การพัฒนารูปแบบการพูดคุยเรื่องเพศในครอบครัวนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 จังหวัดกำแพงเพชร

ผู้แต่ง

  • หทัยรัตน์ สุนทรสุข วท.ม. สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดกำแพงเพชร
  • นงนวล พูลเกษร พลูเกษร วท.ม. สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดกำแพงเพชร

คำสำคัญ:

รูปแบบการพูดคุยเรื่องเพศ, นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1, จังหวัดกำแพงเพชร

บทคัดย่อ

การพัฒนารูปแบบการพูดคุยเรื่องเพศในครอบครัวนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 จังหวัดกำแพงเพชร มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบการพูดคุยเรื่องเพศ และประเมินผลของการนำรูปแบบที่พัฒนาขึ้นไปใช้ในครอบครัวนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 จังหวัดกำแพงเพชร เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการ (Action Research)  แบ่งออกเป็น 4 ขั้นตอน ประกอบด้วย 1) ศึกษาสถานการณ์และปัญหาการพูดคุยเรื่องเพศในครอบครัว 2) การพัฒนารูปแบบการพูดคุยเรื่องเพศในครอบครัว 3) นำรูปแบบที่พัฒนาขึ้นไปใช้ในครอบครัวนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 จังหวัดกำแพงเพชร 4) การประเมินผลลัพธ์ กลุ่มตัวอย่างคือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1  และผู้ปกครอง จำนวน 30 คู่ โดยวิธีการคัดเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา ประกอบด้วย แผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้  แบบสอบถามความรู้เรื่องเพศ  แบบสอบถามทัศนคติในการพูดคุยเรื่องเพศ  แบบสอบถามความสะดวกใจในการพูดคุยเรื่องเพศ และแบบสอบถามการปฏิบัติการพูดคุยเรื่องเพศ แบบสอบถามเฝ้าระวังการพูดคุยเรื่องเพศ  แบบสอบถามเฝ้าระวังพฤติกรรมเสี่ยงต่อการมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียน และแบบสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth interview) และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา (Descriptive statistics) ค่าความถี่ และร้อยละ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis)  เปรียบเทียบก่อนดำเนินการ และหลังดำเนินการโดยใช้สถิติ T-test  ผลการศึกษาพบว่า มีการจัดกระบวนการเรียนรู้ในกลุ่มผู้ปกครอง กลุ่มนักเรียน  และร่วมกันระหว่างผู้ปกครองกับนักเรียน  มีการติดตามเฝ้าระวังพูดคุยเรื่องเพศ เฝ้าระวังพฤติกรรมเสี่ยงต่อการมีเพศสัมพันธ์อย่างต่อเนื่อง หลังจากนำรูปแบบใหม่ไปใช้พบว่าความรู้เรื่องเพศ ทัศนคติในการพูดคุยเรื่องเพศ ความสะดวกใจในการพูดคุยเรื่องเพศ และการปฏิบัติการพูดคุยเรื่องเพศ สูงกว่าก่อนพัฒนารูปแบบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ  (p = <0.001)  การเฝ้าระวังพฤติกรรมการพูดคุยเรื่องเพศของนักเรียน  และผู้ปกครอง พบว่ามีการพูดคุยเรื่องเพศเพิ่มขึ้น  และมีพฤติกรรมเสี่ยงต่อการมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียนที่ปฏิบัติบ่อยครั้ง ลดลง ไปอยู่ที่ระดับบางครั้ง และไม่เคยเลยมากขึ้น ข้อเสนอแนะ  ควรนำรูปแบบการพูดคุยเรื่องเพศในครอบครัวนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 จังหวัดกำแพงเพชร ไปขยายผลในโรงเรียนระดับมัธยมศึกษา ให้ครอบคลุมทุกแห่งในจังหวัดกำแพงเพชร  ควรมีการติดตามผลระยะยาวของการพัฒนารูปแบบการพูดคุยเรื่องเพศระหว่างผู้ปกครองและนักเรียน โดยจัดทำแผนการติดตามอย่างต่อเนื่องเป็นระยะจนถึงระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 และชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 และมีการบูรณาการให้เป็นส่วนหนึ่งของระบบการศึกษาในโรงเรียน เพื่อให้เกิดความต่อเนื่อง และยั่งยืนของการพูดคุยเรื่องเพศในครอบครัว  เพื่อลดปัญหาการตั้งครรภ์ในวัยรุ่น

เอกสารอ้างอิง

สำนักพัฒนาระบบข้อมูลข่าวสาร.วัยรุ่นไทยมีเพศสัมพันธ์.[อินเทอร์เน็ต]. 2563 [เข้าถึงเมื่อ 10 ธ.ค. 2563] เข้าถึงได้จาก : https://www.hiso.or.th

สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. คุยเรื่องเพศกับลูก คว้าโอกาสทองเปิดใจ.[อินเทอร์เน็ต]. 2563 [เข้าถึงเมื่อ 10 ธ.ค. 2563] เข้าถึงได้จาก https://www.thaihealth.or.th

สำนักอนามัย การเจริญพันธุ์ กรมอนามัย.รายงานการเฝ้าระวังการตั้งครรภ์แม่วัยรุ่น อายุต่ำกว่า 20 ปี พ.ศ. 2559-2561.

กระทรวงสาธารณสุข.รายงานตามตัวชี้วัดในระดับกระทรวงสาธารณสุข ปี2561- 2563. [อินเทอร์เน็ต]. 2563 [เข้าถึงเมื่อ 10 ธ.ค. 2563] เข้าถึงได้จาก https://hdcservice.moph.go.th/hdc/reports/report_kpi.php?flag_kpi_level

การคุยเรื่องเพศกับลูกไม่ใช่เรื่องน่าอาย และเป็นสิ่งที่พ่อแม่ทุกคนต้องทำให้ได้อย่างถูกวิธี. [อินเตอร์เน็ต]. 2563 [เข้าถึงเมื่อ 15 ธันวาคม 2563]. เข้าถึงได้จาก: https://thestandard.co/podcast/balancedmama13/.

อรอุมา ทางดี นฎาประไพ สาระ และ ภัทรพงศ์ ชูเศษ.2561.การพัฒนาหลักสูตรการจัดการอบรมเรื่องเพศคุยได้ในครอบครัว.[อินเทอร์เน็ต]. 2563 [เข้าถึงเมื่อ 10 ธ.ค. 2563] เข้าถึงได้จาก https://he02.tcithaijo.org/index.php/RHPC9Journal

ชุติมา เทียนชัยทัศน์และคณะ. การศึกษาแบบจำลองเชิงสาเหตุพฤติกรรมการมีเพศสัมพันธ์ที่ปลอดภัยของวัยรุ่นหญิง. [อินเทอร์เน็ต]. 2563 [เข้าถึงเมื่อ 15 ธ.ค. 2563] เข้าถึงได้จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/pnc/article/view/117545

อาภาพร เผ่าวัฒนา พิมพ์รัตน์ ธรรมรักษา.ประสิทธิผลของสื่อการเรียนรู้ในการพัฒนาการสื่อสารเรื่องเพศของมารดาที่มีบุตรวัยรุ่นหญิง.[อินเทอร์เน็ต]. 2563 [เข้าถึงเมื่อ 10 ธ.ค. 2563] เข้าถึงได้จาก https://nursing.iserl.org/bcn/index.php/researcher/Profile/rs_popup/6715

ประภาพร สุวรรณกูฏ และคณะ. การศึกษาผลของโปรแกรมส่งเสริมการสื่อสารเรื่องเพศต่อความสะดวกใจ และปฏิบัติการสื่อสารเรื่องเพศ ระหว่างวัยรุ่นหญิงตอนต้นกับมารดา. [อินเทอร์เน็ต].2560 [เข้าถึงเมื่อ 15 ธ.ค. 2563] เข้าถึงได้จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/JNAE/article/view/122686

ปัญญ์กรินทร์ หอยรัตน์ และปราโมทย์ วงศ์สวัสดิ์. ศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา.[อินเทอร์เน็ต]. 2562 [เข้าถึงเมื่อ 15 ธ.ค. 2563] เข้าถึงได้จาก file:///C:/Users/user/Downloads/241962-Article%20Text-838556-2-10-20200527%20(1).pdf

นางสุมาลี กลิ่นแมน นางสาวพรชนก สีหะวงษ์ สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 3 จังหวัดนครสวรรค์. การบูรณาการภาคีเครือข่าย เพื่อป้องกันและแก้ไขปัญหาการตั้งครรภ์ในวัยรุ่น จังหวัดนครสวรรค์.[อินเทอร์เน็ต]. 2563 [เข้าถึงเมื่อ 10 ธ.ค. 2563] เข้าถึงได้จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/JDPC3/article/view/241317

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

06-08-2021

รูปแบบการอ้างอิง

1.
สุนทรสุข วท.ม. ห, พูลเกษร พลูเกษร วท.ม. น. การพัฒนารูปแบบการพูดคุยเรื่องเพศในครอบครัวนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 จังหวัดกำแพงเพชร. JDPC3 [อินเทอร์เน็ต]. 6 สิงหาคม 2021 [อ้างถึง 27 ธันวาคม 2025];15(2):42-59. available at: https://he01.tci-thaijo.org/index.php/JDPC3/article/view/250192

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย