ผลของโปรแกรมการใช้อาหารคลีนร่วมกับการออกกำลังกายเพื่อลดน้ำหนักและค่าดัชนีมวลกาย ในบุคลากรโรงพยาบาล อำเภอบ้านดุง จังหวัดอุดรธานี
คำสำคัญ:
การออกกำลังการ, ลดน้ำหนัก, ดัชนีมวลกาย, อาหารคลีนบทคัดย่อ
การวิจัยกึ่งทดลองแบบกลุ่มเดียววัดผลก่อนและหลังการทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการใช้โปรแกรมอาหารคลีนร่วมกับการออกกำลังกายเพื่อลดน้ำหนักและค่าดัชนีมวลกายในบุคลากรโรงพยาบาล อำเภอบ้านดุง จังหวัดอุดรธานี ที่เป็นกลุ่มเสี่ยงและกลุ่มป่วยที่มีค่าดัชนีมวลกายอยู่ในเกณฑ์เกินมาตรฐาน จำนวน 27 คน เครื่องมือในการวิจัย ได้แก่ โปรแกรมการใช้อาหารคลีนร่วมกับการออกกำลังกาย การให้ความรู้ตามหลัก 2 อ. อาหารและออกกำลังกาย แบบบันทึกน้ำหนักและดัชนีมวลกาย วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ สถิติเชิงพรรณนา และสถิติ Wilcoxon Sign Ranks Test ผลการวิจัยพบว่าหลังใช้อาหารคลีนร่วมกับการออกกำลังกายในเจ้าหน้าที่มีน้ำหนักและค่าดัชนีมวลกายต่ำกว่าก่อนใช้โปรแกรมอาหารคลีนร่วมกับการออกกำลังกายอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ (p < .001) ควรนำหลักการรับประทานอาหารคลีนร่วมกับการออกกำลังกายไปจัดทำเป็นคู่มือสำหรับกลุ่มเสี่ยงที่มี ค่าน้ำหนักและค่าดัชนีมวลกายไม่อยู่ในเกณฑ์มาตรฐาน โดยสามารถจัดเป็นเมนูอาหารหมุนเวียนได้
References
คณิตา จันทวาส, ชนัญชิดา ดุษฎีทูลศิริ และสมสมัย รัตนกรีฑากุล. (2564). ผลของโปรแกรมการกำกับตนเองต่อ พฤติกรรมการลดน้ำหนักและน้ำหนักตัวของบุคลากรสาธารณสุขหญิงที่มีภาวะน้ำหนักเกิน. วารสารคณะพยาบาล ศาสตร์มหาวิทยาลัยบูรพา, 24(3), 70-82.
ชื่นฤทัย กาญจนะจิตรา และคณะ. (2557). สุขภาพคนไทย. กรุงเทพฯ: อัมรินทร์พรินติ้งแอนด์ พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).
ญาดา แก่นเผือก, สุวรรณา จันทร์ประเสริฐ, และวรรณิภา อัศวชัยสุวิกรม. (2557). ผลลัพธ์ของการกำกับตนเองใน การรับประทานอาหารและการเดินเร็วเพื่อควบคุมน้ำหนักของหญิงที่มีน้ำหนักเกิน. วารสารสาธารณสุข มหาวิทยาลัย บูรพา, 9(1), 91-103.
ณัฐพนธ์ นันทพรพิสุทธิ์. (2559). อาหารไทย Clean Food. กรุงเทพฯ: แม่บ้านจำกัด.
ทิฆัมพร ราชวงศ์. (2558). อาหารคลีนเพื่อสุขภาพ ฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพฯ: เอ็มไอเอสจำกัด.
ทิพย์สุดา ไกรเกตุ. (2550). การพัฒนากิจกรรมการควบคุมน้ำหนักสำหรับนักเรียนที่มีภาวะโภชนาการเกินในโรงเรียนส่งเสริมสุขภาพ โรงเรียนราษีไศล อำเภอราษีไศล จังหวัดศรีสะเกษ. การศึกษาค้นคว้าอิสระ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
ธิดากานต์ รุจิพัฒนกุล. (2558). Clean Food. กรุงเทพฯ: สายธุรกิจโรงพิมพ์.
วริษา ศิริเวชยันต์. (2560). ผลของอาหารสุขภาพที่มีผลต่อดัชนีมวลกายของบุคลากร โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์, วารสารพยาบาลสภากาชาดไทย, 10(1), 151
ศรุติ เจริญธรรม. (2559). การศึกษาปัจจัยที่ผลต่อพฤติกรรมการบริโภคอาหารคลีนทั้งแบบวางแผนและไม่วางแผน. สารนิพนธ์ปริญญาการจัดการมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหิดล
ศิริจรรยา เครือวิริยะพันธ์ และกุลกัญญา ณ ป้อมเพ็ชร์. (2562). ความพึงพอใจต่อการบริโภคอาหารคลีนของผู้ บริโภคในกรุงเทพมหานคร. วารสารเกษตรพระจอมเกล้า, 37(4), 686-692.
สาวิตรี สระทองเทียน. (2558). Easy Cooking: Clean Food. กรุงเทพฯ: เดย์โพเอทส์ จำกัด.
สง่า ดามาพงษ์. (2557). Clean Food (อาหารคลีน). สืบค้นเมื่อ 24 กันยายน 2560, จากhttp://dbcar.car.chula.ac.th/subjectplus/subjects/guide.php?subject=Clean%20Food.
สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข กระทรวงสาธารณสุข. (2557). การสำรวจสุขภาพประชาชนไทยโดยการตรวจ ร่างกาย ครั้งที่ 5 พ.ศ.2557. กระทรวงสาธารณสุข.
อาณดี นิติธรรมยง. (2558). Thailand Food Innovation Forum. สถาบันโภชนาการ กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัย มหิดล.
Hair, F. J., Black, C. W., Babin, J. B., & Anderson, E. R. (2010). Multivariate Data Analysis (7th ed). New Jersey: Pearson Education.
Khongphianthum, O., Rattanagreethakul, S., & Toonsiri, C. (2016). Effects of Selft- Regulation Program on Hulahoop Exercise, Dietary Control and Waist Circumference among Central Obesity Health Volunteers. The Journal of Faculty of Nursing Burapha University, 24(4), 77-88.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
บท
License
- บทความหรือข้อคิดเห็นใด ๆ ที่ปรากฏในวารสารสภาการสาธารณสุขชุมชน ที่เป็นวรรณกรรมของผู้เขียน บรรณาธิการ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
- บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของ วารสารสภาการสาธารณสุขชุมชน
