ประสิทธิผลการพัฒนางานปฐมภูมิเครือข่ายเมืองปทุมธานี

บทคัดย่อ

     งานวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบภาคตัดขวาง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลลัพธ์เชิงคุณภาพ โดยประเมินผลการพัฒนาระบบบริการปฐมภูมิและความพึงพอใจผู้รับบริการของหน่วยบริการปฐมภูมิ ศึกษาผลลัพธ์เชิงปริมาณ โดยศึกษาเปรียบเทียบจำนวนเจ้าหน้าที่ที่ปฏิบัติงานที่หน่วยบริการปฐมภูมิก่อนและหลังการพัฒนา ศึกษาเปรียบเทียบความรู้ในการดูแลผู้ป่วยเรื้อรังของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) ก่อนและหลังการพัฒนา ศึกษาผู้รับบริการที่ย้ายมาจากโรงพยาบาลปทุมธานีเพื่อมารับการรักษาที่หน่วยบริการปฐมภูมิ และผลทางเศรษฐกิจของการพัฒนางานปฐมภูมิเครือข่ายเมืองปทุมธานี ประชากรที่ศึกษาได้แก่ เจ้าหน้าที่สาธารณสุขที่ปฏิบัติงานในหน่วยบริการปฐมภูมิเครือข่ายเมืองปทุมธานี อสม. และผู้รับบริการที่หน่วยบริการปฐมภูมิจำนวน 11 แห่ง ในช่วงเวลาสิงหาคม-ธันวาคม 2557 วิธีการวิจัยโดยศึกษาโดยการประเมินจำนวนเจ้าหน้าที่ปฏิบัติงานที่หน่วยบริการปฐมภูมิก่อนและหลังการพัฒนางานปฐมภูมิ ประเมินองค์ความรู้การดูแลผู้ป่วยเรื้อรังของ อสม. ก่อนและหลังได้รับการอบรม สัมภาษณ์ผู้รับบริการที่มารับบริการที่หน่วยบริการปฐมภูมิจำนวน 538 คน ศึกษาผลทางเศรษฐกิจที่เกิดจากการย้ายการรักษามารับบริการที่หน่วยบริการปฐมภูมิ นำเสนอข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและเปรียบเทียบผลด้วยสถิติทดสอบ paired t-test ผลการวิจัยการเปรียบเทียบจำนวนเจ้าหน้าที่สาธารณสุขที่ปฏิบัติงานที่หน่วยบริการปฐมภูมิมากขึ้นกว่าก่อนพัฒนาระบบบริการปฐมภูมิอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.001) ผลการประเมินความรู้ในการดูแลผู้ป่วยโรคเรื้อรังที่บ้านของ อสม. มากขึ้นกว่าก่อนได้รับการอบรมเชิงปฏิบัติการอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.001) ผลการศึกษากลุ่มผู้รับบริการที่หน่วยบริการปฐมภูมิทั้งหมด 538 คน พบว่ามีผู้ป่วยที่ย้ายมาจากโรงพยาบาลปทุมธานีมารับการรักษาที่หน่วยบริการปฐมภูมิร้อยละ 46.28 ในด้านความพึงพอใจที่มีรับบริการหน่วยบริการปฐมภูมิ พบว่าพึงพอใจการบริการร้อยละ 99.81 ในด้านเศรษฐกิจผู้รับบริการทั้งหมดที่ย้ายมารับบริการที่หน่วยบริการปฐมภูมิทั้ง 11 แห่ง สามารถลดค่าเดินทางและค่าอาหารจำนวน 17,761.80 บาทต่อเดือน