Effectiveness of Health Promotion Program Applied Pender’s Health Promotion Model for Pregnant Women with High Blood Sugar Level

Authors

  • Jintana Chansoongnern Faculty of Public Health and Health Technology, Nakhonratchasima College
  • Thanakorn Panyasaisopon Faculty of Public Health and Health Technology, Nakhonratchasima College
  • Phatthanan Phudla Faculty of Public Health and Health Technology, Nakhonratchasima College

Keywords:

Diabetes prevention program, Gestational diabetes mellitus, Diabetes diagnosis

Abstract

This quasi-experimental research aimed to examine the effectiveness of health promotion program applied Pender’s Health Promotion Model for pregnant women with high blood sugar level. The samples consisted of 40 pregnant women with high blood sugar level who attended the anti-natal clinic of Bamnet Narong Hospital and Nong Bua Daeng Hospital, Chaiyaphum Province and were divided into the experimental group (n = 20) and the control group (n = 20). The research instruments included the health promotion program applied Pender’s Health Promotion Model, the personal information questionnaire, the perceived benefits of health promotion questionnaire with reliability of .86, the perceived barriers of health promotion questionnaire with reliability of .84, the perceived self-efficacy of health promotion questionnaire with reliability of .85, the health promoting behaviors questionnaire with reliability of .76, and the laboratory results and diabetes diagnosis record form. The implementation and data collection were conducted from April to July, 2020. Data were analyzed by frequency, percentage, mean, standard deviation, paired t-test, and independent t-test.

The research results revealed that 1) after the experiment, the experimental group had statistically significantly higher mean scores of perceived benefits of health promotion, perceived barriers of health promotion, perceived self-efficacy of health promotion, and health promoting behaviors than those of before the experiment (t = 6.630, p < .001; t = 6.560, p < .001; t = 2.590, p < .05; and t = 4.500, p < .001, respectively) and those of the control group (t = 81.000, p < .001; t = 76.360, p < .001; t = 65.070, p < .001; and t = 48.700, p < .001, respectively); 2) after the experiment, the experimental group had the means of FBS, 100 gm 1 h OGTT, 100 gm 2 h OGTT, and 100 gm 3 h OGTT lower than those of the control group; and 3) after the experiment, the experimental group were diagnosed as diabetes less than the control group.

This research suggests that health care providers should adopt this health promotion program applied Pender’s Health Promotion Model to prevent the occurrence of gestational diabetes mellitus among pregnant women with high blood sugar level.

References

กนกวรรณ ฉันธนะมงคล. (2559). การพยาบาลสตรีที่มีโรคร่วมกับการตั้งครรภ์. ปทุมธานี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรังสิต.

กรฐณธัช ปัญญาใส, พิชามญชุ์ ภูเจริญ, และณิชกมล เปียอยู่. (2560). การประเมินผลการสร้างเสริมสุขภาพประชาชนกลุ่มเสี่ยงโรคเบาหวานและโรคความดันโลหิตสูง. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี, 28(1), 51–62.

กฤษณี สุวรรณรัตน์, ตติรัตน์ เตชะศักดิ์ศรี, และสุพิศ ศิริอรุณรัตน์. (2562). ผลของโปรแกรมสนับสนุนการจัดการตนเองต่อพฤติกรรมการจัดการภาวะเบาหวานด้วยตนเอง และระดับน้ำตาลในเลือดของหญิงที่มีภาวะเบาหวานขณะตั้งครรภ์. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี, 30(2), 1–13.

จันทรา สุวรรณอยู่ศิริ, และรักชนก จันทร์เพ็ญ. (2562). ผลของโปรแกรมส่งเสริมสุขภาพผู้ป่วยเบาหวานชนิดไม่พึ่งอินซูลิน ในคลินิกเบาหวาน โรงพยาบาลดำเนินสะดวก จ.ราชบุรี. วารสารหัวหินสุขใจไกลกังวล, 4(1), e0049.

ดวงพร วัฒนเรืองโกวิท, และอมรรัตน์ สุนทรพุทธศาสน์. (2563). การพัฒนาโปรแกรมให้ความรู้เพื่อปรับเปลี่ยนพฤติกรรมที่ส่งผลต่อระดับน้ำตาลสะสมในเลือด (HbA1c) ของผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 โรงพยาบาลยโสธร. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 38(1), 78–86.

ธัญลักษณ์ ตั้งธรรมพิทักษ์. (2562). ประสิทธิผลของโปรแกรมการสร้างเสริมสุขภาพสำหรับผู้ป่วยเบาหวานในชุมชนบ้านหนองนาสร้าง จังหวัดร้อยเอ็ด. ศรีนครินทร์เวชสาร, 34(3), 243–248.

ประภัทร วานิชพงษ์พันธุ์. (2560). บทบาทพยาบาลในการดูแลหญิงตั้งครรภ์ที่มีภาวะเบาหวานขณะตั้งครรภ์. กรุงเทพฯ: พี.เอ.ลีฟวิ่ง.

มณีภรณ์ โสมานุสรณ์, ดวงหทัย ศรีสุจริต, ปราชญาวตี ยมานันตกุล, ปราณี แสดคง, และวัจมัย สุขวนวัฒน์. (2551). การพยาบาลหญิงตั้งครรภ์: ที่มีภาวะแทรกซ้อนจากการตั้งครรภ์. นนทบุรี: ยุทธรินทร์การพิมพ์.

โรงพยาบาลบำเหน็จณรงค์ จังหวัดชัยภูมิ. (2561). รายงานสถิติประจำปี 2561. ชัยภูมิ: ผู้แต่ง.

สำนักอนามัยการเจริญพันธุ์ กรมอนามัย. (2559). อัตราการคลอดมีชีพในมารดาหลังคลอด พ.ศ. 2559. สืบค้นจาก http://rh.anamai.moph.go.th/ewt_dl_link.php?nid=152

อุ่นใจ กออนันตกุล. (บ.ก.). (2551). การตั้งครรภ์ความเสี่ยงสูง (พิมพ์ครั้งที่ 2). สงขลา: ชานเมืองการพิมพ์.

International Diabetes Federation. (2017). Care & prevention: Gestational diabetes. Retrieved from https://www.idf.org/our-activities/care-prevention/gdm

Pender, N. J. (1987). Health promotion in nursing practice (2nd ed.). New York: Appleton & Lange.

Downloads

Published

2022-12-29

How to Cite

Chansoongnern, J., Panyasaisopon, T., & Phudla, P. (2022). Effectiveness of Health Promotion Program Applied Pender’s Health Promotion Model for Pregnant Women with High Blood Sugar Level. Journal of Phrapokklao Nursing College, Chanthaburi, 33(2), 53–68. Retrieved from https://he01.tci-thaijo.org/index.php/pnc/article/view/245977

Issue

Section

Research Report (รายงานการวิจัย)