ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการบาดเจ็บที่มือจากการทำงานของแรงงานพม่า ในจังหวัดสมุทรสาคร

บทคัดย่อ

            การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายลักษณะการบาดเจ็บ และปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการบาดเจ็บที่มือจากการทำงานของแรงงานพม่าใช้รูปแบบการศึกษาวิเคราะห์เปรียบเทียบ ระหว่างกลุ่มผู้ป่วยพม่าที่บาดเจ็บที่มือจากการทำงาน จำนวน 42 คน กับกลุ่มควบคุม จำนวน 155 คน จากการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบ Exposure density sampling ที่มีลักษณะงานใกล้เคียงกับกลุ่มผู้ป่วย เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามฉบับแปลโดยล่ามสื่อภาษาพม่า วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนาและสถิติวิเคราะห์ถดถอยโลจิสติก

             ผลการศึกษา พบว่าแรงงานพม่าส่วนใหญ่ (ร้อยละ 85.71) ประสบอันตรายในช่วงกะเช้า ครึ่งหนึ่งของการบาดเจ็บเกิดจากเครื่องจักร สาเหตุการบาดเจ็บมาจากวัตถุหรือสิ่งของหนีบ/ดึง ร้อยละ 45.24 นิ้วมือเป็นอวัยวะที่ได้รับบาดเจ็บมากที่สุด ร้อยละ 61.90 ผลจากการบาดเจ็บทำให้ต้องหยุดงานเกิน 3 วัน ร้อยละ 69.05 หนึ่งในสามของการบาดเจ็บเกิดขึ้นในโรงงานประเภทการผลิตโลหะ เมื่อวิเคราะห์ด้วยสถิติถดถอยโลจิสติกเชิงพหุ พบว่า ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการบาดเจ็บที่มือจากการทำงาน ได้แก่ พฤติกรรมความปลอดภัยในการทำงานต่ำ–ปานกลาง (OR_adj=17.45, 95% CI = 5.42 - 56.19) ประสบการณ์ทำงาน< 2 ปี (OR_adj=7.36, 95% CI = 2.89 - 18.73) และเสียงดังรบกวนขณะปฏิบัติงาน (OR_adj=4.15, 95% CI = 1.65 - 10.49) ผลการศึกษาสามารถใช้เป็นข้อมูลอ้างอิงในการจัดทำหลักสูตรอบรมสร้างเสริมประสบการณ์และพฤติกรรมความปลอดภัยในการทำงาน ส่งเสริมการจัดสภาพแวดล้อมในการทำงานให้ปลอดภัย โดยเฉพาะแรงงานที่ต้องปฏิบัติงานกับเครื่องมือเครื่องจักร เพื่อป้องกันอุบัติการณ์การบาดเจ็บที่มือจากการทำงานในแรงงานพม่าต่อไป