The Development of Internal Quality Assurance for Best Practice in Accounting Department in Private Higher Education Institutions in Thailand
Abstract
This research aims to examine opinions about Internal Quality Assurance (IQA) of accounting department in undergraduate level of Private Higher Education Institutions in Thailand (PHEIT) in aspects of (1) current IQA performance (2) IQA management, (3) strengths and weaknesses of IQA management, and (4) guidelines for developing the IQA system to provide the best practice in the accounting department. Questionnaire was used as the tool for collecting data by purposive sampling from administrators, deans, chairpersons, faculty members and educational personnel who were responsible for the IQA work in twelve accounting departments. Data were collected by Purposive Sampling from total 152 but 102 respondents were used to analyze the data in terms of frequency, percentage, mean, and standard deviation.
The research findings related to IQA were summarized as follows: (1) Operation of IQA of accounting department in PHEIT according to the 9 IQA indicators was quite high especially quality system and mechanism, finance and budget, philosophy, determination, objectives, and operation plan.. (2) IQA management of accounting department in PHEIT was found that all 3 dimensions were in high level: graduates quality; management quality; and create and develop social knowledge base. (3) Strength was continuous in IQA development by arranging activities for student development in academics and professions to meet the quality desired, especially in improvement of English language skills and promoting the internship and cooperative education for enhancing the practical skills. The weaknesses were lack of knowledge in conducting research, development of full time lecturers with a doctoral degree, and academic titles. (4). Guidelines in developing IQA for best practice in accounting department demonstrated that the development in department, faculty and university levels were made in the knowledge, understanding, and recognizing usefulness of IQA, and application of knowledge in the practice for achievement of identified indicators. In addition, the developments lead to the academic achievement of graduates and university for best practice.
References
เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินงานที่เป็นเลิศ. (2558). [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อวันที่ 2 มีนาคม 2558, จาก https://www.eqdd.nu.ac.th/?page_id=216.
คณะกรรมการประกันคุณภาพการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร. (2556). พัฒนาการการประกันคุณภาพการศึกษาภายใน: กรณีศึกษากลุ่มหน่วยงานสนับสนุนวิชาการ มหาวิทยาลัยศิลปากร. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
คณะอนุกรรมการสาขาวิชาการบัญชี คณะกรรมการฝ่ายวิชาการและการประกันคุณภาพการศึกษาสมาคม. (2556). ระดับคุณภาพการดำเนินงานการประกันคุณภาพการศึกษาภายในของสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย. กรุงเทพฯ : สถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย.
คณะอนุกรรมการสาขาวิชาการบัญชี คณะกรรมการฝ่ายวิชาการและการประกันคุณภาพการศึกษาสมาคม. (2555). ความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับตัวบ่งชี้และการมีส่วนร่วมในการประกันคุณภาพการศึกษาภายใน ของบุคลากรทางการศึกษาสาขาวิชาการบัญชี ของสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย. สถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย.
ใจชนก ภาคอัต. (2554). ปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมในการประกันคุณภาพการศึกษา: กรณีศึกษาสถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ปีการศึกษา 2553. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาตร์.
เฉลิมขวัญ ครุธบุญยงค์. (2556). คุณสมบัติของนักบัญชีที่พึงประสงค์สำหรับอุตสาหกรรมญี่ปุ่นในประเทศไทย. คณะบริหารธุรกิจ สถาบันเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่น.
ชูเวช ชาญสง่าเวช. (2543). อุดมศึกษาไทยในเวทีโลก. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.
ถิรนันท์ ปาลี. (2555). การประเมินคุณภาพระบบการประกันคุณภาพการศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ พ.ศ. 2555. การค้นคว้าแบบอิสระรัฐประศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ทองแท่ง ทองลิ่ม และณัฐภรณ์ วงษ์ชื่น. (2557). การศึกษาสภาพการดำเนินงานประกันคุณภาพการศึกษาภายในคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อวันที่ 2 มีนาคม 2558, จาก https://science.mcru.ac.th/filedata/vijai_qa.pdf.
ธวัชชัย ศุภดิษฐ์. (2557). การพัฒนาแนวปฏิบัติเพื่อให้เกิดผลสัมฤทธิ์ในการประกันคุณภาพการศึกษาสถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อวันที่ 2 มีนาคม 2558, จาก https://www.nida.ac.th/th/download/publication/thawatchai.pdf.
นงลักษณ์ วิรัชชัย และสุวิมล ว่องวานิช. (2542). การวิเคราะห์การจัดอันดับมหาวิทยาลัยของประเทศในเอเชีย. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี.
บวรลักษณ์ เงินมา. (2553). คุณลักษณะของบัณฑิตสาขาวิชาการบัญชีในความต้องการของสถานประกอบการในเขตจังหวัดเพชรบูรณ์. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
ประนอม รอดวินิจ. (2553). การดำเนินงานการประกันคุณภาพการศึกษาของวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สุรินทร์. วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สุรินทร์ สถาบันพระบรมราชชนก กระทรวงสาธารณสุข.
ประภาศ ปานเจี้ยง. (2555). การมีส่วนร่วมในการประกันคุณภาพการศึกษาของบุคลากมหาวิทยาลัยหาดใหญ่. การประชุมหาดใหญ่วิชาการ ครั้งที่ 3. มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
ภาวนา กิตติวิมลชัยและคณะ. (2555). การศึกษาเพื่อกำหนดตัวชี้วัดผลลัพธ์ (KPIs) ตามเกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศและปัญหาอุปสรรคในการนำเอาเกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการไปสู่การปฏิบัติ. ขอนแก่น . มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ลักขณา จาตกานนท์. (2554). การพัฒนาคุณภาพการศึกษา คณะเทคโนโลยีคหกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร. คณะเทคโนโลยีคหกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
วีระยา จะสาร. (2555). การประเมินกระบวนการดำเนินงานการประกันคุณภาพการศึกษาตามเกณฑ์รางวัลคุณภาพแห่งชาติ (TQA) ของสำนักบริการวิชาการ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. การค้นคว้าแบบอิสระรัฐประศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2543). กระบวนการปฏิรูปเพื่อพัฒนาคุณภาพการเรียนรู้ : การประเมินและการประกันคุณภาพ. กรุงเทพฯ : วี.ที.ซี.คอมมิวนิเคชัน.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2554). คู่มือการประกันคุณภาพการศึกษาภายในสถานศึกษา ระดับอุดมศึกษา พ.ศ. 2553. กรุงเทพฯ : ห้างหุ้นส่วนจำกัดภาพพิมพ์.
สำนักงานคณะกรรมการอุดมศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2550). กรอบแผนอุดมศึกษาระยะยาว 15 ปี ฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2551-2556). กรุงเทพฯ : กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา. (2554). คู่มือการประเมินคุณภาพภายนอกรอบสาม (พ.ศ.2554-2558) ฉบับสถานศึกษา (แก้ไขเพิ่มเติม พฤศจิกายน พ.ศ. 2554). กรุงเทพฯ : สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา.
สำนักงานรางวัลคุณภาพแห่งชาติ. (2556). เกณฑ์รางวัลคุณภาพแห่งชาติ ปี 2557-2558. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อวันที่ 19 มีนาคม 2558 ,จาก https://www.tqa.or.th/.
สำนักทดสอบทางการศึกษา, สำนักคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2555). แนวทางการนำมาตรฐานการศึกษาขั้นพื้นฐานสู่การปฏิบัติและมโนทัศน์ของผู้เกี่ยวข้อง : การวิจัยแบบผสม (Mixed Method Research). กรุงเทพฯ : บริษัท โฆสิตการพิมพ์ จำกัด.
สุรวี ศุนาลัย. (2555). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของการประกันคุณภาพการศึกษามหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
อรสา ภาววิมล. (2552). การพัฒนาระบบประกันคุณภาพการศึกษาสำหรับสถาบันอุดมศึกษาไทยตามแนวคิดการจัดการความรู้. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อุทุมพร จามรมาน. (2544). 100 คำถามคำตอบเกี่ยวกับการประกันคุณภาพศึกษาของสถานศึกษาระดับพื้นฐานและอุดมศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ฟันนี่.
Mac Donald Kent. (2557). Leadership & higher education : Academic excellence? Yes all for it. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม 2558 ,จาก https://kentmacdonald.com.
Ruben Brent D. (2547). Pursuing excellence in higher education. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อวันที่ 19 มีนาคม 2558, จาก https://muse.jhu.edu/journals/review_of_higher_education.html.
