การพัฒนารูปแบบการดูแลต่อเนื่องหลังการระงับความรู้สึก เพื่อผ่าตัดทางระบบประสาท

บทคัดย่อ

ภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นภายหลังการระงับความรู้สึกเป็นประเด็นสำคัญที่ส่งผลต่อความปลอดภัยของผู้ป่วยผ่าตัดทางระบบประสาท โดยพยาบาลมีบทบาทสำคัญในการดูแลผู้ป่วยในระยะหลัง    การผ่าตัด หากผู้ป่วยได้รับการดูแลอย่างถูกต้องและต่อเนื่อง จะช่วยเพิ่มความปลอดภัยและลดการเกิดภาวะแทรกซ้อน การวิจัยและพัฒนานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบการดูแลต่อเนื่องสำหรับผู้ป่วยหลังการระงับความรู้สึกเพื่อผ่าตัดทางระบบประสาท การวิจัยแบ่งเป็น 3 ระยะ ได้แก่ ระยะที่ 1 ศึกษาวิเคราะห์สถานการณ์การดูแลผู้ป่วยหลังการระงับความรู้สึกเพื่อผ่าตัดทางระบบประสาท โดยการสัมภาษณ์เชิงลึกทีมสหวิชาชีพ จำนวน  6 คน ระยะที่ 2 พัฒนารูปแบบการดูแลต่อเนื่องโดยการสนทนากลุ่มสหวิชาชีพ จำนวน 9 คน และระยะที่ 3 ประเมินประสิทธิภาพและความเหมาะสมของรูปแบบโดยพยาบาลวิชาชีพ       15 คน หลังทดลองใช้รูปแบบกับผู้ป่วย 451 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แนวคำถามสำหรับการสัมภาษณ์เชิงลึกและการสนทนากลุ่มที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น และแบบประเมินคุณภาพแนวปฏิบัติ (AGREE II) เพื่อประเมินความเหมาะสมของรูปแบบ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา และการวิเคราะห์เนื้อหา

ผลการวิจัย ระยะที่ 1 พบว่า การดูแลต่อเนื่องสำหรับผู้ป่วยหลังการระงับความรู้สึกเพื่อผ่าตัดทางระบบประสาทมีปัจจัยสำคัญ 4 ประการ คือ 1) ประสบการณ์ของบุคลากรในทีมสหวิชาชีพ 2) การเตรียมความพร้อมของพยาบาลวิสัญญีก่อนการส่งต่อผู้ป่วย 3) การกำกับติดตาม และส่งต่อข้อมูลในการดูแลผู้ป่วยระหว่างทีมผู้ดูแลครบถ้วนและถูกต้อง และ 4) การสื่อสารระหว่างพยาบาลวิสัญญีผู้ส่งผู้ป่วยและพยาบาลวิชาชีพผู้รับผู้ป่วย ระยะที่ 2  รูปแบบการดูแลต่อเนื่องที่พัฒนาขึ้น ประกอบด้วยการเตรียมความพร้อมของพยาบาลวิสัญญีและพยาบาลวิชาชีพในทีมการดูแล ทั้ง 3 ระยะ คือระยะก่อนเคลื่อนย้าย ระยะระหว่างเคลื่อนย้าย ระยะยุติการเคลื่อนย้าย และระยะที่ 3 ประเมินผลลัพธ์ของรูปแบบหลังจากนำไปใช้กับผู้ป่วย 451 ราย พบว่า ไม่เกิดอุบัติการณ์ไม่พึงประสงค์ และผลการประเมินโดยพยาบาลผู้ใช้รูปแบบ พบว่า รูปแบบมีความเหมาะสมต่อการนำไปใช้อยู่ในระดับดี การพยาบาลตามรูปแบบที่พัฒนาขึ้นช่วยเพิ่มประสิทธิภาพของการดูแลและความปลอดภัยแก่ผู้ป่วยผ่าตัดทางระบบประสาท