การจัดบริการสาธารณสุขระดับอำเภอ: กรณีศึกษาพื้นที่กรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

          การศึกษาการจัดบริการสาธารณสุขระดับอำเภอ : กรณีศึกษาพื้นที่กรุงเทพมหานคร ใช้เวลาในการศึกษา 180 วัน การศึกษาใช้การวิเคราะห์เอกสารการจัดตั้งคณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิต  ระดับอำเภอ และระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรี ว่าด้วยการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับพื้นที่ พ.ศ. 2561 และเชิญผู้เชี่ยวชาญ ผู้ทรงคุณวุฒิ หน่วยงาน ที่เกี่ยวข้องกับระบบสุขภาพ มาให้ข้อมูลและแสดงความคิดเห็นในประเด็นต่างๆ ผลการศึกษาพบว่า ด้านการพัฒนาระบบและกลไกการทำงาน จะต้องอำนวยการให้ ส่วนราชการต่างๆ ในภาครัฐและภาคเอกชนที่เกี่ยวข้องมาร่วมกันทำงานแบบบูรณาการในระดับอำเภอ และจังหวัด โดยต้องร่วมกันจัดทำ ยุทธศาสตร์สุขภาพ ในระดับอำเภอ นอกจากนี้จะต้องให้มีการพัฒนา ระบบข้อมูลสารด้านสุขภาพ ที่มีปัญหาในการจัดการข้อมูลที่กระจัดกระจาย ให้มีความเชื่อมโยง ทั้งด้านข้อมูล และกระบวนการ ในด้าน การประสานงานในพื้นที่ ควรจัดให้มีโครงสร้างหน่วยงานเพื่อรองรับภารกิจและทำหน้าที่เป็นสำนักงานคณะกรรมการพัฒนาชีวิตระดับเขต หรือกลุ่มเขต และต้องมีการแต่งตั้ง อนุกรรมการติดตามและประเมินผลการดำเนินงานของคณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับเขต (พชข.) ในด้านการพัฒนาศักยภาพบุคลากร จะต้องเพิ่มสมรรถนะบุคลากรให้เกิดทักษะในการบูรณาการร่วมกัน ในพื้นที่ โดยการจัดอบรม พัฒนาบุคลากรด้วยหลักสูตรหรือวิธีการใหม่ๆ ด้านการเงินการคลัง จะต้องมีการบูรณาการงบประมาณจากทุกแหล่ง ในพื้นที่ระดับเขต และจะต้องเน้นการดำเนินงานเยี่ยมเสริมพลัง เพื่อสร้างแรงจูงใจด้านบวก ให้เกิดการบูรณาการระหว่างหน่วยงาน การพัฒนาระบบบริการสาธารณสุขระดับอำเภอ จะต้องดำเนินการร่วมกันหลายส่วนราชการ ที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ กระทรวงมหาดไทย กระทรวงสาธารณสุข กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ และกระทรวงศึกษาธิการ และหน่วยงานต่างๆ รวมทั้งองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ผู้นำชุมชน ผู้นำศาสนา
โดยมีกระทรวงสาธารณสุข ทำหน้าที่เป็นคณะทำงานด้านเลขานุการ ที่คอยศึกษา ประเมินสภาวะสุขภาพของประชาชนในพื้นที่ โดยมีเป้าหมายเพื่อเพิ่มคุณภาพชีวิตและลดความเหลื่อมล้ำ โดยการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เน้นการดูแลประชาชนให้ครบทุกกลุ่มวัย ตั้งแต่วัยทารก วัยเรียน วัยรุ่น วัยทำงาน หญิง ตั้งครรภ์ และเน้นหนักในผู้สูงอายุและผู้พิการ โดยจะต้องมีคณะกรรมการประสานงานระดับอำเภอ ซึ่งประกอบด้วยส่วนราชการที่เกี่ยวข้องและองค์กรส่วนท้องถิ่น ตลอดจนผู้นำชุมชน ผู้นำศาสนา โดยใช้พื้นที่
เป็นฐาน ประชาชนเป็นศูนย์กลาง ตามแนวทางประชารัฐ รวมทั้งการบูรณาการงบประมาณในการแก้ปัญหาพร้อมทั้งปรับแก้กฎระเบียบที่เกี่ยวข้องให้สามารถบูรณาการการบริหารจัดการ ในพื้นที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ เพื่อให้สามารถนำทรัพยากรในภาคเอกชน ประชาชน มาบูรณาการกับภาครัฐ ส่งเสริมให้เกิดกลไกประชารัฐ ในการขับเคลื่อนให้ครอบคุลมทุกพื้นที่ต่อไป