ผลของแนวปฏิบัติการจัดการความปวดและเพิ่มการเคลื่อนไหวของลำไส้ ในผู้ป่วยหลังผ่าตัดเปิดช่องท้องแบบเร่งด่วน

บทคัดย่อ

การวิจัยกึ่งทดลองครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบคะแนนความปวด การเคลื่อนไหวของลำไส้ จำนวนวันนอนโรงพยาบาล และค่าใช้จ่ายการรักษาพยาบาล ระหว่างกลุ่มทดลองที่ได้รับแนวปฏิบัติการจัดการความปวดและเพิ่มการเคลื่อนไหวของลำไส้ที่พัฒนาขึ้น กับกลุ่มควบคุมที่ได้รับการดูแลตามแนวปฏิบัติมาตรฐานของโรงพยาบาล ในผู้ป่วยหลังผ่าตัดเปิดช่องท้องแบบเร่งด่วน ตัวอย่างเป็นผู้ป่วยหลังผ่าตัดเปิดช่องท้องแบบเร่งด่วนที่เข้ารับการรักษาในหอผู้ป่วยศัลยกรรมชาย 1 โรงพยาบาลพระนารายณ์มหาราช จังหวัดลพบุรี จำนวน 56 ราย แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 28 ราย กลุ่มควบคุมได้รับการดูแลตามแนวปฏิบัติมาตรฐาน ขณะที่กลุ่มทดลองได้รับแนวปฏิบัติที่เน้นการใช้ยาแก้ปวดร่วมกับการฝึกหายใจ การเคี้ยวหมากฝรั่ง และการกระตุ้นการเคลื่อนไหวร่างกาย ในระยะ 24 48 และ 72 ชั่วโมงหลังผ่าตัด เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลเป็นแบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคล ความปวด การเคลื่อนไหวของลำไส้ ระยะเวลานอนโรงพยาบาล และค่าใช้จ่ายการรักษาพยาบาล การวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และสถิติไม่อิงพารามิเตอร์ ได้แก่ แมน-วิทนีย์ ยู ไค-สแควร์ ฟรีดแมน และการวิเคราะห์สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของสเปียร์แมน 

ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มทดลองมีค่ามัธยฐานคะแนนความปวดในระยะ 24 48 และ 72 ชั่วโมงหลังผ่าตัด เท่ากับ 6.33 (ระดับปานกลาง) 4.00, (ระดับปานกลาง) และ 1.33 (ระดับน้อย) ตามลำดับ ซึ่งต่ำกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) โดยมีค่าสถิติ Z = 118.50, 73.00 และ 27.00 ตามลำดับ การเคลื่อนไหวของลำไส้ในกลุ่มทดลองมีค่ามัธยฐานเท่ากับ 5.83 (ระดับปานกลาง), 3.66 (ระดับมาก) และ 1.33 (ระดับมาก) ซึ่งดีกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (Z = 2.50, 27.50 และ 58.00 ตามลำดับ; p < .05) อย่างไรก็ตาม จำนวนวันนอนโรงพยาบาลและค่าใช้จ่ายการรักษาพยาบาลของทั้งสองกลุ่มไม่มีความแตกต่าง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p > .05) 

ผลการศึกษานี้สนับสนุนว่า แนวปฏิบัติที่พัฒนาขึ้นสามารถนำไปใช้กับผู้ป่วยกลุ่มนี้ได้อย่างเหมาะสม โดยเฉพาะในสถานพยาบาลที่ต้องการลดความปวดและเร่งการฟื้นฟูการทำงานของลำไส้ภายหลังการผ่าตัดได้อย่างมีประสิทธิภาพ