การพัฒนาดัชนีชี้วัดความสุขในการเรียนของนักศึกษาหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิตสังกัดกระทรวงสาธารณสุข

ผู้แต่ง

  • ปัทมา ทองสม Praboromarajchanok Institute of Health Workforce Development

คำสำคัญ:

indicator, happiness learning, nursing students, casual relationship model

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาดัชนีชี้วัดความสุขในการเรียนของนักศึกษา
หลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต  สังกัดกระทรวงสาธารณสุข  และพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุของปัจจัย ที่ส่งผลต่อความสุขในการเรียนของนักศึกษาหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต สังกัดกระทรวง สาธารณสุข  กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือ นักศึกษาในวิทยาลัยพยาบาลสังกัดกระทรวงสาธารณสุข จำนวน 1,532 คน โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน การเก็บรวบรวมข้อมูลใช้แบบสอบถาม     และดำเนินการวิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจและองค์ประกอบเชิงยืนยัน
เพื่อทดสอบโมเดลความสุขในการเรียนของนักศึกษาพยาบาลศาสตรบัณฑิต  ในการทดสอบโมเดล ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุใช้โปรแกรม LISREL8.53

                ผลการศึกษาพบว่า ดัชนีชี้วัดความสุขของนักศึกษาหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิตสังกัด กระทรวงสาธารณสุข มี 5 องค์ประกอบ ได้แก่ องค์ประกอบด้านความพึงพอใจในการเรียน  องค์ประกอบด้านความสนใจใฝ่เรียนรู้ องค์ประกอบด้านทัศนคติต่อวิชาชีพ องค์ประกอบด้าน ความพึงพอใจในตนเอง และองค์ประกอบด้านความวิตกกังวล  ตามลำดับ ซึ่งองค์ประกอบทั้งห้าเป็น ตัวแปรที่ร่วมกันอธิบายความสุขในการเรียนของนักศึกษาพยาบาล ศาสตรบัณฑิต  และโมเดลมีความ สอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์  โดยมีค่า c2 เท่ากับ 222.83  df เท่ากับ 226  ค่า GFI เท่ากับ 0.99 AGFI เท่ากับ 0.98 และการวิเคราะห์ความสุขในการเรียนพบว่า นักศึกษาพยาบาลศาสตรบัณฑิต มีความสุขในการเรียนอยู่ในระดับมาก มีค่าเท่ากับ 3.59 ระดับชั้นเรียนมีความสัมพันธ์กับความสุข
ในการเรียนทุกองค์ประกอบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 และคะแนนเฉลี่ยสะสมมีความ สัมพันธ์ทางลบต่อองค์ประกอบด้านความวิตกกังวล เท่ากับ -0.101 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01

                ผลการพัฒนาโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อความสุขในการเรียนของ
นักศึกษาพยาบาลศาสตรบัณฑิตพบว่า โมเดลมีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ มีค่า c2 เท่ากับ 117.97 ค่า df เท่ากับ 119  ค่า GFI เท่ากับ 0.995 และค่า AGFI เท่ากับ 0.981  ปัจจัยที่ส่งผล ต่อความสุขในการเรียน มี 6 องค์ประกอบ ได้แก่ ลักษณะอาจารย์ ลักษณะการเรียนการสอน ลักษณะ นักศึกษา ลักษณะวิทยาลัย ลักษณะนักศึกษาร่วมวิทยาลัย และลักษณะบิดามารดา/ผู้ปกครอง  โดยลักษณะบิดามารดา/ผู้ปกครอง และลักษณะนักศึกษาร่วมวิทยาลัยมีอิทธิพล ทั้งทางตรงและ ทางอ้อม ต่อความสุขในการเรียนของนักศึกษาพยาบาลศาสตรบัณฑิตอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ มีค่าเท่ากับ 0.205 และ 0.189 ตามลำดับ, p<0.01  ขณะที่ลักษณะการเรียนการสอนมีอิทธิพลทางอ้อม ต่อความสุขในการเรียนของนักศึกษาพยาบาลศาสตรบัณฑิตอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ  มีค่าเท่ากับ 0.075, p<0.01 ลักษณะนักศึกษามีอิทธิพลทางตรงต่อความสุขในการเรียน ของนักศึกษาอย่างมีนัย สำคัญทางสถิติ มีค่าเท่ากับ 0.19, p<0.01 

The study aimed to develop happiness indicators of learning and develop causal
relationship model of factors effecting learning with happiness for students in nursing science undergraduate programs under the Ministry of  Public Health. The sampling group consisted of 1,532 nursing students chosen by multi-stage random sampling. The data were gathered by
questionnaires and analyzed by exploratory factor analysis to group the variables and carry out a confirmatory factor analysis to test the validity of the happiness structural model in learning of students in nursing science undergraduate programs.  LISREL8.53 was used to test the causal relationship model.

                The results of the research showed that the composite indicators of happiness learning consist Of 5 composite indicators: satisfaction in learning, eagerness in learning,professional attitude,satisfaction in themselves,and anxiety respectively. The 5 composite indicators of
happiness  learning can be used to co-explain the happiness in  learning for  students  in nursing  science undergraduate programs. The validity test of the measurement of  the structural model of happiness in learning found  that the model is consistent with the empirical data with c2 = 222.83,df = 226,GFI =0.99 and AGFI=0.98. The students in nursing science undergraduate programs  had  average  of  happiness  learning in high level at  3.59. There was correlation between happiness learning in every composite indicator and level of learning at the significant level of  0.01. There was negative  correlation  between  GPA  and  anxiety  with -0.101 at the significant level of 0.01.

                The causal relationship model of factors effecting learning with happiness for students in nursing science undergraduate programs showed  that the factors effecting learning with happiness consisted of  6 composite indicators : characteristics of teacher, characteristics  of  learning,
characteristics  of  student, characteristics of college, characteristics of friend, and characteristics of  parent. Results  indicated  that  the relationship model matched empirical data by c2 = 117.97, df = 119, GFI = 0.995 and  AGFI = 0.981.  The characteristics of parent and characteristics of friend had both direct and indirect effect on happiness learning with 0.205 and 0.189 respectively at the significant level of  0.01. The characteristics  of learning affected  indirectly  effect  on  happiness  learning  with 0.075 at  the  significant level  of  0.01.  The characteristics of student had statistically significant direct effect at 0.01 on happiness learning with 0.19.

เผยแพร่แล้ว

2012-05-17

ฉบับ

บท

บทความวิจัย