สิทธิมนุษยชน

บทคัดย่อ

          สิทธิมนุษยชน หมายถึง ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ สิทธิ เสรีภาพและความเสมอภาคของบุคคลที่ได้รับการรับรองหรือคุ้มครองตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักร สิทธิมนุษยชนมีที่มาจากแนวคิดในเรื่องกฎหมายธรรมชาติและปรัชญาสิทธิธรรมชาติ และมีวิวัฒนาการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิมนุษยชนในระดับสากล โดยสหประชาชาติได้ประกาศปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ.2491 เพื่อแสดงเจตนารมณ์ที่จะคุ้มครองสิทธิมนุษยชน  เพื่อใช้เป็นมาตรฐานกลางสำหรับบรรดาประเทศสมาชิกที่จะนำไปใช้เป็นแนวทางปฏิบัติให้เกิดผลภายในประเทศของตน  ปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน ค.ศ.1948 ประกอบด้วยข้อความ 30 ข้อ แบ่งออกเป็น 2 ประเภทคือ สิทธิทางการเมืองหรือทางแพ่ง (Political or civil rights) ได้แก่ บทบัญญัติข้อที่ 1-21 และสิทธิทางเศรษฐกิจและสังคม (Economic and social rights) ได้แก่บทบัญญัติข้อที่ 22-30 

          สำหรับประเทศไทยมีการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิมนุษยชน โดยได้ร่วมลงมติรับรองปฏิญญาสากลว่า ด้วยสิทธิมนุษยชน และได้พัฒนากลไกภายในประเทศ  เพื่อช่วยสนับสนุนให้การส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิมนุษยชนประสบผลสำเร็จ เช่น รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550   คณะกรรมการส่งเสริมสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ (กสม.) เป็นองค์กรอิสระ นโยบายสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ  ส่วนความร่วมมือระหว่างประเทศ ประเทศไทยได้ตกลงความร่วมมือระหว่างประเทศหรือแนวปฏิบัติระหว่างประเทศที่เกี่ยวข้องกับสิทธิมนุษยชนทั้งทางตรงและทางอ้อม

          เรื่องของสิทธิมนุษยชนได้ทวีความสำคัญมากขึ้นโดยเฉพาะในกระแสโลกาภิวัฒน์ ที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ค่านิยมสากลในเรื่องประชาธิปไตย กระแสสิทธิมนุษยชน การร่วมกันปกป้องทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม สิทธิชุมชน ได้เข้ามามีบทบาทอย่างสูงในสังคมไทย จึงมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่คนไทยและสังคมไทยจะต้องมีความรู้ความเข้าใจถึงความสำคัญของสิทธิมนุษยชน ตลอดจนการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิมนุษยชนภายในประเทศ ซึ่งรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยได้ประกันสิทธิพลเมืองและสิทธิมนุษยชนไว้ค่อนข้างครบถ้วน แต่ยังคงมีปัญหาในทางปฏิบัติอยู่บ้าง และการส่งเสริมคุ้มครองสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศ  เพื่อให้คนไทยได้มีข้อมูลและเป็นการเตรียมความพร้อมที่จะเข้าร่วมกับการเปลี่ยนแปลงดังกล่าว