ภาวะหมดไฟในการทำงานและปัจจัยที่เกี่ยวข้องของบุคลากรในโรงพยาบาลเอกชน กรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

             ภาวะหมดไฟในการทำงานคือกลุ่มอาการทางจิตวิทยาที่ส่งผลต่อร่างกาย จิตใจ และพฤติกรรมของผู้ปฏิบัติงาน ซึ่งส่งผลในทางลบต่อบุคคลและองค์กร การวิจัยภาคตัดขวางเชิงวิเคราะห์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาภาวะหมดไฟในการทำงานและปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะหมดไฟในการทำงานของบุคลากรในโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยบุคลากรทางการแพทย์และสายสนับสนุนในโรงพยาบาล จำนวน 284 คน โดยคำนวณแต่ละกลุ่มตามลักษณะงานแบบสัดส่วน  เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามแบบตอบด้วยตนเอง ระหว่างเดือนเมษายนถึงพฤษภาคม พ.ศ. 2564 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา สถิติไคสแคว์ และสถิติถดถอยโลจิสติกส์เชิงพหุ

            ผลการวิจัยพบว่าบุคลากรมีภาวะหมดไฟในการทำงานระดับสูง ร้อยละ 36.3 โดยกลุ่มบุคลากรทางการแพทย์ที่ให้บริการแก่ผู้รับบริการโดยตรงมีภาวะหมดไฟระดับสูงมากสุด ร้อยละ 63.1 ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะหมดไฟในการทำงานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ คือ อายุ< 35 ปี (OR=2.21,95%CI=1.352-3.622) สถานะโสด (OR=1.75, 95%CI=1.058-2.917) ประสบการณ์ทำงาน< 10 ปี (OR=2.67, 95%CI=1.613-4.448) ไม่มีภาระดูแลคนในครอบครัว (OR=2.06, 95%CI=1.239-3.445) มีปัญหาสุขภาพด้านจิตใจ (OR=20.24, 95%CI=4.60-88.92) แรงสนับสนุนทางสังคมจากหัวหน้าผู้ร่วมงานต่ำ (OR=4.30, 95%CI=2.56-7.23) แรงสนับสนุนทางสังคมจากองค์กรต่ำ (OR=5.92, 95%CI=3.48-10.07) และความเครียดจากการทำงานสูง (OR=4.23, 95%CI=2.17-8.25)

            ผลการวิจัยสามารถจัดกิจกรรมเพื่อป้องกันภาวะหมดไฟในการทำงาน โดยเฉพาะในผู้อายุ< 35 ปี เพิ่มแรงสนับสนุนทางสังคมจากทุกระดับ จะช่วยให้บุคลากรมีความสุขในการทำงาน ให้บริการด้วยความประทับใจ