ผลทางคลินิกของแนวทางการดูแลทารกแรกเกิดที่มีความเสี่ยงต่อภาวะน้ำตาลต่ำในเลือด

บทคัดย่อ

บริบท แนวทางการดูแลเพื่อป้องกันการเกิดภาวะน้ำตาลต่ำในเลือดของทารกกลุ่มเสี่ยงในปัจจุบันมีหลายแนวทางที่แตกต่างกัน

วัตถุประสงค์ เพื่อเปรียบเทียบอุบัติการณ์ของภาวะน้ำตาลต่ำในเลือดแบบมีอาการแสดงก่อนและหลังการใช้แนวทางการดูแลทารกกลุ่มเสี่ยงภาวะน้ำตาลต่ำในเลือดของโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยบูรพา

วิธีการศึกษา การศึกษานี้เป็นการวิจัยแบบ Retrospective cohort และ Pre-Post analysis ด้วยการทบทวนเวชระเบียนจากทารกที่เกิดในโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยบูรพาตั้งแต่เดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2562 ถึงมิถุนายน พ.ศ. 2564 เปรียบเทียบ 2 กลุ่ม คือ กลุ่มหนึ่งปีก่อนและกลุ่มหนึ่งปีหลังใช้แนวทางดังกล่าว แล้วคัดเลือกทารกกลุ่มเสี่ยงเพื่อเปรียบเทียบอุบัติการณ์ของภาวะน้ำตาลต่ำในเลือดแบบมีอาการแสดง ก่อนและหลังการใช้แนวทางดังกล่าว

ผลการศึกษา ทารกแรกเกิดทั้งหมด 187 คน จัดอยู่ในกลุ่มหนึ่งปีก่อนใช้แนวทางฯ 82 คน และหลังใช้แนวทางฯ 105 คน พบว่าอุบัติการณ์ของภาวะน้ำตาลต่ำในเลือดแบบมีอาการแสดงในกลุ่มหลังใช้แนวทางฯต่ำกว่ากลุ่มก่อนใช้แนวทางฯอย่างมีนัยสำคัญ (ร้อยละ 1.9 และ ร้อยละ 9.8 ตามลำดับ RR=0.20, 95

%CI=0.04-0.89, p=0.04) นอกจากนี้ยังพบว่าอุบัติการณ์ของภาวะน้ำตาลต่ำในเลือดแบบไม่แสดงอาการในกลุ่มหลังใช้แนวทางฯต่ำกว่ากลุ่มก่อนใช้แนวทางฯอย่างมีนัยสำคัญ (ร้อยละ 1.9 และ ร้อยละ 15.9 ตามลำดับ RR=0.12, 95%CI=0.03-0.52, p=0.004)

สรุป แนวทางการดูแลทารกกลุ่มเสี่ยงภาวะน้ำตาลต่ำในเลือดของโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยบูรพาสามารถลดอุบัติการณ์ของภาวะน้ำตาลต่ำในเลือดแบบมีอาการแสดงและไม่แสดงอาการได้ แนวทางฯนี้ให้ความสำคัญกับการให้นมทันทีแก่ทารกกลุ่มเสี่ยงเพื่อป้องกันการเกิดภาวะน้ำตาลต่ำในเลือดและปรับเกณฑ์การวินิจฉัยภาวะน้ำตาลต่ำในเลือด ซึ่งเป็นความแตกต่างที่สำคัญระหว่างก่อนและหลังใช้แนวทางฯ

 คำสำคัญ ทารกแรกเกิด แนวทางการดูแล ภาวะน้ำตาลต่ำในเลือด