Active Participation Programs for Adjusting Health Behavior of Patients with Hypertension in Sawangha Hospital, Sawangha District, Ang Thong Province
Keywords:
hypertension, active participation program, behaviorAbstract
This quasi-experimental research with experimental and control groups measured results before and after experiments. The objective of this research was to compare; 1) Average scores of good behavior between before and after experiments. 2) Average scores of good behavior after experiments between experimental groups and control groups. 3) Average scores of good behavior in the control groups between before and after experiments. The research was conducted from July to December 2015 to determine the effect of active participation programs for adjusting health behavior of patients with hypertension who received treatment in Sawangha hospital, Sawangha district, Ang Thong province. The patient 30 were selected for the experimental group and 30 were for the control group by simple random sampling. The control groups received usual management of hypertension but the experimental group had additional active participation programs for adjusting health behavior of food consumption, exercise and rest, stress management, and hypertensive treatment. Both samples were interviewed using the questionnaire before and after active participation programs in the experimental group. Also, there were 3 stages of work operation: 1) prepare stages 2) work operation stages 3) evaluation stages. Data analysis was performed by computing frequency, percentage, arithmetic mean, standard deviation were used to describe data. Paired Samples t-test and independent t-test were used to compare between means, with a significant level of 0.05. The results show that after the experimental;
1) The active participation programs, the experimental group had significantly higher scores of good behavior of all issues than before the experimental, at the .01 level.
2) After the active participation programs, the experimental group had significantly higher scores of good behavior of all issues than the control group, at the .01 level except exercise and rest, at the .05 level.
3) The control group received usual management of hypertension; the results show that after the experimental the control group gained the average scores of good behavior of all issues, but was not significantly.
The study indicated the effect of active participation programs for adjusting health behavior of patients with hypertension. The programs may be useful for these hypertensive persons in the community.
References
2. วิชัย เอกพลากร, บรรณาธิการ. รายงานการสำรวจสุขภาพประชาชนไทยโดยการตรวจร่างกาย ครั้งที่ 4 พ.ศ. 2551-2552. นนทบุรี: เดอะกราฟิโกซิสเต็มส์; 2553.
3. สมาคมโรคเบาหวานแห่งประเทศไทยในพระราชูปถัมภ์สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี. แนวทางเวชปฏิบัติสำหรับโรคเบาหวาน พ.ศ. 2554. กรุงเทพฯ: ศรีเมืองการพิมพ์. 2554.
4. สมจิต หนุเจริญกุล. การพยาบาลทางอายุรศาสตร์ เล่ม 2. พิมพ์ครั้งที่ 16. กรุงเทพมหานคร: วีเจ พรินท์ติ้ง; 2552.
5. สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดอ่างทอง. สรุปผลการปฏิบัติงานด้านสาธารณสุข ปี 2558. อ่างทอง: สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดอ่างทอง; 2558 (เอกสารอัดสำเนา).
6. โรงพยาบาลแสวงหา. สรุปผลการปฏิบัติงานด้านสาธารณสุข ปี 2558. อ่างทอง: โรงพยาบาลแสวงหา; 2558 (เอกสารอัดสำเนา).
7. ธีระพงษ์ แก้วหาวงษ์. กระบวนการเสริมสร้างชุมชนเข้มแข็งประชาสังคม. พิมพ์ครั้งที่ 2. ขอนแก่น: คลังนานาวิทยา; 2543.
8. จุฬาภรณ์ โสตะ. กลยุทธ์การพัฒนาพฤติกรรมสุขภาพ. ขอนแก่น : ภาควิชาสุขศึกษาคณะสาธารณสุขศาสตร์. มหาวิทยาลัยขอนแก่น; 2546.
9. อำไพ ชนะกอก, ราตรี โอภาส, บุญส่ง เกษมพิทักษ์พงษ์. ผลของการส่งเสริมพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้สูงอายุที่มีความดันโลหิตสูง. เชียงใหม่: คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่; 2541.
10. สุวะรา ลิมป์สดใส. รูปแบบการส่งเสริมสุขภาพกลุ่มเสี่ยงโรคเบาหวานและโรคความดันโลหิตสูงโดยการมีส่วนร่วมของชุมชน. (วิทยานิพนธ์ปริญญาสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น; 2548.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความที่ลงพิมพ์ในวารสารเวชศาสตร์ป้องกันแห่งประเทศไทย ถือเป็นผลงานวิชาการ งานวิจัย วิเคราะห์ วิจารณ์ เป็นความเห็นส่วนตัวของผู้นิพนธ์ กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไปและผู้นิพนธ์จะต้องรับผิดชอบต่อบทความของตนเอง