รูปแบบการจัดการอย่างมีส่วนร่วมเพื่อปรับเปลี่ยนพฤติกรรม ของผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูง โรงพยาบาลแสวงหา อำเภอแสวงหา จังหวัดอ่างทอง

บทคัดย่อ

     การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง (Quasi-Experimental Research) ชนิด 2 กลุ่ม วัดผลก่อนและหลังการทดลองมีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมของกลุ่มทดลองก่อนและหลังเข้าร่วมรูปแบบการจัดการอย่างมีส่วนร่วม 2) เพื่อเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมหลังเข้าร่วมรูปแบบการจัดการอย่างมีส่วนร่วม 3) เพื่อเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมกลุ่มควบคุมก่อนและหลังได้รับการพยาบาล ดำเนินการวิจัยเดือนกรกฎาคม-ธันวาคม 2558 กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยจากแพทย์ว่าเป็นโรคความดันโลหิตสูง ซึ่งมารับบริการที่คลินิกโรคเรื้อรัง โรงพยาบาลแสวงหา จังหวัดอ่างทอง 60 คน ใช้เทคนิคการเลือกตัวอย่างง่าย (Simple random sampling) โดยแบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 30 คน กลุ่มควบคุมคือกลุ่มที่ได้รับการดูแลรักษาแบบปกติ กลุ่มทดลองคือกลุ่มที่เข้าร่วมรูปแบบการจัดการอย่างมีส่วนร่วมเพื่อปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงมีเป้าหมายในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมด้านการบริโภคอาหาร ด้านการออกกำลังกายและการพักผ่อน ด้านการคลายเครียด ด้านการรักษาโรคความดันโลหิตสูง เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูลคือแบบสอบถาม มีขั้นตอนดำเนินงาน 3 ขั้นตอน ขั้นตอนที่ 1 ขั้นเตรียมการ ขั้นตอนที่ 2 ขั้นดำเนินงาน ขั้นตอนที่ 3 ขั้นการติดตามและปรับปรุงแก้ไข วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน Dependent t-test และ Independent t-test
ผลการวิจัยพบว่า
1) ค่าคะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมในภาพรวมของผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงของกลุ่มทดลองหลังเข้าร่วมรูปแบบการจัดการอย่างมีส่วนร่วมสูงกว่าก่อนเข้าร่วมรูปแบบการจัดการอย่างมีส่วนร่วมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.01)
2) ค่าคะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมหลังเข้าร่วมรูปแบบการจัดการอย่างมีส่วนร่วมในภาพรวมของผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงในกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.01)
3) คะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมกลุ่มควบคุมก่อนและหลังได้รับการพยาบาลปกติพบว่าไม่แตกต่างกัน

สรุปรูปแบบการจัดการอย่างมีส่วนร่วมเพื่อปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูง มีประสิทธิผลต่อการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมด้านการบริโภคอาหาร ด้านการออกกำลังกาย ด้านการคลายความเครียด และด้านการรักษาโรคความดันโลหิตสูง จึงสมควรนำไปใช้ในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงต่อไป