อิทธิพลของปัจจัยคัดสรรต่อการติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของพยาบาลวิชาชีพ โรงพยาบาลสมุทรปราการ : การศึกษาย้อนหลัง

บทคัดย่อ

         การศึกษาย้อนหลังแบบกลุ่มศึกษา-กลุ่มเปรียบเทียบนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอิทธิพลของปัจจัยต่อการติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของพยาบาลวิชาชีพ โรงพยาบาลสมุทรปราการ ได้แก่ อายุ ดัชนีมวลกาย โรคเรื้อรัง การติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของคนในครอบครัว สถานที่ปฏิบัติงาน ชั่วโมงการทำงานต่อสัปดาห์ การรับรู้โอกาสเสี่ยงต่อการติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 และการรับรู้อุปสรรคต่อการป้องกันการติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 กลุ่มตัวอย่าง คือ พยาบาลวิชาชีพ โรงพยาบาลสมุทรปราการ ที่เคยติดเชื้อไวรัส  โคโรนา 2019 จำนวน 125 คน และ ไม่เคยติดเชื้อ 125 คน รวม 250 คน โดยการสุ่มตัวอย่างด้วยวิธีการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นจากการทบทวนวรรณกรรม ประกอบด้วย 4 ตอน คือ 1) ข้อมูลทั่วไป 2) แบบบันทึกชั่วโมงการทำงานของพยาบาล 3) แบบสอบถามการรับรู้โอกาสเสี่ยงต่อการติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 และ 4) แบบสอบถามการรับรู้อุปสรรคต่อการป้องกันการติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 5 ท่าน และหาความเที่ยงของแบบสอบถามตอนที่ 3 และ 4 โดยใช้สัมประสิทธิ์แอลฟาครอนบาค ได้ค่าเท่ากับ 0.72, และ 0.72 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ สถิติถดถอยโลจิสติกส์

            ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ สถานที่ปฏิบัติงาน โดยเฉพาะแผนกอายุรกรรม และชั่วโมงการทำงานที่ มากกว่า 40 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ ทั้งนี้ พบว่า พยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในกลุ่มงานอายุรกรรม มีการติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 มากกว่ากลุ่มงานศัลยกรรม 3.73 เท่า (OR = 3.73; 95% CI = 1.88 - 7.37; p < .001) และพยาบาลวิชาชีพที่มีชั่วโมงการทำงานต่อสัปดาห์มากกว่า 40 ชั่วโมง มีการติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 มากกว่าพยาบาลวิชาชีพที่มีชั่วโมงการทำงานต่อสัปดาห์น้อยกว่าหรือเท่ากับ 40 ชั่วโมงถึง  2.36 เท่า (OR = 2.36, 95% CI = 1.21 - 4.59, p < .05)