การพัฒนาสื่อภาษามลายูท้องถิ่นในการประเมินและส่งเสริมพัฒนาการเด็กปฐมวัย ตำบลเจ๊ะบิลัง อำเภอเมือง จังหวัดสตูล

บทคัดย่อ

การวิจัยและพัฒนานี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพปัญหา พัฒนาสื่อและประเมินผลการใช้สื่อภาษามลายูท้องถิ่นแบ่งการวิจัยเป็น 3 ระยะ คือ 1) ศึกษาสภาพปัญหาโดยใช้แบบสอบถามความรู้ ทักษะและความพึงพอใจต่อการใช้สื่อและแบบประเมินพัฒนาการเด็กปฐมวัย 2) พัฒนาสื่อภาษามลายูท้องถิ่นโดยใช้แนวคิดของ ADDIE มี 5 ขั้นตอน ได้แก่ วิเคราะห์ ออกแบบ พัฒนา นำไปใช้ และประเมินผล และ 3) ประเมินผลสัมฤทธิ์การใช้สื่อโดยใช้แบบสอบถามความรู้ ทักษะและความพึงพอใจต่อการใช้สื่อและแบบประเมินพัฒนาการเด็กปฐมวัย กลุ่มตัวอย่างเป็นเด็กปฐมวัย จำนวน 54 และบุคลากรที่เกี่ยวข้องในการส่งเสริมพัฒนาการเด็กปฐมวัยจำนวน 38 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและสถิติ Dependent t-test ผลวิจัย พบว่า

1. สภาพปัญหาพบว่าเด็กปฐมวัยมีความครอบคลุมในการประเมินพัฒนาการร้อยละ 94.44 สมวัย ร้อยละ 72.54 สงสัยล่าช้าด้านการใช้ภาษาร้อยละ 35.71 การติดตามเยี่ยม 84.61 มีส่วนร่วม ร้อยละ46.29 ส่วนในบุคลากร พบว่า มีระดับความรู้การใช้ภาษามลายูท้องถิ่น ร้อยละ 68.42 มีทักษะร้อยละ 81.58 และพึงพอใจต่อการใช้สื่อ ร้อยละ 65.79
2. การพัฒนาสื่อภาษามลายูท้องถิ่น โดยใช้แนวคิดของ ADDIE Model สื่อที่ได้จากการพัฒนา ได้แก่ คู่มือ
   E-book ภาพพลิก และการ์ดคำ
3. ผลจากการใช้สื่อภาษามลายูท้องถิ่น ในเด็กปฐมวัย พบว่า ความครอบคลุมในการประเมินพัฒนาการเพิ่มขึ้นจากร้อยละ44 เป็นร้อยละ100 พัฒนาการสมวัยเพิ่มขึ้นจากร้อยละ 72.54 เป็นร้อยละ 88.88 สงสัยล่าช้าด้านการใช้ภาษาลดลงจากร้อยละ 35.71 เป็นร้อยละ 7.14 ติดตามเยี่ยมเพิ่มขึ้นจากร้อยละ 84.61 เป็นร้อยละ100 มีส่วนร่วมเพิ่มขึ้นจากร้อยละ 46.29 เป็นร้อยละ 81.48 ในบุคลากร พบว่าระดับความรู้ ทักษะและพึงพอใจต่อการใช้สื่อภาษามลายูท้องถิ่น หลังทดลองสูงกว่าก่อนทดลอง ซึ่งมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิต (P <0.05)

การพัฒนาสื่อภาษามลายูท้องถิ่นควรได้รับการสนับสนุน การมีส่วนร่วมของชุมชน จะช่วยให้เกิดการบูรณาการในการสื่อสาร และควรใช้สื่อที่เหมาะสม ในการดึงดูดความสนใจ เช่น สี  รูปภาพ ภาษาที่เข้าใจง่าย เพื่อให้เด็กปฐมวัยเกิดความเข้าใจและสามารถปฏิบัติกิจกรรมได้ ช่วยส่งเสริมพัฒนาการและผลสัมฤทธิ์ที่ดีต่อเด็กปฐมวัย