The Medical Pluralism for Holistic Prevention of COVID-19
-
Keywords:
Medical Pluralism, Coronavirus (COVID-19), Holistic CareAbstract
Medical Pluralism is a representation of the medical diversity that exists in the society. The outbreak of COVID-19. It was found that health care based on the concept of medical pluralism used in the prevention of COVID-19 consisted of 1. Popular Sector for holistic prevention of COVID-19, namely 1) Daily practice. 2) Behavioral patterns during special occasions of age and life 3) Herbal medicines, which is health care under a new normal focus on promoting physical, mental and social health 2. Folk sector for holistic prevention of COVID-19 is health care under local beliefs, rituals and culture to build confidence and alleviate concerns about COVID-19 to the people as a mental and spiritual healing, and 3. Professional sector for holistic prevention of COVID-19 is a health system in which professional personnel provide care in all dimensions of health and all levels of health services. The medical of 3 systems help to promote and prevent the disease. of the applying knowledge from Western medicine to adapt and has a group of professional personnel to provide health care. That three health systems helped to promotion and prevention the disease. Therefore, the honing of a registered nurse to have knowledge in health care to prevent disease in a holistic way based on the concept of medical pluralism. Therefore, medical pluralism is important to provide public health care to prevent the spread of COVID-19 more completely to the current epidemic situation.
References
กรมสุขภาพจิต. (2563). New Normal ชีวิตวิถีใหม่. สืบค้น 27 เมษายน 2565, จากhttps://www.dmh.go.th/news/view.asp?id=2288#.
กระทรวงสาธารณสุข. (2565). เกณฑ์การพิจารณาโรคโควิดเป็นโรคประจำถิ่น. สืบค้น 25 เมษายน 2565, จากhttps://web.facebook.com/informationcovid19/photos/a.106142991004034/494419312176398/?type=3&_rdc=1&_rdr.
โกมาตร จึงเสถียรทรัพย์. (2549). พหุลักษณ์ทางการแพทย์กับสุขภาพในมิติสังคมวัฒนธรรม พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร
ชนิดา มัททวางกูร. (2557). จุดเปลี่ยนจุดยืนและจุดเชื่อมประสานภูมิปัญญาการแพทย์พื้นบ้านกับระบบสุขภาพชุมชน. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ชัยวัฒน์ งามปิยะสกุล, คณิสร แก้วแดง, นวพร ไพรวัลย์สถาพร และวันดี บุญเกิด. (2559). ผลของการใช้เทคนิค SKT 3 “นั่งยืด-เหยียดผ่อนคลายประสานกาย ประสานจิต” ต่อจำนวนเม็ดเลือดขาวชนิดซีดีสี่ ฮีโมโกลบิน เม็ดเลือดขาวทั้งหมด และนิวโทรฟิล ของผู้ติดเชื้อเอชไอวีเด็กและวัยรุ่น. วารสารศูนย์การศึกษาแพทยศาสตร์คลินิก โรงพยาบาลพระปกเกล้า, 33.(4): 276-287.
เชาวลักษณ์ ฤทธิสรไกร. (2554). สังคมศาสตร์สาธารณสุข. พิมพ์ครั้งที่ 3. สงขลา: ศูนย์หนังสือมหาวิทยาลัยทักษิณ.
ดวงแก้ว ปัญญาภู. (2564). บทบาทของสมุนไพรและยาแผนไทยในสถานการณ์โรคโควิด-19 ระบาด.พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพ: บริษัท เอส.บี.เค. การพิมพ์ จำกัด; 2564.
ธิดารัตน์ วงศ์จักรติ๊บ, ภาณุวัฒน์ สกุลสืบ และ ทัตพิชา สกุลสืบ. (2564). “พิธีกรรมการป้องกันโรคโควิด 19 ของชุมชนบ้านกิ่วท่ากลาง-ท่าใต้ หมู่ที่ 7 ตำบลบ้านกิ่ว อำเภอแม่ทะ จังหวัดลำปาง.”วารสารมังรายสาร สถาบันภาษาและวัฒนธรรมนานาชาติ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 9(1): 65-79.
ธีรยุทธ รุ่งนิรันดร. (2563). การดูแลสุขภาพจิตช่วงการระบาดของโควิด-19. สืบค้น 15 พฤษภาคม 2565, จากhttps://www.dmh.go.th/news/view.asp?id=2368.
ปารณัฐ สุขสุทธิ์. (2551). “พหุลักษณ์ระบบสุขภาพในชุมชน.” ใน โกมาตร จึงเสถียรทรัพย์ และคณะ (บรรณาธิการ). วัฒนธรรมสุขภาพกับการเยียวยา แนวคิดทางสังคมและมานุษยวิทยาการแพทย์. พิมพ์ครั้งที่ 3. นนทบุรี: สำนักวิจัยสังคมและสุขภาพ.
มาโนช หล่อตระกูล, ธนิตา หิรัญเทพ และนิดา ลิ้มสุวรรณ. (2555). ตำราพฤติกรรมศาสตร์ทางการแพทย์. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพมหานคร: ภาควิชาจิตเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล.
มณีรัตน์ องค์วรรณดี. (2564). สรุปสาระสำคัญจากการบรรยายเรื่องการบริหารจัดการเมืองในสภาวะการแพร่ระบาดของ Covid – 19. สืบค้น 23 เมษายน 2565, จาก https://imd.nmu.ac.th/summary-questions-about-air-purifiers-and-covid-19-th/.
วิชัย โชควิวัฒน, สุวิทย์ วิบุลผลประเสริฐ และประพจน์ เภตรากาศ. (2553). รายงานการสาธารณสุขไทยด้านการแพทย์แผนไทยการแพทย์พื้นบ้านและการแพทย์ทางเลือก. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพมหานคร: สำนักวิชาการกรมพัฒนาการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก กระทรวงสาธารณสุข.
สุรีย์ ธรรมิกบวร. (2555). ศิลปะกับการพยาบาลแบบองค์รวม. สืบค้น 15 พฤษภาคม 2565, จากhttp://www.nurse.ubu.ac.th/sub/knowledgedetail/Art.pdf.
สำนักงานพัฒนานโยบายสุขภาพระหว่างประเทศ. กระทรวงสาธารณสุข. (2564). รายงานผลการทบทวนผลกระทบเชิงเศรษฐกิจและสังคมจากการระบาดของโรคโควิด-19 ในระดับโลกและในประเทศไทย. สืบค้น 15 พฤษภาคม 2565, จากhttps://ddc.moph.go.th/uploads/publish/1177420210915075055.pdf.
สำนักวิจัยสังคมและสุขภาพ. (2556). สรุปสาระการเข้าร่วมประชุมเชิงปฏิบัติการ เรื่อง “สมรรถนะทางวัฒนธรรมในระบบสุขภาพ: องค์ความรู้สู่การวิจัยเชิงคุณภาพ, 18-21 พฤศจิกายน 2556. สืบค้น 15 พฤษภาคม 2565, จากhttps://kb.hsri.or.th/dspace/bitstream/handle/11228/4042/hs2122.pdf?sequence=3&isAllowed=y.
อุไร หัถกิจ และประภาพร ชูกำเนิด. (2558). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการปฏิบัติการพยาบาลที่ผสมผสานภูมิปัญญาตะวันออก. วารสารพยาบาลสงขลานครินทร์, 35: 1-14.
Kleinman, A. (1980). Patients and Healers in the Context of Culture: An Exploration of the Borderland between Anthropology, Medicine, and Psychiatry. Berkeley: University of California Press.
WHO. (2020). WHO Director-General's opening remarks at the media briefing on COVID-19 - 11 March 2020. Retrieved 29 October 2022, from https://www.who.int/director-general/speeches/detail/who-director-general-s-opening-remarks-at-the-media-briefing-on-covid-19---11-march-2020.
WHO. (2021). Coronavirus disease (COVID-19): How is it transmitted?. Retrieved 23 April 2022, from https://www.who.int/news-room/questions-and-answers/item/coronavirus-disease-covid-19-how-is-it-transmitted
WHO. (2022). Advice for the public: Coronavirus disease (COVID-19). Retrieved 15 May 2022, from https://www.who.int/emergencies/diseases/novel-coronavirus-2019/advice-for-public.
WHO. (2022). Coronavirus disease (COVID-19). Retrieved 29 October 2022, from https://www.who.int/health-topics/coronavirus#tab=tab_1.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Journal of Nursing, Siam University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Content and information published in the Journal of Nursing, Siam University is the comment and responsibility of the authors.
Articles, information, images, etc. published in the Journal of Nursing. Siam University is the copyright of the Journal of Nursing, Siam University. If any person or entity wants to take all or part of it for publication for any purposes, please reference the Journal of Nursing, Siam University.
