MICE City’s Model Development Toward the Success of Driving MICE City’s Strategy in Northeastern Region of Thailand
Keywords:
MICE industry, MICE city, Destination marketingAbstract
This research is a part of the dissertation on MICE City’s Marketing Model Development toward the Success of Driving MICE City’s Strategy in the Northeastern Thailand. The objectives were to study the situation of market readiness for success in MICE City, Northeastern Region of Thailand, to find the MICE City marketing trends influencing success in driving Northeastern MICE City strategy in the Future, and to find the key success arising from marketing that will lead to success in being a MICE City of Thailand in the future. The research methodology used EDFR (Ethnographic Delphi Futures Research) technique. The data collection consists of 17 experts with in-depth interviews. The key informants were selected from those directly involved in the policy driving the MICE industry, provincial MICE City’s Committee in the Northeastern, and MICE organizer as well as academics related to the MICE industry. The results of interviews with key informants (EDFR round 1) were the tendency for making a questionnaire (EDFR round 2). Then the tendency of the main informants in each item which happened to be high, and the highest was summarized as a result. From the study, it was found that the market readiness of MICE City in the Northeast consisted of 3 main topics and 11 sub-issues. The MICE City marketing trends influencing success in driving Northeastern MICE City strategy in the Future included 14 main topics and 49 sub-issues. The key success arising from marketing that will lead to success in being a MICE City of Thailand in the future consisted of 11 main topics.
References
กันตภพ บัวทอง. (2554). กลยุทธ์การพัฒนาตลาด MICE ของจังหวัดชายแดนริมแม่น้ำโขง. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยขอนแก่น, ขอนแก่น.
เกิดศิริ เจริญวิศาล. (2552). รูปแบบส่วนประสมทางการตลาดที่เหมาะสมของสถานที่จัดงานสำหรับอุตสาหกรรมไมซ์ในประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยแม่โจ้, เชียงใหม่.
จุมพล พูลภัทรชีวิน. (2530). เทคนิคการวิจัยแบบ EDFR. วารสารวิจัยสังคมศาสตร์, 3(1), 34-57.
จุมพล พูลภัทรชีวิน. (2559). การวิจัยเชิงอนาคต (Future Research). เอกสารประกอบการบรรยาย: กรุงเทพฯ, ประเทศไทย.
ชัยธวัช เนียมศิริ. (2560). การพัฒนาศักยภาพเชิงบูรณาการของจังหวัดขอนแก่นสู่ความเป็นเมืองไมซ์. สืบค้นจาก http://www.dsdw2016.dsdw.go.th/doc_pr/ndc_2560-2561/PDF/8376s/8376 นายชัยธวัช เนียมศิริ.pdf
ดุษฎี ช่วยสุขและ ดลฤทัย โกวรรธนะกุล. (2558). การพัฒนาศักยภาพอุตสาหกรรมไมซ์ในจังหวัดขอนแก่นเพื่อรองรับการเป็นไมซ์ซิตี้ของประเทศไทย. วารสารบริการและการท่องเที่ยว, 10(1), 1-23.
พินิตา แก้วจิตคงทองและ เยาวลักษณ์ ชาวบ้านโพธิ์. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเลือกใช้บริการการจัดประชุมและสัมมนา (MICE) ของธุรกิจโรงแรมและรีสอร์ทในจังหวัดกาญจนบุรี. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 13(2), 35-46.
สยามรัฐ. (2563). ทีเส็บขยายฐาน 2 เมืองไมซ์ซิตี้/พัฒนาศักยภาพสู่ระดับนานาชาติ. สืบค้นจาก https://siamrath.co.th/n/177687
สุรัชสานุ์ ทองมีและประสพชัย พสุนนท์. (2563). การรับรู้ของหน่วยงานภาครัฐของจังหวัดนครราชสีมาที่มีต่ออุตสาหกรรมไมซ์และความสำคัญของปัจจัยตามเกณฑ์การประเมินเมืองไมซ์ (MICE city) ของสำนักงานส่งเสริมการจัดประชุมและนิทรรศการ (สสปน.). วารสารศิลปศาสตร์ปริทรรศน์, 15(2), 105-118.
เสรี วงษ์มณฑา และวิชยานันท์ พ่อค้า. (2560). แนวทางการเสริมสร้างศักยภาพของประเทศไทยให้เป็นเมืองเป้าหมายของไมซ์ (MICE). วารสารมนุษยศาสตร์ปริทรรศน์, 39(1), 96-112.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2559). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 12. สืบค้นจาก https://www.nesdc.go.th/main.php?filename=develop_issue
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2564). ร่างกรอบแผนพัฒนาภาค พ.ศ. 2566-2570. สืบค้นจาก https://www.nesdc.go.th/ewt_dl_link.php?nid=11684&filename=index
สำนักงานท่องเที่ยวกีฬาจังหวัดเชียงใหม่. (2564). ประชุมคณะกรรมการส่งเสริมและขับเคลื่อนอุตสาหกรรม MICE จังหวัดเชียงใหม่ ครั้งที่ 1/2564. สืบค้นจาก https://chiangmai.mots.go.th/ewtadmin/ewt/chiangmai/news_view.php?nid=1625
สำนักงานส่งเสริมการจัดประชุมและนิทรรศการ (องค์การมหาชน). (2557). คู่มือในการประเมินและคัดเลือกเมืองเพื่อจัดงานประชุมองค์กร การท่องเที่ยวเพื่อเป็นรางวัล งานประชุมวิชาการ งานแสดงสินค้าและนิทรรศการ (MICE city). สำนักงานส่งเสริมการจัดประชุมและนิทรรศการ. กรุงเทพฯ, ประเทศไทย.
สำนักงานส่งเสริมการจัดประชุมและนิทรรศการ (องค์การมหาชน). (2562). รายงานงบประมาณประจำปี 2562. กรุงเทพฯ: สำนักงานส่งเสริมการจัดประชุมและนิทรรศการ.
สำนักงานส่งเสริมการจัดประชุมและนิทรรศการ (องค์การมหาชน). (2563). หลักเกณฑ์การประเมินเมืองเพื่อเป็นไมซ์ซิตี้. กรุงเทพฯ: สำนักงานส่งเสริมการจัดประชุมและนิทรรศการ.
อังเคณ บุญเกิด. (2561). ศักยภาพของอุตสาหกรรมการบริการในแหล่งท่องเที่ยวภาตตะวันตก เพื่อพัฒนาเป็นไมซ์ซิตี้ในประชาคมอาเซียน. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์, การประชุมวิชาการมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล ครั้งที่ 9 สาขามนุษยศาสสตร์สังคมวิทยาและการศึกษา, (น.734-744). กรุงเทพฯ, ประเทศไทย.
อุดรทูเดย์. (2020). กว่าอุดรธานีจะเป็นเมืองไมซ์อย่าให้หลุดมือ. สืบค้นจาก https://udontoday.co/211263-2/
Aaker, D.A. (2002). Building strong brand. London: Saimon & Schuster.
Ashworth, G. & Goodall, B. (1990a). Marketing tourism places. New York: Routledge.
Aziz, N., Kefallonitis, E., Friedman, B.A. (2012). Turkey as a destination brand: Perceptions of United State visitors. American International Journal of Contemporary Research, 2(1), 211-221.
Barney, J. (1991). Firm resources and sustained competitive advantage. Journal of Management, 17(1), 99-120.
Barney, J., Wright, M., & Ketchen Jr, D. J. (2001). The resource-based view of the firm: Ten years after 1991. Journal of Management, 27(6), 625-641.
Buhalis, D. (2000). Marketing the competitive destination of the future. Tourism Management, 21(1), 97-116.
Beirman, D. (2003). Restoring tourism destinations in crisis, A strategic marketing approach. Australia: Allen & Unwin.
Clifton, N. (2014). Towards a holistic understanding of country-of-origin effects? Branding of the region branding from the region. Journal of Destination Marketing & Management, 3(1), 122-132.
Crouch, G.I. & K. Weber. (2002). Marketing convention of tourism. Journal of Convention Tourism International Research and Industry Perspectives, 6(1), 56.
Davidson R., Rogers T. (2006). Marketing destinations and venues for conferences. New York: Butterworth Heinemann.
Dwyer, L., & Kim, C. W. (2004). Attributes of destination competitiveness: A factor analysis. Tourism Analysis, 9(1), 1-11.
GainingeEdge. (2020). Competitive Index 2020. Retrieved from https://gainingedge.com/wp-content/uploads/2020/12/Competitive-Index-2020.pdf?utm_source=site&utm_ medium=web&utm_campaign=CompIndex2020
Geoffrey I., Crouch. (2007). A survey and analysis of the impact of competitiveness attributes. CRC Sustainable Tourism. Australia: Gold Coast.
Goodall, B. & Ashworth, G. (eds). (1990). Marketing in the tourism industry: The promotion of destination regions. London: Routledge.
Heath, E. & Wall, G. (1992). Marketing tourism destinations: A strategic planning approach. New York: John Wiley & Sons.
Kapferer, J.N. (2004). The new strategic brand management: Creating and sustaining brand equity long term. London: Kogan page.
Kolb, B. N. (2006). Tourism marketing for cities and towns – Using branding and events to attract tourists. Oxford: Elsevier.
Kotler, P., Bowen, J. & Makens, J. (2006). Marketing for hospitality and tourism. NJ: Prentice-Hall.
McCabe, V., Poole, B., Weeks, P., & Leiper, N. (2000). The business and management of conventions. Tourism Management, 23(1), 97.
Morgan, N., Pritchard, A., Pride, R. (2004). Destination branding: Creating the unique destination proposition. (2nd ed.). Oxford: Butterworth-Heinemann.
Nykiel, R. A. & Jascolt, E. (1998). Marketing your city, USA. New York: Haworth Hospitality Press.
PATA Asia Pacific Association. (2011). Destination marketing. Issues and Trends, 16(3), 25.
Porter, M. E., & Millar, V. E. (1985). How information gives you competitive advantage. Boston, MA: Harvard Business Review.
Quinlan Cutler, S. & Carmichael, B. (2010). The dimensions of the tourist experience. Bristol: Channel View Publications.
Rogers, T. (2000). Destination industry Conference: A twenty-first century. New York: Addition Wesley Longman.
Thailand Convention & Exhibition Bureau (Public Organization). (2016). Introduction to MICE Industry. (2nd ed.) Bangkok: Thailand Convention & Exhibition Bureau.
Vergopoulos, H. (2016). The tourist experience: an experience of the frameworks of the tourist experience? via tourism review. Retrieved from http://journals.openedition.org/viatourism/1352
Wahab, S., Crampon., L. J. & Rothfield, L. M. (1976). Tourism marketing. London: Tourism International Press.
Wheeler, A. (2012). Designing brand identity: An essential guide for the whole branding team. New York: John Wiley & Sons.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Christian University of Thailand
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
