Relationship between Personal Factors, Perception of Environment and Active Travel among Elderly in Kampheang-saen Neighbourhood, Nakornpathom Province, Thailand
Keywords:
Elderly, Perception of environment, Active travelAbstract
The purpose of this study was to determine the relationship between personal factors, perception of environment and active travel among elderly in Kampheang-saen neighborhood, Nakornpathom province, Thailand. The sample consisted of 450 elderly who were 60 years old or older and recruited by simple random sampling. The returned questionnaire was 99.33% complete. The research instrument was the self-report questionnaire applied from the Neighborhood Environment Walkability Scale for Chinese Seniors (NEWS-CS). The content validity of the instrument by 3 experts and the reliability test by Cronbach, s Alpha value was 0.87. The data were executed by mean, standard deviation, chi-square, point biserial correlation, Eta coefficient and spearman rank correlation.
Results showed that gender and educational level were positively and significantly related to residential density (p<0.01). Marital status was positively and significantly related to street connectivity (p<0.05). Occupation was positively and significantly related to resident density, street connectivity, and land mix use access and neighborhood satisfaction (p<0.05). Residents with family were likely significantly related to active travel (p<0.01). However, there was a negative significant relationship between land mix use proximity and over all active travel (p<0.05). Similarly, infrastructure for walking and cycling were negatively and significantly related to active travel in elderly women (p<0.01). Nevertheless, land mix use proximity, accessibility and traffic safety were likely related to active travel in elderly men (p<0.05). The recommendations, the local government organizations and related sectors should promote active travel, walking and cycling in particular, around the neighborhood for the elderly, and develop the safety transportation infrastructure to increase their physical activity in daily life.
References
กมลชนก ภูมิชาติ, ปรีชา สามัคคี, และลัญจกร นิลกาญจน์. (2561). รูปแบบชุมชนต้นแบบ ที่เป็นมิตรกับผู้สูงอายุ. วารสารอินทนิลทักษิณสาร, 13(1), 115-131.
ผจงจิต ไกรถาวร และนพวรรณ เปียซื่อ. (2556). ความรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของชุมชนและการรับรู้สภาพสิ่งแวดล้อมละแวกบ้านของผู้สูงอายุไทยที่อาศัยอยู่ในชุมชนแออัด เขตกรุงเทพมหานคร. Ramathibodi Nursing Journal, 19(1), 143-56. สืบค้นจาก https://www.tci-thaijo.org/index.php/RNJ/article/view/9117
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2557). สถานการณ์ผู้สูงอายุ พ.ศ.2557. กรุงเทพฯ : บริษัทอมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).
วนัสรินทร์ สุยสุวรรณ และไตรรัตน์ จารุทัศน์. (2560). การปรับปรุงสิ่งอำนวยความสะดวกชุมชนเพื่อการอยู่อาศัยที่เหมาะสมสำหรับผู้สูงอายุในชนบทภาคกลาง. สืบค้นจาก https://dric.nrct.go.th/Search/SearchDetail/250462
วิสาขา ภู่จินดา และ คณะ. (2560). การพัฒนารูปแบบการจัดการสิ่งแวดล้อมโดยผู้สูงอายุในพื้นที่ชนบทไทย. สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข. สืบค้นจาก https://www.hsri.or.th/researcher/research/new-release/detail/8516
วิสาขา ภู่จินดา และ ภารณ วงศ์จันทร. (2561). ความคิดเห็นของผู้สูงอายุต่อการจัดการสิ่งแวดล้อมที่เอื้อต่อการดูแลผู้สูงอายุขององค์การบริหารส่วนตำบล. วารสารสงขลานครินทร์ ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 24(1), 103-148. สืบค้นจาก https://www.tci-thaijo.org/index.php/psujssh/article/download/127912/97049
อัจฉรา ปุราคม. (2558). การส่งเสริมกิจกรรมทางกายเพื่อสุขภาพผู้สูงอายุ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). นครปฐม: เพชรเกษมการพิมพ์.
อัจฉรา ปุราคม, มาสริน กุลปักษ์, และนิตยา แสงชื่น. (2563). นโยบายกิจกรรมทางกายในผู้สูงอายุ: การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบ. วารสารวิจัยระบบสาธารณสุข, 14(2), 208-224.
Burton, E. (2012). Street ahead? The role of the built environment in healthy ageing. Journal of Perspectives in Public Health, 132(4), 161-162.
Cauwenberg, J. V., Bourdeaudhuij, I. D., Dick, D. V. & Deforche, B. (2016). Neighborhood walkability and health outcomes among older adults: The mediating role of physical activity. Health & Place, 37,16–25. Retrieved from https://doi.org/10.1016/j.healthplace.2015.11.003
Cerin, E., Terry, L. C., Brian, E., S., Lawrence, D. F., & Jame, F. S. (2009). Cross-Validationof the Factorial Structure of the Neighborhood Environment Walkability Scale (News) and Its Abbreviated Form (News-a). International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity, 6(1), 32. Retrieved from https://doi.org/10.1186/1479-5868-6-32
Cerin, E. et al. (2018). Measuring Walking within and Outside the Neighborhood in Chinese Elders: Reliability and Validity. Bmc Public Health, 11. Retrieved from https://doi.org/Artn 85110.1186/1471-2458-11-851.
Cerin, E. et al. (2019). Development and validation of the neighborhood environment walkability scale for youth across six continents. International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity, 16,122. Retrieved from https://ijbnpa.biomedcentral.com/articles/10.1186/s12966-019-0890-6
Handy, S.L, Boarnet, M.G., Ewing, R. & Killingsworth, R.E. (2002). How the built Environment affects physical activity:View from urban planning. American Journal Preventive Medicine, 23(2), 64-73.
Hanson, H.M., Maureen, A.C. & Mckay, M.W. (2012). Intersection between the built and Social environments and older adults’mobility: An evidence review. Canada: National Corrabolating Center for environmental Health.
McNeill, L.H., Kreuter, M.W., & Subramanian, S.V. (2006). Social environment and physical activity: a review concepts and evidence. Social Science & Medicine, 63(4), 1011-1022.
O׳Hern, Steve, Oxley, & Jennifer. (2015). Understanding travel patterns to support safe active transport for older adults. Journal of Transport & Health, 2(1), 79-85.
Ogilvie, D., Mitchell, R., Mutrie, N., Pettrichew, M., & Phatt, S. (2008). Personal and environmental correlates of active travel and physical activity in a deprived urban population. International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity, 5(43), 43-54. Retrieved from https://ijbnpa. biomedcentral.com/articles/10.1186/1479-5868-5-43
Rosenberg, D. E., Huang, D. L., Simonovich, S. D., & Belza, B. (2013). Outdoor Built Environment Barriers and Facilitators to Activity among Midlife and Older Adults with Mobility Disabilities. Gerontologist, 53(2), 268-279. Retrieved from https://doi.org/10.1093/geront/gns119
Rosso, A. L., Taylor, J. A., Tabb, L. P., & Michael, Y. L. (2013). Mobility, disability, and social engagement in older adults. Journal of Aging Health, 25(4), 617-637. doi:10.1177/0898264313482489.
Silverstein, N. M., & Turk, K. (2016). Students Explore Supportive Transportation Needs of Older Adults. Gerontology & Geriatrics Education, 37(4), 381-401. Retrieved from https://doi.org/10.1080/02701960.2015.1005289
Sundquist, K., Eriksson, U., Kawakami, N., Skog, L., Ohlsson, H., & Arvidsson, D. (2011). Neighborhood walkability, physical activity, and walking behavior: the Swedish Neighborhood and Physical Activity (SNAP) study. Social Science & Medicine, 72(8), 1266-1273. doi: 10.1016/ j.socscimed.2011.03.004.
WHO. (2002). Active Aging: A Policy Framework. Switzerland: World Health Organization. Noncommunicable Disease Prevention and Health Promotion Department. Retrieved from https://www.who.int/ageing/publications/active_ageing/en/
Xiaowei, H. et al. (2013). Understanding the travel behavior of elderly people in the developing country: a case study of Changchun, China. Procedia - Science and behavior science, 96, 873 - 880. Retrieved from https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1877042813022258
Yamane, T. (1967). Statistics, An Introductory Analysis. (2nd ed.). New York: Harper and Row.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Christian University of Thailand
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
