Effects of Communication Knowledge set on the topic of Health Behavior Changing (Food, Exercise, Emotion, Smoking and Alcohol Cessation) to Line group application among Village Health Volunteers at Bangplama District, Suphanburi Province

Authors

  • Chana Pothong NongYasai District Public Health Office
  • ธานินทร์ สุธีประเสริฐ วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดสุพรรณบุรี

Keywords:

Effectiveness, Communication knowledge set, Health behavior changes, Village health volunteers and Line application

Abstract

Line Application is the fast-forwarding communication technology with no additional services cost in sending pictures, voices, and information. It can be used as a knowledge sharing mechanism among village health volunteers, especially in the new normal or changing in our way of life. This quasi-experimental research with a two-groups pretest-posttest design aimed to examine the effects of communication knowledge set on Health Behavior Changes (Food, Exercise, Emotion, Smoking, and Alcohol Cessation) via Line application group chats. The study was conducted among 103 village health volunteers using a purposive sampling technique which two sub-districts were designated by simple random sampling method. Thus, 57 village health volunteers from Wat-Dao sub-district participated in the experimental group, whereas for the control group, 46 village health volunteers were selected from Pai-Kong-Din sub-district. The experimental group was designed to learn communication knowledge set for 21 consecutive days. Data analyses using descriptive statistics and t-test were reported as follows:

  1. The most participants were female (89.32%), aged more than 45 years old, married, with high school level or vocational certification, no medical condition, no smoking and alcohol consumption. The results showed the perceived similarity between the experimental and control groups related to their characteristics, health conditions and health risks.
  2. After applying communication knowledge set on Health Behavior Changes via line application group chats on mobile phone, the participants in the experimental group got significantly better mean scores on the posttests of both health knowledge and health behavior changing (p < 0.05), whereas the control group got a better score only on health knowledge.
  3. After using communication knowledge set on Health Behavior Changes via line application group chats on mobile phone, there were significant differences between the experimental group and the control group on the posttest knowledge scores with significantly different at 0.05, but no different significances were found in health behavior scores for both group.
  4. The assessment of self-rated on the quality of communication knowledge set among village health volunteers in the experimental group was reported a high level of satisfaction and perceived health benefits related to Health Behavior Changes (food, exercise, emotion, smoking and alcohol cessation).

Thus, the communication knowledge set should be informed to all organizations for conducting appropriate health management programs among village health volunteers and/or applying to people in the community to promote health knowledge and changing health behaviors for better health outcomes and wellbeing.

References

กาญจนา ศักดิ์ชลาธร. (2558). ผลของโปรแกรมสุขศึกษาต่อพฤติกรรมการควบคุมน้ำหนักและค่าดัชนีมวลกายในอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน ตำบลบางแก้ว อำเภอเมืองฉะเชิงเทรา จังหวัดฉะเชิงเทรา.
วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต (สาขาวิชาการจัดการสุขภาพ). ฉะเชิงเทรา: มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์
กองสนับสนุนสุขภาพภาคประชาชน กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข. (2556). คู่มือ อสม.นักจัดการสุขภาพชุมชน. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมชนสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กองสุขศึกษา กระทรวงสาธารณสุข. นโยบายและยุทธศาสตร์ที่สำคัญ [อินเตอร์เน็ต]. 2564. [สืบค้นเมื่อ 9 สิงหาคม 2564]. แหล่งข้อมูล http://hed.go.th/information/230
จุฑารัตน์ ประเสริฐ. (2557). พฤติกรรมการใช้แอปพลิเคชั่นน์กับการรับรู้ตนเองและการสร้างความสัมพันธ์กับผู้อื่นของผู้สูงอายุไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต (สาขานิเทศศาสตร์). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ฉัตรชัย สมานมิตร, อุไรรัชต์ บุญแท้ และนงณภัทร รุ่งเนย. (2563). รูปแบบการพัฒนาความฉลาดทางสุขภาพในการป้องกันโรคหลอดเลือดสมองของผู้ป่วยกลุ่มเสี่ยงสูงในหน่วยบริการปฐมภูมิ จังหวัดเพชรบุรี. วารสารแพทย์เขต 4-5,
39(3), 344-362.
นภาพร ลิ้มฮกไล้, โยทะกา ภคพงศ์ และปรีย์กมล รัชนกุล. (2558). ประสิทธิผลของโปรแกรมการพัฒนาศักยภาพอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านต่อความรู้และทัศนคติเกี่ยวกับระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉินของประชาชนในพื้นที่
อำเภอหนองเสือ จังหวัดปทุมธานี. พยาบาลสาร, 42(3), 106-118.
นิภานันท์ สุขสวัสดิ์. (2559). ผลของโปรแกรมสุขศึกษาโดยประยุกต์ใช้ทฤษฎีความสามารถแห่งตนร่วมกับแรงสนับสนุนทางสังคม เพื่อการดูแลตนเองในผู้สูงอายุที่เป็นโรคเบาหวาน ของโรงพยาบาลส่งเสริม
สุขภาพตำบลท่าสะท้อน อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎ์ธานี. วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต (สาขาสาธารณสุขศาสตร์). สุราษฎ์ธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎ์ธานี
ภัทรานุช พิทักษา. (2555). ผลของโปรแกรมสุขศึกษาในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการรับประทานอาหารในนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จังหวัดบุรีรัมย์. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต (สาขา

สุขศึกษาและพฤติกรรมศาสตร์). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล
รุจิรางค์ วรรณ์ธนาทัศน์. (2560). ประสิทธิผลของโปรแกรมการส่งเสริมการมีส่วนร่วมของเครือข่ายในการดูแลสุขภาพของผู้สูงอายุ และการรับรู้ความสามารถในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรม 3อ2ส ของผู้สูงอายุ
จังหวัดนครปฐม. วารสารแพทย์เขต 4-5, 36(1), 2-12.
ล้วน สายยศ และอังคณา สายยศ. (2553). เทคนิคการวิจัยทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.
วรธนัท สบายใจ, กุลวรรณ โสรัจจ์ และจำลอง วงษ์ประเสริฐ. (2561). ประสิทธิผลของโปรแกรมสุขศึกษาโดยการประยุกต์ใช้กระบวนการกลุ่มที่มีผลต่อพฤติกรรมการคุ้มครองผู้บริโภคด้านผลิตภัณฑ์สุขภาพของอาสาสมัคร
สาธารณสุขประจำหมู่บ้าน จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 7(2), 6-16.
สุภาวดี สุขมาก. (2559). ผลของโปรแกรมการพัฒนาสมรรถนะแกนนำอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านด้านการคุ้มครองผู้บริโภค ตำบลบ้านเสด็จ อำเภอเคียงซา จังหวัดสุราษฎร์ธานี. วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหา
บัณฑิต (สาขาวิชาสาธารณสุขศาสตร์) สุราษฎ์ธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎ์ธานี
สุวิทย์ พรมเสน, ธานินทร์ สุธีประเสริฐ, วัชรินทร์ โกมลมาลัย และสุวรรณี เนตรศรีทอง. (2564). ประสิทธิผลของสื่ออิเล็กทรกนิกส์ช่วยสอนเรื่องการปฐมพยาบาลสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนในเขตเทศบาล
เมืองสุพรรณบุรี. วารสารวิชาการสาธารณสุข, 30(1), 50-58.
สำนักควบคุมโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค. (2561). รายงานสถานการณ์โรค NCD พ.ศ.2561 เบาหวาน ความดันโลหิตสูง และปัจจัยที่เกี่ยวข้อง. นนทบุรี : สำนักพิมพ์อักษรและกราฟฟิคแอนด์ดีไซน์.
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดสุพรรณบุรี. (2561). เอกสารประกอบการตรวจราชการและนิเทศงานกระทรวงสาธารณสุข รอบที่ 1 ประจำปีงบประมาณ 2561. สุพรรณบุรี : สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดสุพรรณบุรี.
สำนักงานสาธารณสุขอำเภอบางปลาม้า. (2564). ทะเบียนอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน ประจำปี 2564. สุพรรณบุรี: สำนักงานสาธารณสุขอำเภอบางปลาม้า.
อำนวย เนียมหมื่นไวย์. (2562). ประสิทธิผลของโปรแกรมการพัฒนาความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพ 3อ.2ส.ของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านนักจัดการสุขภาพชุมชน อำเภอบ้านเหลื่อม
จังหวัดนครราชสีมา. วารสารวิจัยและพัฒนาด้านสุขภาพ, 4(2), 78-92.
Best, W. (1977). Research in education. 3rd ed. New Jersey: Prentice Hall.
Lally, P.; Van Jaarsveld, C. H.; Potts, H.W.W., & Wardle, J. (2010). “How are habits formed: Modeling habit formation in the real world” European Journal of Social Psychology, 40(6), 998-1009.
Maltz, M. (2016). 21-Day Habit Theory. Psycho cybernetics and self-fulfillment. Tarcher Perigee, Deluxe edition. Prentice-Hall, Inc., Englewood Cliffs, NJ 07632.

Downloads

How to Cite

Pothong, C., & สุธีประเสริฐ ธ. (2021). Effects of Communication Knowledge set on the topic of Health Behavior Changing (Food, Exercise, Emotion, Smoking and Alcohol Cessation) to Line group application among Village Health Volunteers at Bangplama District, Suphanburi Province. Journal of Public Health and Innovation, 1(3), 1–18. retrieved from https://he01.tci-thaijo.org/index.php/J-PHIN/article/view/251386