การคัดกรองภาวะสายตาผิดปกติของนักเรียนชั้นประถมศึกษา ในโรงเรียนแห่งหนึ่ง กรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

            การมองเห็นที่ผิดปกติ จะส่งผลต่อพัฒนาการด้านการเรียนรู้ของนักเรียน วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้ เพื่อพัฒนาระบบคัดกรองภาวะสายตาผิดปกติและหาอัตราความชุกของความผิดปกติของสายตาในนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ของโรงเรียนอนุบาลแห่งหนึ่งในเขตกรุงเทพมหานคร เก็บรวบรวมข้อมูลจากแบบบันทึกตรวจสุขภาพและวัดความสามารถในการมองเห็น ตั้งแต่เดือนพฤษภาคม ถึง ธันวาคม 2556 ของนักเรียน จำนวน 143 คน และเปรียบเทียบผลย้อนหลังกับข้อมูลในปีการศึกษา 2552 (ประถมศึกษาปีที่ 1) และปีการศึกษา 2554 (ประถมศึกษาปีที่ 3) ในเด็กแต่ละคน เครื่องมือในการศึกษา ได้แก่ แผ่น Snellen Chart และที่ปิดตา ผลการคัดกรองสายตาโดยพยาบาลอนามัยโรงเรียนพบว่าเด็กมีสายตาปกติร้อยละ 74.8 มีสายตาผิดปกติเล็กน้อย (Visual Acuity: VA=20/30) และผิดปกติมาก (VA ≤ 20/40) ร้อยละ 7.7 และร้อยละ 17.5 ตามลำดับ เปรียบเทียบกับผลการตรวจสายตาย้อนหลังไป 5 ปี ว่าการมองเห็นของนักเรียน 107 คน (88.4%) ในชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 นั้นไม่มีการเปลี่ยนแปลง ในทางตรงกันข้ามการมองเห็นของนักเรียน 6 คน (46.2%) ที่มีความบกพร่องทางการมองเห็นเล็กน้อยและนักเรียน 9 คน (100%) ที่มีการมองเห็นไม่ดีได้เสื่อมสภาพลง นอกจากนี้นักเรียนรายใหม่ที่การมองเห็นไม่ดีในการเข้ารับการตรวจแต่ละครั้ง ในปี 2552, 2554 และ 2556 พบว่านักเรียน 9 คน (6.3%) ในชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 นักเรียน 6 คน (4.2%) ในชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 และนักเรียน 10 คน (7%) ในชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 มีการมองเห็นที่ไม่ดี

          สรุปว่าปัญหาทางสายตาในเด็กวัยเรียนพบได้บ่อยและมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น เด็กที่พบความผิดปกติควรได้รับการช่วยเหลือและติดตามทุกปี ส่วนเด็กที่มีสายตาปกติอาจจะปรับมาเป็นตรวจคัดกรองเพื่อติดตามทุก 2 ปี สอดคล้องกับแนวทางการกำกับดูแลสุขภาพเด็กวัยเรียนของราชวิทยาลัยกุมารแพทย์แห่งประเทศไทย