Effect of Human Heart Anatomy 3D Animation on Learning Achievements in Health Sciences Students
Keywords:
3D Animation, Learning achievement, AnatomyAbstract
This present quasi-experimental research compared the effect of learning achievement of health sciences students in different learning methods of heart anatomy. Ninety-two students were divided into 3 groups which were human heart model group, swine heart model group, and human heart 3D animation model group. Pre- and post-testing were implemented in each groups, then statistically analyzed were compared by using paired t-test and one way ANOVA. The results presented the highest score of post-testing was the human heart 3D animation model group (8.60±1.27) which showed the significant difference when compared to other groups (p-value < .01). The post-testing scores in all experimental groups significantly increased at p-value less than 0.01 when compared to the pre-testing. Thus, the human heart anatomy 3D animation model can increase the learning achievement in health sciences students.
References
ชัชวาล วงศ์สารี. (2558). การสอนบนคลินิกในรายวิชาปฏิบัติการพยาบาลผู้ใหญ่สำหรับนิสิต Generation Z. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี กรุงเทพ, 31(2), 130-140.
ณรงค์ กราสันเทียะ, ทวีศักดิ์ จินดานุรักษ์, และชำนาญ เชาวกีรติพงศ์. (2556). ผลการใช้สื่อภาพเคลื่อนไหว 3 มิติ ในการเรียนวิชาฟิสิกส์ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและเจตคติทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนมารีย์วิทยา จังหวัดนครราชสีมา. วารสารศึกษาศาสตร์ มสธ., 6(2), 130-139.
ทรงวุฒิ ฉิมจินดา และณัฐพล โชติศรีศุภรัตน์. (2553). ผลสัมฤทธิ์การบูรณาการเทคโนโลยีบทเรียนอิเล็กทรอนิกส์สำหรับนิสิตชั้นปีหนึ่งระดับปริญญาตรี. ใน สมาคมฟิสิกส์ไทย (บ.ก.), การประชุม Siam Physics Congress SPC 2012 (น. 247-249). พระนครศรีอยุธยา, ประเทศไทย.
ธัญญลักษณ์ วจนะวิศิษฐ. (2553). ประสิทธิภาพของบทเรียนบนระบบเครือข่ายรายวิชากายวิภาคศาสตร์และสรีรวิทยา เรื่องระบบโครงกระดูกร่างกาย. วารสารการพยาบาลและการศึกษา. 3(1), 15-28.
รสรินทร์ เกรย์, อุมาภรณ์ ภัทรวาณิชย์, อักษราภัค หลักทอง, และ เจตพล แสงกล้า. (2559). คุณภาพชีวิตต่างวัยของผู้มีงานทำ. กรุงเทพมหานคร: เดือนตุลา จำกัด.
วิจารณ์ พานิช. (2555). การเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. สืบค้นจาก http://www.qlf.or.th/Home/Contents/417
อัจฉราวดี ศรียะศักดิ์, วารุณี เกตุอินทร์, สุวรรณี แสงอาทิตย์, และวิโรจน์ ฉิ่งเล็ก. (2554). การทดสอบประสิทธิภาพองบทเรียนคอมพิวเตอร์บนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตเรื่อง“อุทกเศียร (Hydrocephalus)” สำหรับนักศึกษาพยาบาลศาสตร์ชั้นปีที่ 3. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์, 7(3), 91-103.
Ang, E.T., Sugand, K., Hartman, M., Seow, C.S., Bay, B.H., Abrahams, P. (2012).Singapore’s anatomical future: quo vadis?. Anatomical Sciences Education, 5(4), 234–240.
Chen, S. et al. (2017). The role of three-dimensional printed models of skull in anatomy education: a randomized controlled trail. Scientific Reports, 7, 1-11.
Custer, T., Michael, K. (2015). The Utilization of the anatomage virtual dissection table in the education of imaging science students. Journal of Tomography and Simulation, 1(1), 1-4.
Gunderman, R. B. (2008). Giving ourselves: the ethics of anatomical donation. Anatomical Sciences Education, 1, 217–9.
Kazoa, D. and Pilmane, M. (2017). Teaching and learning innovation in present and future of human anatomy course at RSU. Papers on Anthropology, 2, 44-52.
Hasan, T. (2011). Is dissection humane?. Journal of Medical Ethics and History of Medicine, 4(4), 1-4.
Schmitt, B., Wacker, C., Ikemoto, L., Meyers, F. J. and Pomeroy, C. (2014). A transparent oversight policy for human anatomical specimen management: the university of california, davis experience. Academic Medicine, 89, 410–4.
Trelease, R.B. (2016). From chalkboard, slides, and paper to e-learning: How computing technologies have transformed anatomical sciences education. Anatomical Sciences Education, 9(6), 583–602.
