The Structural Relationship Model of Strategic Leadership Organizational Commitment and Organizational Effectiveness of Delivery Departments at the Secondary Level Hospitals under the Ministry of Public Health
Keywords:
Organizational Effectiveness, Delivery Departments, Strategic Leadership, Organizational CommitmentAbstract
The purpose of this descriptive research was to examine the relationship model among strategic leadership, organizational commitment, and organizational effectiveness of delivery departments at the secondary level hospital under the Ministry of Public Health. The samples were 226 (98.26%) head nurses and deputy nurses or senior nurses from 115 hospitals. Stratified random sampling and simple random sampling were used. The research instruments were three sets of questionnaires: (1) organizational effectiveness questionnaire that was developed by the researcher team; (2) strategic leadership questionnaire; and (3) organizational commitment questionnaire. The content validity of these questionnaire was approved by seven experts with CVI=.88, .85, and 1.00, respectively. The reliability of these questionnaires was .94, .97, and .84, respectively. The descriptive statistics and Structural Equation Model (SEM) using computer program were used to analyze the research data.
The findings of this research revealed that strategic leadership had positive effects on organizational effectiveness ( =.78) and organizational commitment (
=.59). The organizational commitment had positive effects on organizational effectiveness (
=.10 and strategic leadership with organizational commitment had positive effects on organizational effectiveness (
=.84). The relationship model of organizational effectiveness of delivery departments was congruent with the empirical data (CMIN/df = 1.21, GFI = .95, AGFI =. 92, CFI = .99, SRMR = .01, and RMSEA = .03). The model accounted for 58.70% of the variance in organizational effectiveness of delivery departments and a substantial proportion of the variance of the mediating variables. Based on the findings of this research, nursing administrators should prioritize the top two components of strategic leadership namely giving direction emphasising by encouraging the staff to work organization's core values, and to enhance the nurses to practice in the same direction. In addition, nursing administrators should formulate the nursing organizational policy to promote nursing normative organizational commitment by fostering loyalty and the obligation to the organization. Furthermore, nursing administrators should enhance the delivery department effectiveness by emphasizing on internal process, focus on effectiveness management, and the emergency preparedness for the delivery department services at the secondary level hospitals.
References
ฐิติมา จำนงค์เลิศ. (2550). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์ของหัวหน้าหอผู้ป่วย บรรยากาศองค์การกับประสิทธิผลของหอผู้ป่วยในโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยของรัฐ. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต.กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ดวงกมล สจิรวัฒนากุล. (2554). จับตาปี 54 ขัดแย้งแพทย์-ผู้ป่วยยก 2: "ก.ม. คุ้มครองผู้เสียหาย". [ออนไลน์].สืบค้นเมื่อ 18 กรกฎาคม 2559, จาก http://www.bangkokbiznews.com.
ทิพย์สุดา ดวงแก้ว และสุชาดา รัชชุกูล. (2553). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์ของหัวหน้าหอผู้ป่วย การมีส่วนร่วมในงานของพยาบาลประจำการ กับประสิทธิผลของหอผู้ป่วย โรงพยาบาลทั่วไป สังกัดกระทรวงสาธารณสุข เขตภาคเหนือ. วารสารการพยาบาลและสุขภาพ, 4(1), 41-51.
ธิติพันธ์ จีนประชา .(2557) .โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของประสิทธิผลสถานีตำรวจ สังกัดกองบัญชาการตำรวจนครบาล สำนักงานตำรวจแห่งชาติในประเทศไทย. วารสารวิจัย มสด. สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 10(3), 165-180.
เนตร์พัณณา ยาวิราช. (2556). การจัดการสมัยใหม่. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ: ทริปเพิ้ลกรุ๊ป.
ปราณี มีหาญพงษ์ สุจิตรา เหลืองอมรเลิศ และศากุล ช่างไม้. (2557). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของผลการดำเนินงานในหอผู้ป่วยโรงพยาบาลทั่วไป สังกัดกระทรวงสาธารณสุข. วารสารพยาบาลทหารบก,16(1),78-86.
ภรดี สีหบุตร พาณี สีตกะลิน และอารยา ประเสริฐชัย. (2555). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล และความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การกับประสิทธิผลองค์การ ตามการรับรู้ของผู้ให้บริการสถานพยาบาล สังกัดกองบัญชาการกองทัพไทย. ในการประชุมเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ครั้งที่ 2. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 10 กรกฎาคม 2559, จาก http://www.stou.ac.th/thai/grad_stdy/Masters.
รังสรรค์ อ้วนวิจิตร และชวนชม ชินังกูร. (2554). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุประสิทธิผลของโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็ก. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 3(2), 210-221.
สุนีย์พร แคล้วปลอดทุกข์ และสุชาดา รัชชุกูล. (2551). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์ของหัวหน้าหอผู้ป่วยการบริหารผลการปฏิบัติงานของกลุ่มการพยาบาลกับประสิทธิผลของหอผู้ป่วยตามการรับรู้ของพยาบาลประจำการโรงพยาบาลทั่วไป. วารสารกองการพยาบาล, 23(2), 15-28.
สุวิมล ติรกานันท์. (2551). การสร้างเครื่องมือวัดตัวแปรในการวิจัยทางสังคมศาสตร์: แนวทางสู่การปฏิบัติ.กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เสาวนีย์ กานต์เดชารักษ์ ชิษณุพงศ์ ทองพวง เจือจันทน์ วัฒกีเจริญ และประภากร สุวรรณธาดา. (2558).โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของประสิทธิผลขององค์การของมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง.วารสารมหาวิทยาลัยคริสเตียน, 21(3), 557-572.
Adair, J. (2010). Strategic leadership: How to think and plan strategically and providedirection. London: Kogen page.
Allen, N.J., & Meyer, J.P. (1996). Affective continuance, and normative commitment to theorganization: An examination of construct validity. Journal of Vocational Behavior,9(3), 252-276.
Burns, N. & Grove, S.K. .(2001). The practice of nursing research, conduct, critique, and utilization. (4 ed). Philadelphia: W.B. Saunders Company.
Cohen, A. (2007). Commitment before and after: An evaluation and reconceptualization of organizational commitment. Human Resource Management Review, 17(3),336-354.
DeVellis, R.F. (2010). Scale development: Theory and application. (3 ed.). Newbury ParSage.
Gubta, K.K., Attri, J.P., Singh, A., Karu, H., & Karu, G.(2016). Basic concepts for sample size calculation: Critical step for any clinical trials. Saudi J Anaesth, 10(3), 328-331.
Hair, J.F., Black, W.C., Babin, B.J., & Anderson, R.E. (2010). Multivariate data analysis. 7 thed. NewJersy: Upper Sandle River, Prentice Hall.
Hitt, M.A., Ireland, R.D., & Hoskisson, R.E. (2007). Strategic management: competitiveness and globalization: Concepts. Mason Ohio: Thomson/ South-Western.
Hoyle, R.H. (Ed.). (2012). Handbook of structural equation modeling. New York: Guilford Press.
Kinicki, A., & Kreitner, R. (2008). Organizational behavior: Key concepts, skills and best prac tices. (3rd ed.). New York: McGraw-Hill.
Kline, R.B. (2010). Principles and practice of structural equation modeling. (3 ed.). New York:The Guilford Press.
Kouzes, J.M., & Posner, B.J. (2002). Leadership challenge. (3 ed.). San Francisco: Jossey-Bass.
Krejcie, R.V., & Morgan, D.W. (1970). "Determining sample size for research activities". Educa tional and Psychological Measurement, (30), 607-610.
Lussier, N.R., & Achua, F.C. (2007). Effective leadership. (3 ed.). Ohio: Thomson South-Western.
Meyer, J.P., Allen, N.J., & Smith, C.A. (1993). "Commitment to organizations and occupations: extension and test of three-component conceptualization". Journal of Applied Psychology, 78(4), 538-551.
Noor, J., & Banten, S. (2014). "The factors of strategic leadership on commitment: An empirical banking in Indonesia". International Research Journal of Business Studies, 6(3), 185-194.
Sullivan, E.J., & Decker, P.J. (1999). Effective leadership and management in nursing. (5 ed.). New Jersy: Prentice Hall.
Tseng, C.C. (2010). The Effects of learning organization practices on organizational commit ment andeffectiveness for small and medium-sized enterprises in Taiwan. Retrieved June 18, 2016 from http://conservancy.umn.edu/bitstream/handle/11299/94043/Tseng_umn_0130E_11122.pdf?sequence=1.
