The Problems of Prachomklao Modified Early Warning System (PCK MEWS) Implementation in Adult Patient Admitted at Prachomklao Hospital
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Prachomklao Modified Early Warning System (PCK MEWS) has been implemented for a period, so monitoring the system is necessary. This study, thus, aims to investigate problems and recommendations to improve the PCK MEWS that detected deterioration of adult patients admitted at Prachomklao Hospital. The qualitative method is applied, whereas data have been collected by a focus group discussion among 22 stakeholders, which are administrators, head-wards, and professional nurses from 7 in-patient wards who were selected with purposive sampling in order to prove content validity. Data have been, then, analyzed by the Thematic analysis method. The results show that;
1. The problems and obstacles are 1) lack of understanding, skills, and awareness of health care providers, 2) inappropriate process and criteria of PCK MEWS in each ward context, 3) incorrect information handover with PCK MEWS score, and 4) unconvinced in the validation of the score.
2. The recommendations are 1) to develop the appropriated PCK MEWS, 2) to train health care providers 3) to use the handover model with PCK MEWS 4) to provide the standard measurement and instruments 5) to monitor the system, along with adding a channel to receive the feedback, and 6) to utilize information technology to adjust the system.
According to this research, should be developed PCK MEWS as a standard practice for future effective nursing care.
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Content and information published in the Journal of Prachomklao College of Nursing, Phetchaburi Province are the comment and responsibility of the authors. Articles, information, images, etc. published in this journal are the copyright of the Journal of Prachomklao College of Nursing, Phetchaburi Province. If any person or entity wants to take all or part of it for publication for any purposes, please reference the Journal of Prachomklao College of Nursing, Phetchaburi Province.
References
กลุ่มการพยาบาล โรงพยาบาลพระจอมเกล้าจังหวัดเพชรบุรี. (2562). รายงานประจำปี. โรงพยาบาลพระจอมเกล้าจังหวัดเพชรบุรี.
จุไรรัตน์ ดวงจันทร์. (2563). การสื่อสารเพื่อส่งต่อข้อมูลทางการพยาบาลด้วยเทคนิคเอสบาร์. วารสารพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสยาม, 21(41), 91-103.
เพชรรัตน์ ยอดเจริญ. (2564). การเฝ้าระวังการเปลี่ยนแปลงอาการโดยใช้ MEW score. วารสารโรงพยาบาลธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติออนไลน์, 6(2), 35-37.
พิศาล ชุ่มชื่น, และ นิตยศรี ดวงอาทิตย์. (2564). เครื่องมือประเมินการเฝ้าระวังและป้องกันการเข้าสู่ภาวะวิกฤตของผู้ป่วย. วารสารแพทย์เขต 4-5, 40(2), 307-322.
ยุพดี ธัมมิกะกุล. (2563). ผลของการใช้แนวปฏิบัติการพยาบาลการบันทึกสัญญาณเตือนภาวะวิกฤติในผู้ป่วยที่มี การติดเชื้อในกระแสเลือด แผนกผู้ป่วยในโรงพยาบาลท่ายาง จังหวัดเพชรบุรี. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระจอมเกล้า จังหวัดเพชรบุรี, 3(1), 31-46.
หรรษา เทียนทอง, และ พุทธชาติ สมณา. (2559). Enjoy quality every moment in global and national health care. ใน อนุวัฒน์ ศุภชุติกุล (บ.ก.), ประชุมวิชาการประจำปี ครั้งที่ 17 คุณภาพในทุกลมหายใจ. สถาบันรับรองคุณภาพสถานพยาบาล (องค์การมหาชน).
สถาบันรับรองคุณภาพสถานพยาบาล (องค์การมหาชน). (2562). มาตรฐานโรงพยาบาลและบริการสุขภาพ ฉบับที่ 4 (พิมพ์ครั้งที่ 2). สถาบันรับรองคุณภาพสถานพยาบาล (องค์การ มหาชน).
แสงจันทร์ หนองนา, นิลเนตร สุดสวาท, และ ดวงสุดา วัฒนธัญญการ. (2563). ประสิทธิผลของการจัดการการส่งเวรด้วยรูปแบบ SBAR ของพยาบาลวิชาชีพ ในโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง. วารสารการพยาบาลและสุขภาพ สสอท., 2(1), 45 – 57.
แสงโสม ช่วยช่วง. (2561). ผลของการใช้แนวทางการประเมินสัญญาณเตือนการเข้าสู่ภาวะวิกฤต (MEWS) ในการประเมินและเฝ้าระวังอาการเปลี่ยนแปลงผู้ป่วยในการห้องตรวจสวนหัวใจ โรงพยาบาลตรัง. วารสารพยาบาลโรคหัวใจและทรวงอก, 29(1), 72-82.
Smith, M. B., Chiovaro, J. C., O’Neil, M., Kansagara, D., Quiñones, A. R., Freeman, M., Motu’apaoka, M. L., & Slatore, C. G. (2014). Early warning system scores for clinical deterioration in hospitalized patients: a systematic review. Annals of the American Thoracic Society, 11(9), 1454-1465.
Clarke, V., & Braun, V. (2013). Teaching thematic analysis: Overcoming challenges and developing strategies for effective learning. The Psychologist, 26(2), 120-123.
Collins, D., & Loveys, A. (2011). Value and outcomes: what the system has meant to our practice and our patients. In Margaret Schulte, D. B. A. (Ed.), Go-live: Smart strategies from Davies award-winning EHR implementations (pp.135-148). HiMSS.
Lam, T. S., Mak, P. S. K., Siu, W. S., Lam, M. Y., Cheung, T. F., & Rainer, T. H. (2006). Validation of a Modified Early Warning Score (MEWS) in emergency department observation ward patients. Hong Kong Journal of Emergency Medicine, 13(1), 24-30.
Le Lagadec, M. D., & Dwyer, T. (2017). Scoping review: The use of early warning systems for the identification of in-hospital patients at risk of deterioration. Australian Critical Care, 30(4), 211-218.
Lincoln, Y. S., & Guba, E. (1985) Naturalistic Inquiry. Sage.
Nishijima, I., Oyadomari, S., Maedomari, S., Toma, R., Igei, C., Kobata, S., Koyama, J., Tomori, R., Kawamitsu, N., Yamamoto, Y., Tsuchida, M., Tokeshi, Y., Ikemura, R., Miyagi, K., Okiyama, K., & Iha, K. (2016). Use of a modified early warning score system to reduce the rate of in-hospital cardiac arrest. Journal of Intensive Care, 4, Article 12. https://jintensivecare.biomedcentral.com/articles/10.1186/s40560-016-0134-
Rocha, T. F. D., Neves, J. G., & Viegas, K. (2016). Modified early warning score: evaluation of trauma patients. Revista Brasileira de Enfermagem, 69, 906-911.
Temgoua, M. N., Tochie, J. N., Agbor, V. N., Tianyi, F. L., Tankeu, R., & Danwang, C. (2018). Simple mortality predictive models for improving critical care in resource-limited settings: An insight on the modified early warning score and rapid emergency medical score. International Journal of Applied and Basic Medical Research, 8(3), 199-201.
Wang, A. Y., Fang, C. C., Chen, S. C., Tsai, S. H., & Kao, W. F. (2016). Peri-arrest Modified Early Warning Score (MEWS) predicts the outcome of in-hospital cardiac arrest. Journal of the Formosan Medical Association, 115(2), 76-82.
