ผลของการฝึกอบรมเพื่อป้องกันอันตรายจากเสียงร่วมกับการให้ข้อมูลย้อนกลับของผลการทดสอบความกระชับของการใส่อุปกรณ์ลดเสียงต่อการใช้อุปกรณ์คุ้มครองความปลอดภัยส่วนบุคคลจากเสียงดังของพนักงานอุตสาหกรรมผลิตชิ้นส่วนรถยนต์

บทคัดย่อ

การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการฝึกอบรมเพื่อป้องกันอันตรายจากเสียงร่วมกับการให้ข้อมูลย้อนกลับของผลการทดสอบความกระชับของการใส่อุปกรณ์ลดเสียงต่อพฤติกรรมการใช้อุปกรณ์คุ้มครองความปลอดภัยส่วนบุคคลจากเสียงดัง กลุ่มตัวอย่าง คือ พนักงานในบริษัทผลิตชิ้นส่วนรถยนต์ในจังหวัดชลบุรี ทำงานที่รับสัมผัสเสียงดังตั้งแต่ 85 dBA ขึ้นไปจำนวน 104 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 52 คน และกลุ่มควบคุมจำนวน 52 คน โปรแกรมการฝึกอบรม ประกอบด้วยกิจกรรมกลุ่มในการให้ความรู้เกี่ยวกับอันตรายของเสียง การป้องกันอันตรายจากเสียงและโรคประสาทหูเสื่อมจากการทำงานการอภิปรายกลุ่ม และการสาธิตย้อนกลับ การให้ข้อมูลย้อนกลับของผลการทดสอบความกระชับของการใส่อุปกรณ์ลดเสียง ทำโดยอธิบายผลการทดสอบความกระชับและค่าการลดทอนเสียง จากการสวมใส่อุปกรณ์ลดเสียงให้ผู้เข้าร่วมวิจัยทราบรายบุคคล กลุ่มควบคุมได้รับการฝึกอบรมในโครงการอนุรักษ์การได้ยินตามแนวทางและมาตรฐานของบริษัท เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามและเครื่องวัดความกระชับของการสวมใส่อุปกรณ์คุ้มครองความปลอดภัยส่วนบุคคลจากเสียงดัง วัดผลก่อนการทดลอง และหลังการให้โปรแกรม 4 สัปดาห์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา Paired t-test, Independent sample t-test, Chi-square test และ Fisher’s exact test

            ผลการวิจัยพบว่า หลังการทดลอง กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยของพฤติกรรมการใช้อุปกรณ์คุ้มครองความปลอดภัยส่วนบุคคลจากเสียงดัง และคะแนนเฉลี่ยค่าการลดทอนเสียงส่วนบุคคล (Personal Attenuation Rating – PAR) สูงกว่าก่อนการทดลองและสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) โปรแกรมดังกล่าวสามารถส่งเสริมให้พนักงานมีพฤติกรรมการใช้อุปกรณ์คุ้มครองความปลอดภัยส่วนบุคคลจากเสียงดังเพิ่มมากขึ้นและสามารถสวมใส่ปลั๊กอุดหูป้องกันอันตรายจากเสียงดังได้กระชับ ส่งผลให้สามารถลดทอนเสียงได้เพิ่มขึ้น พยาบาลอาชีวอนามัย และผู้ดูแลโครงการอนุรักษ์การได้ยินสามารถนำโปรแกรมไปประยุกต์ใช้กับการฝึกอบรมให้กับผู้ปฏิบัติงานที่สัมผัสเสียงดังได้