Holistic Nursing Care for Reducing Workplace Violence
Keywords:
Holistic nursing care, Reducing workplace violenceAbstract
Workplace violence among healthcare professionals, particularly nurses, has become a critical issue that directly affects quality of life, safety, and the overall quality of healthcare services. Contributing factors include work-related stress, ineffective communication, high-pressure environments, and inappropriate behaviors of patients or their relatives. A holistic nursing approach is a conceptual framework to prevent and reduce workplace violence. The holistic perspective emphasizes caring for individuals as integrated beings—addressing physical, psychological, emotional, social, and spiritual dimensions. Through this approach, nurses can better assess and respond to patients’ needs, thereby reducing tension and misunderstandings that may lead to violent incidents. Three main strategies are highlighted: 1) developing information technology systems to enhance communication and preventive planning, 2) establishing systematic response measures to manage violent incidents effectively, and 3) strengthening nurses’ competencies in therapeutic communication and crisis management. The expected outcomes include creating a safe working environment, fostering mutual trust among healthcare personnel and patients, and improving the quality of care. Nurses thus play a central role in cultivating a culture of safety and compassion through holistic understanding of human needs.
References
กฤษณา สังขมุณีจินดา, รุ่งนภา จันทรา, พรรษา หวานบุญ, จารุวัฒน์ สำลีพันธ์, รชยา ยิกุสังข์, และพลช เพ็งแก้ว. (2567). สถานการณ์ความรุนแรงในแผนกอุบัติเหตุฉุกเฉิน โรงพยาบาลในสังกัดรัฐ เขตภาคใต้. วารสารการพยาบาลและการศึกษา, 17(4), 79–88.
กัญกร คำพรรณ์, สิริวัฒน์ ศรีเครือดง, และสุวัฒสัน รักขันโท. (2565). การฟังอย่างลึกซึ้งเพื่อเยียวยาความทุกข์ตามหลักพุทธจิตวิทยา. วารสาร มจร มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์, 8(1), 309–328.
จิรณัฐ ชัยชนะ. (2567). การสื่อสารทางด้านสุขภาพสำหรับพยาบาลวิชาชีพ. วารสารพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสยาม, 25(49), 87–97.
จุฬาพร กระเทศ, ณัฏฐญา พัฒนะวาณิชนันท์, วรารัตน์ ประทานวรปัญญา, วินัย ไตรนาทถวัลย์, ปราโมทย์ ถ่างกระโทก, และวีรยุทธ ศรีทุมสุข. (2564). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการคงอยู่ในงานของพยาบาลวิชาชีพ สังกัดกระทรวงสาธารณสุข. วารสารวิชาการสาธารณสุข, 30(3), 561–573.
เจตพล แสงกล้า, และรศรินทร์ เกรย์. (2565). การสวดมนต์ กับความสุขและสุขภาพจิตของพุทธศาสนิกชนไทย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 16(1), 24–39.
ทิพวรรณ เรืองชูพงศ์. (2566). การสำรวจสถานการณ์ความรุนแรงในสถานพยาบาลที่ผู้รับบริการกระทำต่อบุคลากรทางการแพทย์ที่หน่วยฉุกเฉินและหน่วยวิกฤต. วารสารสภาการพยาบาล, 38(2), 1–14.
นภาพร หงษ์ทอง. (2564). วิเคราะห์ความต้องการของมาสโลว์ในมุมมองของพระพุทธศาสนา. วารสารปณิธาน, 17(2), 121–151.
พีระสัก อัศวนพคุณ, เนสินี ไชยเอีย, และสุชาดา ภัยหลีกลี้. (2563). แนวทางการป้องกันและจัดการความรุนแรงที่เหมาะสมในโรงพยาบาลโดยใช้กระบวนการวิจัยปฏิบัติการอย่างมีส่วนร่วม. เชียงใหม่เวชสาร, 59(2), 65–79.
เรมวล นันท์ศุภวัฒน์, อรอนงค์ วิชัยคำ, และอภิรดี นันท์ศุภวัฒน์. (2557). ความสัมพันธ์ระหว่างชั่วโมงการปฏิบัติงานเกินเวลาของพยาบาลและผลลัพธ์ด้านผู้ป่วย พยาบาลและองค์การในโรงพยาบาลทั่วไป. พยาบาลสาร, 41(4), 58–69.
วันเพ็ญ ไสไหม, สุดาพรรณ ธัญจิรา, และณวีร์ชยา ประเสริฐสุขจินดา. (2553). ความรุนแรงในสถานที่ทำงานและการจัดการของบุคลากรทางการพยาบาลหน่วยงานอุบัติเหตุและฉุกเฉิน. รามาธิบดีพยาบาลสาร, 16(1), 121–135.
สภาการพยาบาล. (2568). แถลงการณ์ฉบับที่ 2 สภาการพยาบาลย้ำ พร้อมสนับสนุนการดำเนินคดีตามกฎหมายอย่างถึงที่สุด. สืบค้นจาก https://www.hfocus.org/content/2025/02/33197
สมพร หงษ์เวียง, และอภิญญา จำปามูล. (2562). ปัจจัยคัดสรรที่มีอิทธิพลต่อการบริหารความเสี่ยงด้านความรุนแรงในสถานที่ปฏิบัติงานของพยาบาลวิชาชีพ โรงพยาบาลศูนย์ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ศรีนครินทร์เวชสาร, 34(2), 190–197.
สิริรัตน์ จันทรมะโน, พูนพิลาศ โรจนสุพจน์, และพิมคณภรณ์ ตระกูลต่อวงศ์. (2563). การทบทวนความรู้ทางการพยาบาล ณ จุดเริ่มต้น สู่ปัจจุบันเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. วารสารสมาคมพยาบาลแห่งประเทศไทยฯ สาขาภาคเหนือ, 26(1), 27–40.
อดุลย์ ฉายพงษ์, ศรีรัตน์ ล้อมพงศ์, และนันทพร ภัทรพุทธ. (2560). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับผลของการถูกกระทำความรุนแรงในสถานที่ทำงานของพยาบาลในโรงพยาบาลชุมชน ของจังหวัดสมุทรปราการ. วารสารควบคุมโรค, 43(4), 413–422.
อมราภรณ์ ลาภเหลือ, อรพันธ์ อันติมานนท์, โกวิทย์ บุญมีพงศ์, และสมเกียรติ ศิริรัตนพฤกษ์. (2565). การพัฒนาแนวทางการจัดการปัญหาความรุนแรงในโรงพยาบาล (รายงานผลการวิจัย). นนทบุรี: กองโรคจากการประกอบอาชีพและสิ่งแวดล้อม กรมควบคุมโรค.
อัจฉรา ณรังษี, พาพิรุณ น้อยตาแสง, สุภาพรรณ น้อยพิทักษ์, พงศกรณ์ วิจิตเวชไพศาล, และพงศ์ธารา วิจิตเวชไพศาล. (2565). การสื่อสารไร้ซึ่งการสัมผัสในทางการแพทย์. วารสารวิชาการราชวิทยาลัยจุฬาภรณ์, 4(1), 34–40.
อิศรา ศรีทอง, เปรมฤทัย น้อยหมื่นไวย, และสุจินดา จารุพัฒน์ มารุโอ. (2566). ความรุนแรงในสถานที่ทำงานและแนวปฏิบัติในการป้องกันความรุนแรงต่อพยาบาลวิชาชีพ โรงพยาบาลระดับตติยภูมิแห่งหนึ่ง. วารสารวิจัยและนวัตกรรมทางการพยาบาล, 29(3), 363–378.
Al Khatib, I., Samara, F., & Ndiaye, M. (2024). A systematic review of the impact of therapeutical biophilic design on health and wellbeing of patients and care providers in healthcare services settings. Frontiers in Built Environment, 10, 1467692. doi:10.3389/fbuil.2024.1467692
Babaei, K., Aryaee Far, M. R., Seyedi, S. M., Arazi, T., Rohaninasab, M., & Movahedi, A. (2025). Active endurance: An effective strategy for nurses to manage workplace violence. BMC Nursing, 24(1), 849. doi:10.1186/s12912-025-03310-7
Cai, J., Wu, S., Wang, H., Zhao, X., Ying, Y., Zhang, Y., & Tang, Z. (2023). The effectiveness of a workplace violence prevention strategy based on situational prevention theory for nurses in managing violent situations: A quasi-experimental study. BMC Health Services Research, 23(1), 1164. doi:10.1186/s12913-023-10188-1
Dossey, B. M., & Keegan, L. (2016). Holistic nursing: A handbook for practice (7th ed.). Burlington, MA: Jones & Bartlett Learning.
Feng, H., Liu, Y., Liu, Z., Chi, Z., & Osmani, M. (2024). Sustainable healing and therapeutic design driven well-being in hospital environment. Buildings, 14(9), 2731. doi:10.3390/buildings14092731
Pitja, P., Auemaneekul, N., & Powwattana, A. (2023). Factor related to violence among nursing professionals at emergency rooms of community hospitals in metropolitan area. Thai Journal of Public Health, 53(2), 482–500. Retrieved from https://he02.tci-thaijo.org/index.php/jph/article/view/261063/180783
Rabin, S., Akinfemiwa, O., Bradley, M., Clayton, G. C., Cozzi, N., & Gottlieb, M. (2025). Protecting frontline workers: Strategies for preventing and mitigating violence in the emergency department. Annals of Emergency Medicine, 85(3), 263–269. doi:10.1016/j.annemergmed.2024.06.022
Ziaei, M., Massoudifar, A., Rajabpour-Sanati, A., Pourbagher-Shahri, A. M., & Abdolrazaghnejad, A. (2018). Management of violence and aggression in emergency environment; A narrative review of 200 related articles. Advanced Journal of Emergency Medicine, 3(1), e7. doi:10.22114/AJEM.v0i0.117
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
Categories
License
Copyright (c) 2025 Journal of Phrapokklao Nursing College, Chanthaburi
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อความ ข้อมูล และรายการอ้างอิงที่ผู้เขียนใช้ในการเขียนบทความเพื่อลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียน คณะผู้จัดทำวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วยหรือร่วมรับผิดชอบ
บทความที่ได้รับการลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี หากหน่วยงานหรือบุคคลใดต้องการนำส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของบทความไปเผยแพร่ต่อเพื่อวัตถุประสงค์ใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตจากบรรณาธิการวารสารก่อน
