป็นกิจกรรมส่งเสริมความรู้และทักษะให้กับญาติผู้ดูแลผู้ป่วยหลอดเลือดสมองแตกที่เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาล เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการ ดูแลผู้ป่วยอย่างต่อเนื่อง
เอกสารอ้างอิง
2. สงวน นิตยารัมภ์พงศ์. ทั่วโลกตายด้วยโรคหลอดเลือดสมองนาทีละ 11 ราย. 2549. (วันที่ค้นข้อมูล 12 กุมภาพันธ์ 2557). แหล่งข้อมูล https://www. bangkokhealth. com/healthnews htdoc/healthnews detail. asp? Number=14830. ผู้จัดการออนไลน์.
3. เพ็ญแข แดงสวรรณ. Stroke ฆาตกรเงียบ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: ก.พล (1999).2550.
4. สถิติสำนักนโยบายและยุทธศาสตร์. สรุปสถิติที่สำคัญ พ.ศ. 2556. (วันที่ค้นข้อมูล 1 ตุลาคม 2557). แหล่งข้อมูล : https://www.msociety.go.th/article_attach/11378/15693.pdf.
5. งานเวชสถิติโรงพยาบาลพระนครศรีอยุธยา. รายงานสถิติประจำปี 2555. พระนครศรีอยุธยา : โรงพยาบาลพระนครศรีอยุธยา. 2556.
6. เยาวลักษณ์ หาญวชิรวงศ์, ไพรวัลย์ พรมที, ทินวิสุทธิ์ ศรีละมัย และสุวรรณา ธาดาพิพฒน์. การพัฒนาแผนการดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองโดยการมีส่วนร่วมของสหสาขาวิชาชีพ โรงพยาบาลขอนแก่น. วารสารขอนแก่น. 2549;30(3):272-283.
7. Johnston KC, Connors AF, Jr, Wagner DP, Haley EC, Jr. Predicting outcome in ischemic stroke: external validation of predictive risk models. Stroke. 2003;Jan;34(1):200-2.
8. สถาบันประสาทวิทยา. แนวทางการพยาบาลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองสำหรับพยาบาลทั่วไป. นนทบุรี : กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. 2550.
9. Burns, N., & Grove, SK. The Practice of Nursing Research Conduct, Critique, and Utilization. (5nded.) Philadelphia: Elsevier saunders. 2005.
10. เกสร อิ่มสุข. ผลของการพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง แบบสหสาขาวิชาชีพ โรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศร์. วารสารสมาคมพยาบาลฯ สาขาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. 2554;29(3);15-24.
11. นิ่มนวล ชูยิ่งสกุลทิพย์. ผลของการจำหน่ายแบบสหสาขาวิชาชีพต่อความสามารถในการทำกิจกรรมของผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองในโรงพยาบาลระยอง. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา 2550;15(4);.50-62.
12. ประกอบพร ทิมทอง. ภาวนา กีรติยุตวงศ์, รัชนี สรรเสริญ. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความสามารถของผู้ดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา 2551;16(1);9-21.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ลงพิมพ์ในวารสารเวชศาสตร์ป้องกันแห่งประเทศไทย ถือเป็นผลงานวิชาการ งานวิจัย วิเคราะห์ วิจารณ์ ตลอดจนเป็นความเห็นส่วนตัวของผู้นิพนธ์ กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป และผู้นิพนธ์จะต้องรับผิดชอบต่อบทความของตนเอง
