การพัฒนาบทเรียนแบบอีเลิร์นนิ่ง รายวิชาสื่อสารและสารสนเทศทางการพยาบาล
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาบทเรียนแบบอีเลิร์นนิ่ง วิชาสื่อสารและสารสนเทศทางการพยาบาล ที่มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 2) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาต่อบทเรียนแบบอีเลิร์นนิ่ง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย คือ 1) บทเรียนแบบอีเลิร์นนิ่งวิชาสื่อสารและสารสนเทศทางการพยาบาล จำนวน 3 หน่วยการเรียนรู้ ได้แก่ 1.1) แนวคิดของสารสนเทศทางการพยาบาลและการ เข้าถึงแหล่งสารสนเทศในเครือข่ายโลก 1.2) หลักการและวิธีการใช้เทคโนโลยีในการค้นหา และ 1.3) การวิเคราะห์และการเลือกใช้สารสนเทศทางการพยาบาลข้อมูลข่าวสาร ในสถานบริการสุขภาพอย่างเท่าทันการเปลี่ยนแปลง 2) แบบประเมินคุณภาพบทเรียนแบบอีเลิร์นนิ่ง 3) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาสื่อสารและสารสนเทศ ทางการพยาบาล และ 4) แบบประเมินความพึงพอใจของนักศึกษาต่อบทเรียนแบบอีเลิร์นนิ่ง นำไปทดลองใช้กับกลุ่มตัวอย่างจำนวน 40 คน ได้มาโดยการสุ่มอย่างง่าย ผลการวิจัยพบว่า บทเรียนแบบอีเลิร์นนิ่งวิชาสื่อสารและสารสนเทศทางการพยาบาล ที่ผู้วิจัยได้พัฒนาขึ้น มีประสิทธิภาพ 84.27/88.72 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด คือ 80/80 และความพึงพอใจของนักศึกษาต่อบทเรียนแบบอีเลิร์นนิ่ง โดยรวมอยู่ในระดับมาก (x̄= 4.45, S.D. = 0.71) ผู้วิจัยมีข้อเสนอแนะในการนำผลการวิจัยไปใช้ว่าบทเรียนแบบอีเลิร์นนิ่ง วิชาการสื่อสารและสารสนเทศทางการพยาบาลที่พัฒนาขึ้น มีคุณภาพเหมาะสมที่จะนำไปใช้ในการจัดการเรียนการสอนทำให้นักศึกษาสามารถเรียนได้ทุกที่ทุกเวลาผ่านเครือข่ายอินเตอร์เน็ต
References
กรมการศึกษานอกโรงเรียน. (2558). "องค์กรของท่านพร้อมหรือยังสำหรับ E-learning". [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2558, จาก https://www.nfe.go.th.
กรวีร์ ไม้หอม. (2556). การพัฒนาบทเรียนอิเล็กทรอนิกส์บนเครือข่ายในวิชาคอมพิวเตอร์สาหรับนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. เชียงใหม่. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
กฤติยา คงแท่น. (2556). "ผลสัมฤทธิ์ของการเรียนภาษาอังกฤษผ่าน E-learning ในรายวิชาภาษาอังกฤษ 1". วารสารมหาวิทยาลัยคริสเตียน. 19(1) : 175- 186.
กฤษณา สิกขมาน. (2554). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชาการสื่อสารภาษาอังกฤษธุรกิจโดยการใช้การสอนแบบ E-Learning. กรุงเทพมหานคร. มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
คณะกรรมการเทคโนโลยีสารสนเทศแห่งชาติ. (2558) NECTEC'S WEB BASE LEARNING. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2558, จาก https://www.nectec.or.th/courseware.
ชมรม Moodle E-learning แห่งประเทศไทย. (2558). "วิธีการใช้ Moodle". [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม 2558, จาก https://www .thaimoodle.net.
ชัยณรงค์ หิรัญตระกูล. (2554). การพัฒนาบทเรียนอิเล็กทรอนิกส์บนเครือข่าย เรื่อง การทำงานเป็นทีม. เชียงใหม่. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ถนอมพร เลาหจรัสแสง. (2549). Designing E-learning: หลักการออกแบบและการสร้างเว็บเพื่อการเรียนการสอน. กรุงเทพมหานคร อรุณการพิมพ์.
ถนอมพร (ตันพิพัฒน์) เลาหจรัสแสง. (2558). "หลักการออกแบบและการสร้างเว็บเพื่อการเรียนการสอน" [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2558, จาก https://www.stjohn.ac.th/training/elearning/
ทวีศักดิ์ กออนันตกูล และคณะ. (2553). รายงานผลการสำรวจกลุ่มผู้ใช้อินเตอร์เน็ตในประเทศไทยปี 2543. สำนักงานเลขานุการคณะกรรมการเทคโนโลยีสารสนเทศแห่งชาติ. กรุงเทพมหานคร : ด่านสุทธา.
ธงชัย แก้วกิริยา. (2558). ก้าวไปสู่ M-Learning ในยุคสังคมของการสื่อสารไร้พรมแดน. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อวันที่ 7 มีนาคม 2558, จาก https://research.krirk.ac.th/story/.
ปรัชญานันท์ นิลสุข. (2558). การเรียนการสอนผ่าน web เครือข่ายพัฒนาและส่งเสริมการใช้เทคโนโลยีเพื่อการศึกษาและสังคม. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อวันที่ 7 มีนาคม 2558, จาก https://www.Edtechno.com.
เพชราวลัย ถิระวณัฐพงศ์. (2558). "การพัฒนาบทเรียนอิเล็กทรอนิกส์ เรื่อง การใช้นวัตกรรม Google Apps. For Education สำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี". วารสารวิจัยและส่งเสริมวิชาการเกษตร. สำนักวิจัยและส่งเสริมวิชาการการเกษตร มหาวิทยาลัยแม่โจ้. 1(1) : 14-24
มนต์ชัย เทียนทอง. (2556). นวัตกรรม : การเรียนและการสอนด้วยคอมพิวเตอร์. กรุงเทพฯ : แดเน็กซ์ อินเตอร์ คอร์ปอเรชั่น.
วรัท พฤกษาทวีกุล. (2558). การติดตั้ง Moodle บนระบบปฏิบัติการ Linux. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม 2558, จาก https://moodle.org/course/view.php?id=36.
สินีนาถ คุ้มแสงเทียน. (2556). ผลการใช้บทเรียนอิเล็กทรอนิกส์บนเครือข่าย (E-Learning) รายวิชาการสร้างสื่อการเรียนการสอน สำหรับนักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์. กลุ่มวิชา เทคโนโลยีทางการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชเพชรบูรณ์.
