การประเมินและวัดขนาดกระดูกจะงอยบ่าจากภาพถ่ายเอ็กซเรย์คอมพิวเตอร์เพื่อประเมิน ความเหมาะสมในการผ่าตัด Latarjet procedure ในคนไทย

ผู้แต่ง

  • นันทพล ชูเวสศิริพร ภาควิชาออร์โธปิดิกส์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา ชลบุรี ประเทศไทย
  • ณัฐฐพล สุรัชต์หนาแน่น ภาควิชาออร์โธปิดิกส์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา ชลบุรี ประเทศไทย
  • วทันยา ใจดี ภาควิชารังสีวิทยา คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา ชลบุรี ประเทศไทย
  • ชลพรรษ ตั้งบุตราวงศ์ กลุ่มงานศัลยกรรมออร์โธปิดิกส์ โรงพยาบาลชัยภูมิ ชัยภูมิ ประเทศไทย

คำสำคัญ:

กระดูกจะงอยบ่า, Latarjet procedure, การประเมินความเหมาะสมในการผ่าตัด, ขนาด

บทคัดย่อ

บทนำ Latarjet procedure เป็นวิธีการผ่าตัดสำหรับผู้ป่วยข้อไหล่หลุดทางด้านหน้าที่เกิดซ้ำ ๆ โดยการนำส่วนของกระดูกจะงอยบ่ามายึดตรึงบริเวณกระดูกเบ้าหัวไหล่ ขนาดของกระดูกจะงอยบ่าจะส่งผลต่อความแข็งแรงและการเลือกวิธีการการยึดตรึงกระดูก

วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาขนาดกระดูกจะงอยบ่า จากภาพถ่ายบริเวณไหล่ด้วยเอ็กซเรย์คอมพิวเตอร์  เปรียบเทียบขนาดกระดูกจะงอยบ่า และประเมินความเหมาะสมของกระดูกจะงอยบ่า ในการผ่าตัด Latarjet procedure

วิธีการศึกษา เป็นการศึกษาย้อนหลัง ในผู้ป่วยอายุตั้งแต่ 18 ปี ขึ้นไปทุกรายที่ได้รับการตรวจบริเวณไหล่ด้วย CT scan ที่ โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยบูรพา ระหว่างวันที่ 1 มกราคม 2556 ถึง 31 มกราคม 2566 วัดโดยแพทย์ผู้เชี่ยวชาญออร์โธปิดิกส์สาขาเวชศาสตร์การกีฬา 3 ท่าน จากภาพ CT Scan 2 มิติ
นำมาเปรียบเทียบขนาดและประเมินความเหมาะสมของกระดูกจะงอยบ่าเพื่อเตรียมการผ่าตัด
Latarjet procedure สถิติที่ใช้เป็นสถิติเชิงพรรณนาแปรผลเป็นค่าเฉลี่ยความถี่และร้อยละ

ผลการศึกษา จากกลุ่มตัวอย่าง 35 คน เป็นเพศชาย 18 คน เพศหญิง 17 คน ขนาดความยาวของกระดูกจะงอยบ่าโดยเฉลี่ยเท่ากับ 26.90±3.43 มม. โดยเพศชายมีค่าความยาวเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตราฐานของกระดูกจะงอยบ่าเท่ากับ 28.86±3.050 มม. และเพศหญิงมีขนาดความยาว 24.84±2.52 มม. ความกว้างของกระดูกจะงอยบ่า ด้านหน้า 9.34±1.66 มม. โดยเพศชายมีขนาด 10.36±1.31 มม. ส่วนเพศหญิงมีขนาด 8.26±1.26 มม. และความกว้าง ด้านหลังโดยเฉลี่ย 11.83±2.36 มม. เพศชายมีขนาด 13.03±1.91 มม. ส่วนเพศหญิงมีขนาด 10.55±2.14 มม. โดยขนาดของกระดูกจะงอยบ่าของคนไทยโดยเฉลี่ยเล็กกว่าต่างประเทศ และเมื่อพิจารณาความเหมาะสมต่อ
การผ่าตัด Latarjet procedure พบว่า ในเพศหญิงจะมี safe distance สำหรับสกรูขนาด 4.50 มม. เท่ากับ ร้อยละ 5.90 (1/17) สกรูขนาด 3.75 มม. ร้อยละ 52.90 (9/17) สกรูขนาด 3.50 มม. ร้อยละ 64.70 (11/17) และกระดุมขนาด 2.8 มม. เท่ากับร้อยละ 88 (15/17) ส่วนในเพศชาย จะพบว่ามี safe distance สำหรับสกรู ขนาด 4.50 มม. เท่ากับร้อยละ 44.40 (8/18) สกรูขนาด 3.75 มม. ร้อยละ88.9 (16/18) สกรูขนาด 3.50 มม. ร้อยละ 94.40 (17/18) และกระดุมขนาด 2.80 มม. เท่ากับร้อยละ 100 (18/18) 

สรุป ขนาดของกระดูกจะงอยบ่าคนไทยมีขนาดเล็กโดยเฉพาะเพศหญิง safe distance สำหรับการผ่าตัด Latajet procedure อาจพบปัญหาระหว่างผ่าตัดได้เนื่องจากความเหมาะสมของกระดูกจะงอยบ่าและอุปกรณ์ยึดตรึงกระดูก

References

Latarjet M. Treatment of recurrent dislocation of the shoulder. Lyon Chir. 1954; 49: 994-7.

Eden R. Zur Operation der habituellen Schulterluxation unter Mitteilung eines neuen verfahrens bei Abrifl am inneren Pfannenrande. Deutsche Zeitschrift f¸r Chirurgie. 2008; 144: 269-80.

Hybbinette S. De la transplantation d’un fragment osseux pour remédier aux luxations récidivantes de l’épaule: Constatations et résultats opératoires. Acta Chir Scand. 1932; 71: 26.

Bradley Edwards T, Walch G. The latarjet procedure for recurrent anterior shoulder instability: Rationale and technique. Oper Tech in Sports Med. 2002; 10: 25-32.

Lafosse L, Lejeune E, Bouchard A, Kakuda C, Gobezie R, Kochhar T. The arthroscopic Latarjet procedure for the treatment of anterior shoulder instability. Arthrosc. 2007; 23: 1242. e1-5.

Sharareh B, Edwards TB, Shah A, Shybut T. Variation in technique and postoperative management of the Latarjet procedure among orthopedic surgeons. J Shoulder Elbow Surg. 2021; 30: e157- 64.

Shaha JS, Cook JB, Song DJ, Rowles DJ, Bottoni CR, Shaha SH, et al. Redefining “Critical” bone Loss in shoulder instability: Functional outcomes worsen with “Subcritical” bone Loss. Am J Sports Med. 2015; 43: 1719-25.

Ghodadra N, Gupta A, Romeo AA, Bach BR Jr, Verma N, Shewman E, et al. Normalization of glenohumeral articular contact pressures after Latarjet or iliac crest bone-grafting. J Bone Joint Surg Am. 2010; 92: 1478-89.

Shin SJ, Kim RG, Jeon YS, Kwon TH. Critical value of anterior glenoid bone loss that leads to recurrent glenohumeral instability after arthroscopic bankart repair. Am J Sports Med. 2017; 45: 1975-81.

Itoi E, Lee SB, Berglund LJ, Berge LL, An KN. The effect of a glenoid defect on anteroinferior stability of the shoulder after bankart repair: a cadaveric study. J Bone Joint Surg Am. 2000; 82: 35-46.

Burkhart SS, De Beer JF. Traumatic glenohumeral bone defects and their relationship to failure of arthroscopic Bankart repairs: significance of the invertedpear glenoid and the humeral engaging Hill-Sachs lesion. Arthrosc. 2000; 16: 677- 94.

Shin SJ, Koh YW, Bui C, Jeong WK, Akeda M, Cho NS, et al. What Is the critical value of glenoid bone loss at which soft tissue bankart repair does dot restore glenohumeral translation, Restricts range of motion, and leads to abnormal humeral head position. Am J Sports Med. 2016; 44: 2784-91.

Deng Z, Zheng Y, Su J, Chen S, Deng Z, Zhu W, et al. Open versus arthroscopic Latarjet for recurrent anterior shoulder instability: A Systematic review and Metaanalysis. Orthop J Sports Med. 2023. 5; 11: 23259671231174476.

Menendez ME, Sudah SY, Denard PJ; PacWest shoulder study group. Surgeon variation in glenoid bone reconstruction procedures for shoulder instability. J Shoulder Elbow Surg. 2023; 32: 133-40.

Santitum V. Physician workforce shortage in Thailand. Research Review Article. 2023: 38: 1-15. (In Thai)

Davey MS, Davey MG, Hurley ET, Mullett H. Subscapularis management during open Latarjet procedure: does subscapularis split versus tenotomy matter? A systematic review and meta-analysis. J Shoulder Elbow Surg. 2022; 31: 2169-75.

Montgomery SR, Katthagen JC, Mikula JD, Marchetti DC, Tahal DS, Dornan GJ, et al. Anatomic and biomechanical comparison of the classic and congruent-arc techniques of the Latarjet procedure. 2017; 45: 1252-60.

Rossi LA, Tanoira I, Gorodischer T, Pasqualini I, Muscolo DL, Ranalletta M. Are the classic and the congruent arc Latarjet Procedures equally effective for the treatment of recurrent shoulder instability in Athletes?. Am J Sports Med. 2020; 48: 2081-9.

Limskul D, Apinun J, Huanmanop T, Kuptniratsaikul S. Anatomy of the coracoid process in thais: Cadaveric study and clinical implications. Transl Res Anat. 2022; 26, 100168.

Itoigawa Y, Hooke AW, Sperling JW, Steinmann SP, Zhao KD, Yamamoto N, et al. Repairing the capsule to the transferred coracoid preserves external rotation in the modified Latarjet procedure. J Bone Joint Surg Am. 2016. 7; 98: 1484-9.

Kleiner MT, Payne WB, McGarry MH, Tibone JE, Lee TQ. Biomechanical comparison of the Latarjet procedure with and without capsular repair. Clin Orthop Surg. 2016; 8: 84- 91.

Salem HS, Vasconcellos AL, Sax OC, Doan KC, Provencher MT, Romeo AA, et al. Intraarticular versus extra-articular coracoid grafts: A Systematic review of capsular repair techniques during the Latarjet procedure. Orthop J Sports Med. 2022; 25; 10: 23259671211068371.

Sahu D. Capsular repair is not an importantpart of the Latarjet-Walch procedure. J Shoulder Elbow Surg. 2022; 31: 948-56.

Kim D, Lee DW, Lee J, Jang Y. Latarjet procedure without capsular repair produces favorable clinical results and avoids limitation in external rotation. Knee Surg Sports Traumatol Arthrosc. 2023; 31: 2662-9.

Ranalletta M, Rossi LA, Bertona A, Tanoira I, Maignon GD, Bongiovanni SL. Modified Latarjet procedure without capsulolabral repair for the treatment of failed previous operative stabilizations in athletes. Arthrosc. 2018; 34: 1421-7.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2024-12-27