Development of the Health Promotion Knowledge Package for Older People during COVID-19 Pandemic, Tambon Chom Thong, Amphoe Mueang, Phitsanulok Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research and development study aims to; 1) study the current issue and the requirement of a health promotion model for the elderly. 2) develop the health promotion model for the elderly, and 3) study and analyze the outcome after the utilization of the model. There are 3 phases of the efficiency of health promotion as follows: 1) to study what the elderly require, which has been examined from 204 elderly people in order to do in-depth interviews with 16 community leaders and an elderly’s leaders, 2) to develop the health promotion model for the elderly, and 3) to utilize and imply the health promotion model to 30 elderly people as well as to analyze their stratification. The data is analyzed by using percentage statistics, mean, and standard deviation. The research findings are:
1. There are 130 of them that have a congenital disease (77.50%), some of them barely do exercise (43.60%), and some of them have alcoholic behaviour (10.80%). Health promotion is required in these 3 ways 1) promoting the knowledge about COVID-19 prevention, 2) providing exercise activities that they can do at home instead of joining a group, 3) adapting local food to healthy menus that they can apply by themselves, and 4) doing leisure activities that may provide or generate incomes for them.
2. There is a statistically significant. in 05 level (t = 6.34), which means the development of the health promotion model for the elderly has become more effective for them in terms of an appropriate self-health promotion (M = 4.35, SD = .57).
The result of the study reveals that the participants have a better comprehension of health promotion than before. The developed health promotion model also helps the elderly to create a self-health promotion that is appropriate for them in the current changing era.
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Content and information published in the Journal of Prachomklao College of Nursing, Phetchaburi Province are the comment and responsibility of the authors. Articles, information, images, etc. published in this journal are the copyright of the Journal of Prachomklao College of Nursing, Phetchaburi Province. If any person or entity wants to take all or part of it for publication for any purposes, please reference the Journal of Prachomklao College of Nursing, Phetchaburi Province.
References
กัลยา มั่นล้วน, วิภาดา กาญจนสิทธิ์, และ นิภา สุทธิพันธ์. (2562). พฤติกรรมสุขภาพของผู้สูงอายุในเขตโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลบ้านหนองโพรง อำเภอเมือง จังหวัดบุรีรัมย์. ใน วิทยาลัยนครราชสีมา, การประชุมวิชาการระดับชาติ วิทยาลัยนครราชสีมา ครั้งที่ 6 ประจำปี พ.ศ.2562 “สังคมผู้สูงวัย: โอกาสและความท้าทายของอุดมศึกษา” (หน้า 889-897). วิทยาลัยนครราชสีมา.
กานดาวสี มาลีวงษ์, วนิดา ดุรงค์ฤทธิชัย, เบญจวรรณ จันทพล, ยงยศ หัถพรสวรรค์, และ วณิดา มงคลสินธุ์. (2563). การพัฒนาระบบส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุในกรุงเทพมหานครผ่านกระบวนการเสริมสร้างความรอบรู้สุขภาพโดยชมรมผู้สูงอายุ. วารสารพยาบาลสาธารณสุข, 34(2), 84-101.
ฐิติชญา ฉลาดล้น, สุทธีพร มูลศาสตร์, และ วรรณรัตน์ ลาวัง. (2560). การพัฒนารูปแบบกิจกรรมสร้างเสริมสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุในชมรมผู้สูงอายุคลังปัญญา อำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 27(2), 154-167.
นงนุช โอบะ, รุ่งเพชร หอมสุวรรณ์, และ ชญาภา บุญลือ. (2564). การพัฒนาความรู้และทักษะการดูแลผู้สูงอายุของผู้ดูแลที่อาศัยอยู่ในครอบครัว. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 29(1), 13-24.
ปภาดา ชมภูนิตย์, ฐิติพร แสงพลอย, และ ศิลปชัย ฝั้นพะยอม .(2563). รูปแบบการส่งเสริมสุขภาพของเพนเดอร์กับการประยุกต์ใช้ป้องกันการติดเชื้อโรคไวรัสโคโรนา 2019 ในผู้สูงอายุ. วารสารการพยาบาลและสุขภาพ, 14(3), 1-8.
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย (มส.ผส.). (2564). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2563. สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
วิมลรัตน์ บุญเสถียร, และอรทัย เหรียญทิพยะสกุล. (2563). ความรอบรู้ด้านสุขภาพ: สถานการณ์และผลกระทบต่อสภาวะสุขภาพของผู้สูงอายุ. วารสารการพยาบาลและสุขภาพ สสอท., 2(1), 1-19.
ศรีสุดา วงศ์วเศษกุล, พิไลพร สุขเจริญ, และ สมจิตร์ พะยอมยงค์. (2560). รูปแบบการสร้างเสริมสุขภาพผู้สูงอายุโดยการมีส่วนร่วมของชุมชน เขตบางพลัด กรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการบัณฑิตวิทยาลัยสวนดุสิต, 10(2), 153-174.
ศิริพร จิรวัฒน์กุล. (2552). การวิจัยเชิงคุณภาพด้านวิทยาศาตร์สุขภาพ. วิทยพัฒน์.
สมฤดี นามวงษ์. (2559). การพัฒนารูปแบบการสร้างเสริมสุขภาพผู้สูงอายุโดยการมีส่วนร่วมของชุมชนตำบลบ้านคู อำเภอนาโพธิ์ จังหวัดบุรีรัมย์ [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดพิษณุโลก. (2564). สถานการณ์การแพร่ระบาดจากโรคไวรัสโควิด 2019 ของจังหวัดพิษณุโลก เดือนตุลาคม 2564. http:// www.facebook.com/plkhealth/
สำนักงานสาธารณสุขอำเภอเมืองพิษณุโลก. (2563). ข้อมูลประชากรตำบลจอมทอง. http://plkmuang.blogspot.com/2015/10/blog-post.html
สุวิมลรัตน์ รอบรู้เจน. (2560). การพัฒนารูปแบบการดูแลสุขภาพผู้สูงอายุ สำหรับผู้ดูแลผู้สูงอายุ อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์, 9(3), 57-69.
อะเคื้อ กุลประสูติดิลก. (2560). การสร้างเสริมสุขภาพผู้สูงอายุโดยการมีส่วนร่วมของชุมชน. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.
Best, J. W. & Kahn, J. V. (2006). Research in education (10th ed.). Pearson Education.
Daniel, W. W. (2010). Biostatistics: A foundation for analysis in the health sciences (9th ed.). John Wiley & Sons.
Faul, F., Erdfelder, E., Lang, A.-G., & Buchner, A. (2007). G*Power 3: A flexible statistical power analysis program for the social, behavioral, and biomedical sciences. Behavior Research Methods, 39, 175-191.
Pender, N. J., Murdaugh, C. L., & Parsons, M.A. (2006). Health promotion in nursing practice (5th ed.). Pearson Education.
