ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจที่จะมีพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา

บทคัดย่อ

          พฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของวัยรุ่น เป็นสาเหตุสำคัญของการเกิดปัญหาทางด้านร่างกาย จิตใจ และสังคม ปัจจุบันอัตราการมีเพศสัมพันธ์ในวัยรุ่นมีแนวโน้มมากขึ้น   การศึกษานี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณา โดยประยุกต์ใช้ทฤษฎีการวางแผนพฤติกรรม (Theory of Planned Behavior: TPB) ของเอจเซน (Ajzen,2006) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจที่จะมีพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของวัยรุ่น กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนระดับมัธยมศึกษาในอำเภอไทรโยค จังหวัดกาญจนบุรี จำนวน 350 คน เก็บข้อมูลระหว่างเดือนมกราคม - กุมภาพันธ์  2554 ใช้แบบสอบถาม ซึ่งผ่านการตรวจสอบคุณภาพแล้ว ประกอบด้วย เจตคติต่อพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศ  การคล้อยตามกลุ่มอ้างอิง  และการรับรู้ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศ กับ ความตั้งใจที่จะมีพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศ  ทำการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณา สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สันและสถิติการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน

          ผลการวิจัยพบว่า  เจตคติต่อพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศ การคล้อยตามกลุ่มอ้างอิง  และการรับรู้ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศ  มีความสัมพันธ์ทางบวกกับความตั้งใจที่จะมีพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = .428, .126, และ .407 p < 0.001) ตามลำดับ ปัจจัยเจตคติต่อพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศ  และการรับรู้ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศ สามารถร่วมกันทำนายความผันแปรของความตั้งใจที่จะมีพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศได้ร้อยละ 23.6 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ

          ผู้วิจัยมีเสนอแนะให้พยาบาลเวชปฏิบัติชุมชนประสานงานกับผู้บริหารโรงเรียน ทำแผนส่งเสริมการป้องกันพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศทั้งในสถานศึกษาและในชุมชนอย่างเป็นระบบ โดยกระตุ้นให้เกิดการทำงานแบบมีส่วนร่วมทั้งภาครัฐ ภาคเอกชน ภาคประชาชน สื่อมวลชนและสถานบันครอบครัวเพื่อการป้องกันปัญหาความเสี่ยงทางเพศในนักเรียนวัยรุ่นอย่างมีประสิทธิภาพ