Information and Communication Technology Skills to Enhance Learning Skill and Performance of Students in the 21st Century
Abstract
Information and communication technology has an important role in human life and management of modern organizations. The information and communication technologies have become an important driving force in the development and management in the organization, development personnel, and education to prepare them onto the world stage in 2020. The problem was found to in the educational development of all sectors involved to cooperate in knowledge and communication technology use in teaching-learning process quite a few. The National Education Plan B.E. 2552-2559 revised edition determines targets and framework on information and communication technology used in the development of quality education and learning skills and Increasing educational opportunities in multiple formats. To enhance the skills and learning for both the students and the instructor. The institution will have to modify the management of the organization. The Information and Communication Technology as a tool for management to enhance the skills and performance of students and the opportunity to compete for the organization even more.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. แผนการศึกษาแห่งชาติ ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2552-2559. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อวันที่ 8 มกราคม 2556, จาก https://www.sobkroo.com/detail_room_main1.php?nid=2349.
กระทรวงศึกษาธิการ. แผนพัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ฉบับที่ 11 พ.ศ. 2555-2559. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อวันที่ 8 มกราคม 2556, จาก https://www.plan.ru.ac.th/strategy/data/education_evelopement_55-59.pdf.
กระทรวงศึกษาธิการ. พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อวันที่ 8 มกราคม 2556, จาก https://www.moe.go.th/edtechfund/fund/images/stories/laws/prb_study(final).pdf.
ชาญ กลิ่นซ้อน. (2550). การศึกษาเจตคติและพฤติกรรมการใช้สื่อเทคโนโลยีสารสนเทศทางการศึกษาเพื่อการเรียนรู้ด้วยตนเองของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยคริสเตียน. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรอุตสาหกรรมมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีเทคนิคศึกษา ภาควิชาครุศาสตร์เทคโนโลยี บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
บรรจง เขื่อนแก้ว. (2552). รูปแบบการบริหารเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารสำหรับสถาบันอุดมศึกษาไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาสารสนเทศศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
บรรจง เขื่อนแก้ว กุลธิดา ท้วมสุขและดุษฎี อายุวัฒน์. (2010). การวิเคราะห์ปัจจัยที่มีต่อการบริหารเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารของสถาบันอุดมศึกษาไทย. วารสารมหาวิทยาลัยขอนแก่น. 10(2) : 51-55.
ผู้จัดการออนไลน์. (2549). วิพากษ์ “เทคโนโลยีอุบัติใหม่” เพื่อความก้าวหน้าหรือทำลายสังคม. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อวันที่ 8 มกราคม 2556, จาก https://www.manager.co.th/Science/ViewNews.aspx?NewsID=9490000115827.
สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ(วช.). (2549). วิพากษ์ “เทคโนโลยีอุบัติใหม่” เพื่อความก้าวหน้าหรือทำลายสังคม. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อวันที่ 8 มกราคม 2556, จาก https://www.dmc.tv/index.php?module=articles&action=page&p=454.
สภาที่ปรึกษาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 11 ปี 2555-2559. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อวันที่ 8 มกราคม 2556, จาก https://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2554/E/152/1.PDF.
สุรศักดิ์ ปาเฮ. (2551). ทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อวันที่ 8 มกราคม 2556, จาก https://www.addkutec3.com
อัญชนา พานิช. (2550). องค์ประกอบประสิทธิผลองค์การ. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา ภาควิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Dixon, Audre. (2011). An emerging technology dilemma: A framework for a decision making model. Ph.D. Dissertation in Health Administration, University of Phoenix.
Sauer, Philips. (2010). Channeling the innovation stream : A decision framework for selecting emerging technologies. Ph.D. Dissertation in Management Program, Graduate School of the University of Maryland University College.
