การพัฒนารูปแบบการป้องกันโรคติดเชื้อระบบทางเดินหายใจส่วนบนในเด็กบกพร่องทางสติปัญญาสำหรับผู้ดูแลในสถานสงเคราะห์แห่งหนึ่ง
คำสำคัญ:
การพัฒนารูปแบบ, การป้องกัน, โรคติดเชื้อระบบทางเดินหายใจส่วนบน, ผู้ดูแล, เด็กบกพร่องทางสติปัญญาบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการระดับเทคนิค เพื่อพัฒนาและศึกษาผลของรูปแบบการป้องกันโรคติดเชื้อระบบทางเดินหายใจส่วนบนในเด็กบกพร่องทางสติปัญญาสำหรับผู้ดูแลในสถานสงเคราะห์ กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยผู้บริหาร จำนวน 3 คน และผู้ดูแล จำนวน 21 คน เครื่องมือการวิจัยประกอบด้วย รูปแบบชั่วคราวของการป้องกันโรคติดเชื้อระบบทางเดินหายใจส่วนบนในเด็กบกพร่องทางสติปัญญาสำหรับผู้ดูแลในสถานสงเคราะห์ แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคลของผู้ดูแล แบบประเมินพฤติกรรมการป้องกันโรคติดเชื้อระบบทางเดินหายใจส่วนบนในเด็กบกพร่องทางสติปัญญาของผู้ดูแลในสถานสงเคราะห์ มีค่าความเชื่อมั่น .77 แบบบันทึกสำหรับการสังเกตพฤติกรรมการปฏิบัติตามรูปแบบชั่วคราว และทะเบียนบันทึกจำนวนครั้งของการเจ็บป่วยด้วยโรคติดเชื้อระบบทางเดินหายใจส่วนบน ดำเนินการวิจัยและเก็บรวบรวมข้อมูลในช่วงเดือนพฤศจิกายน 2562 ถึงเดือนกรกฎาคม 2563 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ paired t-test
ผลการวิจัยพบว่า 1) รูปแบบการป้องกันโรคติดเชื้อระบบทางเดินหายใจส่วนบนที่พัฒนาขึ้น ประกอบด้วย (1) การกำหนดมาตรการในการควบคุมและป้องกันการติดเชื้อระบบทางเดินหายใจส่วนบน และ (2) ข้อปฏิบัติในการป้องกันโรคติดเชื้อระบบทางเดินหายใจส่วนบน 2) หลังการพัฒนารูปแบบ ผู้ดูแลมีคะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมการป้องกันโรคติดเชื้อระบบทางเดินหายใจส่วนบนในเด็กบกพร่องทางสติปัญญาสูงกว่าก่อนการพัฒนารูปแบบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 32.340, p < .001) และ 3) หลังการพัฒนารูปแบบ จำนวนครั้งของการเจ็บป่วยด้วยโรคติดเชื้อระบบทางเดินหายใจส่วนบนในเด็กบกพร่องทางสติปัญญาน้อยกว่าก่อนการพัฒนารูปแบบ
จากการวิจัยครั้งนี้มีข้อเสนอแนะว่า ผู้บริหารควรกำหนดนโยบายการป้องกันโรคติดเชื้อระบบทางเดินหายใจส่วนบนในเด็กบกพร่องทางสติปัญญาของผู้ดูแลในสถานสงเคราะห์อย่างเหมาะสม และส่งเสริมการปฏิบัติพฤติกรรมการป้องกันโรคติดเชื้อระบบทางเดินหายใจส่วนบนของผู้ดูแล
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงแรงงาน. (2561). การจัดตั้งศูนย์เลี้ยงเด็กในสถานประกอบกิจการและชุมชนภายใต้การบูรณาการความร่วมมือกับ 5 กระทรวง. สืบค้นจาก http://www.mol.go.th/employee/center_children
ฆนรส อภิญญาลังกร, วราภรณ์ ผาทอง, และรัตนาภรณ์ ภุมรินทร์. (2559). ประสิทธิผลการใช้แนวปฏิบัติทางคลินิกสำหรับการจัดการทางเดินหายใจในผู้ป่วยเด็กโรคปอดอักเสบ. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี, 27(เพิ่มเติม 1), 139–151.
งานพยาบาล สถานคุ้มครองและพัฒนาคนพิการบ้านราชาวดี (ชาย) จังหวัดนนทบุรี. (2562). ข้อมูลการเจ็บป่วยของเด็ก: สมุดบันทึกการเจ็บป่วย. นนทบุรี: ผู้แต่ง.
จิรสุดา ทะเรรัมย์. (2560). ผลของโปรแกรมการเสริมสร้างแรงจูงใจต่อพฤติกรรมการจัดการตนเองของผู้ป่วยโรคหืดวัยผู้ใหญ่ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จุฑาทิพย์ นามม่อง, ณัชนันท์ ชีวานนท์, และจินตนา วัชรสินธุ์. (2562). ผลของโปรแกรมส่งเสริมการรับรู้สมรรถนะแห่งตนต่อพฤติกรรมของมารดา ในการดูแลบุตรวัยหัดเดินที่ติดเชื้อทางเดินหายใจส่วนล่างเฉียบพลัน. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 27(3), 43–53.
จุไรรัตน์ กีบาง. (2562). ผลของโปรแกรมการมีส่วนร่วมและพัฒนาความสามารถผู้ปกครองในการล้างจมูกเด็กต่อพฤติกรรมการดูแลเด็กก่อนวัยเรียนโรคภูมิแพ้ทางเดินหายใจของผู้ปกครอง. วารสารพยาบาลทหารบก, 20(1), 236–244.
จุฬาลักษณ์ แก้วสุก, ยุนี พงศ์จตุรวิทย์, และนุจรี ไชยมงคล. (2559). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมของมารดาในการป้องกันโรคติดเชื้อเฉียบพลันระบบหายใจในเด็กวัยก่อนเรียน. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 24(4), 54–64.
ทิพย์ภารัตน์ ไชยชนะแสง, อัจฉรา วริลุน, อุมาสมร หังสพฤกษ์, เอมอร ทาระคำ, และภัณฑิรา คำหล่อ. (2562). ผลของโปรแกรมการสอนแนะต่อพฤติกรรมการดูแลของผู้ดูแลผู้ป่วยเด็กโรคปอดอักเสบ อายุ 1–2 ปีที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 37(4), 206–215.
ภาวิณี ช่วยแท่น, ภรณี วัฒนสมบูรณ์, และสุปรียา ตันสกุล. (2563). ผลของโปรแกรมสุขศึกษาเพื่อส่งเสริมพฤติกรรมป้องกันการกลับมารักษาซ้ำในมารดาเด็กโรคปอดอักเสบ. วารสารสุขศึกษา, 43(1), 12–24.
ไมลา อิสสระสงคราม, ทัศนีย์ บุญประคอง, และเกษม จันทร์แก้ว. (2559). ผลของโปรแกรมการอบรมเพื่อพัฒนาความรู้และการปฏิบัติในการป้องกันและควบคุมโรคติดต่อของอาสาสมัครผู้ดูแลเด็กในศูนย์พัฒนาเด็กก่อนวัยเรียน กรุงเทพมหานคร. วารสารสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 7 จังหวัดขอนแก่น, 23(1), 11–21.
รุ้งกาญจน์ ออมสิน, และปรีย์กมล รัชนกุล. (2553). การพัฒนาแนวปฎิบัติสำหรับผู้ดูแลเพื่อลดอัตราการติดเชื้อระบบทางเดินหายใจในเด็กปฐมวัย ในสถานเลี้ยงเด็กกลางวัน. วารสารพยาบาลสภากาชาดไทย, 3(1–3), 44–58.
สถาบันราชานุกูล. (2559). ผลงานพัฒนาคุณภาพ ปี 2559 หอผู้ป่วย ID และคณะกรรมการป้องกันและควบคุมการติดเชื้อ. สืบค้นจาก https://th.rajanukul.go.th/_admin/file-download/5-5589-1470298818.pdf
สำนักงานส่งเสริมสวัสดิภาพและพิทักษ์เด็ก เยาวชน ผู้ด้อยโอกาส และผู้สูงอายุ. (2555). มาตรฐานศูนย์เด็กเล็กแห่งชาติ: คู่มือการดำเนินงานตามมาตรฐาน (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักโรคติดต่อทั่วไป กรมควบคุมโรค. (2554). คู่มือการประเมินศูนย์เด็กเล็กปลอดโรค. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
Becker, M. H. (1974). The Health Belief Model and sick role behavior. In M. H. Becker (Ed.), The Health Belief Model and personal health behavior (pp. 82–92). Thorofare, NJ: Charles B. Slack.
Greenwood, D. J., & Levin, M. (1998). Introduction to action research: Social research for social change. Thousand Oaks, CA: Sage.
World Health Organization. (2018). Global health estimates 2016: Estimated deaths by age, sex, and cause. Retrieved from http://www.who.int/healthinfo/global_burden_disease/en/
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อความ ข้อมูล และรายการอ้างอิงที่ผู้เขียนใช้ในการเขียนบทความเพื่อลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียน คณะผู้จัดทำวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วยหรือร่วมรับผิดชอบ
บทความที่ได้รับการลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี หากหน่วยงานหรือบุคคลใดต้องการนำส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของบทความไปเผยแพร่ต่อเพื่อวัตถุประสงค์ใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตจากบรรณาธิการวารสารก่อน
