ความสัมพันธ์ของปัจจัยที่มีผลต่อการเกิดภาวะเลือดออกใต้ผิวหนังชนิดมีก้อนที่ขาหนีบหลังสวนหัวใจในผู้ป่วยวิกฤตหัวใจ

บทคัดย่อ

          การวิจัยเชิงบรรยายแบบศึกษาข้อมูลย้อนหลังนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของปัจจัยที่มีผล ต่อการเกิดภาวะแทรกซ้อนเลือดออกชั้นใต้ผิวหนังชนิดมีก้อนหลังดึงท่อนำสายสวนหัวใจที่ขาหนีบออกในผู้ป่วย ภาวะหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน ในหอผู้ป่วยวิกฤตหัวใจ 65 ราย คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจงตาม เกณฑ์คัดเข้า เก็บข้อมูลโดยใช้แบบบันทึกการปฏิบัติขณะมีสายและหลังนำสายสวนหัวใจออก (CCU’s off sheath form version7) ระหว่างวันที่ 1 มกราคม ถึง 31 ธันวาคม พ.ศ. 2558 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงบรรยาย สถิติไคสแควร์ และ binary logistic regression

        ผลการศึกษาพบว่าปัจจัยส่วนบุคคลไม่มีความสัมพันธ์กับการเกิดภาวะแทรกซ้อนเลือดออกชั้นใต้ผิวหนังชนิดมีก้อน (p>.05) ส่วนปัจจัยด้านการรักษา ได้แก่ การกดห้ามเลือดด้วยมือและเครื่องกดมีความสัมพันธ์กับการเกิดภาวะแทรกซ้อนเลือดออกชั้นใต้ผิวหนังชนิดมีก้อน (p<.05) โดยการกดห้ามเลือดด้วยมือ 10-14 นาที เปรียบเทียบกับกลุ่ม 15-20 นาที พบว่า การกดด้วยมือ 10-14 นาที ป้องกันการเกิดเลือดออกชั้นใต้ผิวหนังชนิดมีก้อนได้ 0.04 เท่า (95% CI, 0.00-0.38; P =0.00) และการกดห้ามเลือดต่อด้วยเครื่องมือเพิ่มความเสี่ยงต่อการเกิดเลือดออกชั้นใต้ผิวหนังมากกว่าถึง 6.27 เท่า (95% CI, 1.03-38.18; P=0.04) เมื่อเทียบกับไม่ใช้เครื่องกด ผลการศึกษานี้มีประโยชน์ในการเน้นการประเมินการกดห้ามเลือดทั้งด้วยมือ และเครื่องกดที่ถูกวิธีเพื่อป้องกันการเกิดภาวะแทรกซ้อนที่จะเกิดขึ้น