การพัฒนาพหุโปรแกรมการส่งเสริมพฤติกรรมสุขภาพในการป้องกันโรคไม่ติดต่อเรื้อรังในกลุ่มวัยทำงาน: กรณีศึกษาบ้านลานข่อย

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงปฏิบัติการมีวัตถุประสงค์ในการศึกษาสถานการณ์พฤติกรรมสุขภาพ การพัฒนารูปแบบพหุโปรแกรมส่งเสริมสุขภาพ และศึกษาประสิทธิผลของพหุโปรแกรมส่งเสริมสุขภาพในการป้องกันโรคไม่ติดต่อเรื้อรังของประชาชนกลุ่มวัยทำงานในชุมชน กลุ่มตัวอย่างเป็นวัยทำงานอายุ 20-59 ปี ในชุมชน และแกนนำสุขภาพ จำนวน 53 คน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม การสัมภาษณ์เชิงลึก และพหุโปรแกรมการส่งเสริมสุขภาพ

            ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างวัยทำงาน มีโรคประจำตัวสูงสุด 3 อันดับแรก ได้แก่ โรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูง และไขมันในเลือดสูง ผลของพหุโปรแกรมการส่งเสริมสุขภาพในการการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพ ก่อนและหลังเข้าร่วมโปรแกรมพบว่า พฤติกรรมการรับประทานอาหาร การดื่มน้ำ การออกกำลังกาย การนอน และการตรวจเต้านมด้วยตนเอง มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ 0.05 (ค่า t = 2.972  2.520  3.963  2.019 และ 2.212 ตามลำดับ) ค่าดัชนีมวลกาย เส้นรอบเอว และระดับความดันโลหิตตัวล่าง ก่อนและหลังเข้าร่วมโปรแกรม มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ 0.05 (t = 3.24  3.13 และ 2.22 ตามลำดับ) ค่าระดับน้ำตาลในเลือด ระดับความดันโลหิตตัวบน ก่อน-หลังเข้าร่วมโปรแกรมไม่มีความแตกต่างกัน

            พหุโปรแกรมการส่งเสริมสุขภาพ สามารถนำไปใช้เพื่อการส่งเสริมส่งเสริมแบบแผนสุขภาพและปรับเปลี่ยนพฤติกรรมให้ดีขึ้น เพื่อเป็นการป้องกันโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง ในกลุ่มวัยทำงานในชุมชน