การประเมินประสิทธิภาพของหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง สาขาวิชาปฏิบัติการฉุกเฉินการแพทย์ (หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2564) วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดอุบลราชธานี

ผู้แต่ง

  • นุชจรินทร์ แก่นบุปผา วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดอุบลราชธานี คณะสาธารณสุขศาสตร์และสหเวชศาสตร์ สถาบันพระบรมราชชนก
  • ดวงกมล หน่อแก้ว วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดอุบลราชธานี คณะสาธารณสุขศาสตร์และสหเวชศาสตร์ สถาบันพระบรมราชชนก
  • พนาไพร โฉมงาม วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดอุบลราชธานี คณะสาธารณสุขศาสตร์และสหเวชศาสตร์ สถาบันพระบรมราชชนก
  • นัจรินทร์ ผิวผ่อง วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดอุบลราชธานี คณะสาธารณสุขศาสตร์และสหเวชศาสตร์ สถาบันพระบรมราชชนก
  • กรกช เพทาย วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดตรัง คณะสาธารณสุขศาสตร์และสหเวชศาสตร์ สถาบันพระบรมราชชนก
  • แก้วใจ มาลีลัย วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดอุบลราชธานี คณะสาธารณสุขศาสตร์และสหเวชศาสตร์ สถาบันพระบรมราชชนก https://orcid.org/0000-0002-9336-6057
  • ภคิน ไชยช่วย วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดอุบลราชธานี คณะสาธารณสุขศาสตร์และสหเวชศาสตร์ สถาบันพระบรมราชชนก

คำสำคัญ:

การประเมินหลักสูตร, ปฏิบัติการฉุกเฉินการแพทย์, ประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบผสมผสานโดยใช้กระบวนการประเมินแบบซิปโป้ มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินประสิทธิภาพหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง สาขาวิชาปฏิบัติการฉุกเฉินการแพทย์ (หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ.2564) วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดอุบลราชธานี และศึกษาแนวทางการปรับปรุงหลักสูตร พ.ศ.2569 กลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 201 คน ได้แก่ นักศึกษา บัณฑิต ผู้ใช้บัณฑิต อาจารย์รับผิดชอบหลักสูตร อาจารย์ผู้สอน และผู้บริหารวิทยาลัย เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามที่ประยุกต์มาจากการประเมินแบบซิปโป้ แบบรวบรวมข้อมูลผลผลิตหลักสูตร และแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา แจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัย พบว่าประสิทธิภาพของหลักสูตรภาพรวมมีความเหมาะสมมาก (M =4.42, SD±.45) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่าด้านผลผลิตและด้านผลลัพธ์หลักสูตรมีความเหมาะสมมากที่สุด (M=4.58, SD±.50 และ M=4.54, SD±.48 ตามลำดับ) ด้านปัจจัยเกี่ยวกับหลักสูตรในส่วนของอาจารย์มีค่าเฉลี่ยสูงสุด (M=4.73, SD±.12) ในขณะที่ด้านงบประมาณมีค่าเฉลี่ยต่ำสุด (M=3.42, SD±.58) ทั้งนี้ กลุ่มตัวอย่างเสนอแนวทางการปรับปรุงให้หลักสูตรสรรหาอาจารย์ประจำที่มีความเชี่ยวชาญด้านการแพทย์ฉุกเฉินให้มีจำนวนเพียงพอ จัดหาอุปกรณ์ที่มีการใช้จริงกับผู้ป่วยฉุกเฉินในการฝึกทักษะวิชาชีพ ปรับโครงสร้างหลักสูตรให้เพิ่มจำนวนหน่วยกิต ของรายวิชาการฝึกสมรรถนะวิชาชีพ และปรับปรุงเนื้อหาวิชาให้ทันสมัย เท่าทันการเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ทางสังคม สิ่งแวดล้อม และการปรับแนวปฏิบัติการช่วยเหลือผู้ป่วยฉุกเฉินทั้งของประเทศไทยและต่างประเทศ

เอกสารอ้างอิง

คณะกรรมการการอาชีวศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2562). ประกาศคณะกรรมการการอาชีวศึกษา เรื่อง เกณฑ์มาตรฐานคุณวุฒิอาชีวศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง พ.ศ. 2562. ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 136 ตอนพิเศษ 130 ง ลงวันที่ 22 พฤษภาคม 2562 หน้า 19-24.

ธีรดนย์ คงสิทธิ์รัตนตระกูล และกัมปนาท วงษ์วัฒนะพงษ์. (2565). ทิศทางของแผนการพัฒนาระบบการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ. วารสารวิทยาลัยร้อยแก่นสาร, 7(12), 412-424.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

พูลสุข เจนพานิชย์ วิสุทธิพันธ์ และพรศรี ดิสรเตติวัตน์. (2558). รูปแบบการเรียนรู้ของนักศึกษาพยาบาลโรงเรียนพยาบาลรามาธิบดี คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 25(1), 70-82.

วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดอุบลราชธานี. (2564). หลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง สาขาวิชาปฏิบัติการฉุกเฉินการแพทย์ (หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ.2564).

วิภาดา วิจักขณาลัญฉ์ และคณะ. (2564). การประเมินหลักสูตรวิทยาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาปฏิบัติการฉุกเฉิน การแพทย์ (หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2559) คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. วารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 27(1), 276-292.

สถาบันถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ. (2566). แผนหลักการแพทย์ฉุกเฉิน ฉบับที่ 4 พ.ศ.2566-2570 (แผนปฏิบัติการด้านการแพทย์ฉุกเฉิน) [ระบบออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2567 สืบค้นจากhttps://www.niems.go.th/1/UploadAttachFile/2022/EBook/416665_20221031093559.pdf

Alatas, A., Ridwan, A. & Supriyati, Y. (2019). The Evaluation of an Undergraduate Program using a CIPPO model approach. International Journal of Current Research, 11(7), 5296-5303.

Cronbach, L. J. (1984). Essentials of psychological testing. 4thed. New York, NY: Harper & Row.

Kusmiyati, N., Hamidah & Kadir. (2023). CIPPO model evaluation on the English language training program at the Indonesian Navy Education service. International Journal of Human Capital Management, 7(1), 104-114.

Purnawirawan, O., Paramita P, C. & Sholihah, M. (2020). The Application of CIPPO Evaluation Model in Evaluating the Performance of School for Producing Entrepreneurs Programs in Vocational High School. Advances in Social Science, Education and Humanities Research, 443, 387-391.

Sax, G. (1989). Principles of educational and psychological measurement and evaluation. 3rd ed. Wadsworth.

Stufflebeam, D., & Shinkfield, A. (1985). Systematic Evaluation. Kluwer Nijih of Publishing.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

30-04-2025

รูปแบบการอ้างอิง

แก่นบุปผา น. ., หน่อแก้ว ด. ., โฉมงาม พ. ., ผิวผ่อง น. ., เพทาย ก. ., มาลีลัย แ., & ไชยช่วย ภ. . (2025). การประเมินประสิทธิภาพของหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง สาขาวิชาปฏิบัติการฉุกเฉินการแพทย์ (หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2564) วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดอุบลราชธานี . วารสารศาสตร์สาธารณสุขและนวัตกรรม, 5(1), E276114. สืบค้น จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/J-PHIN/article/view/274386