ปัจจัยเสี่ยงที่มีความสัมพันธ์กับระยะเวลาการนอนโรงพยาบาลที่นานขึ้นหลังการผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียมในโรงพยาบาลชุมชน: การศึกษาเชิงย้อนหลัง

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาปัจจัยเสี่ยงที่มีความสัมพันธ์กับระยะเวลาการนอนโรงพยาบาลที่นานขึ้นหลังการผ่าตัด TKA ในโรงพยาบาลชุมชน

รูปแบบการวิจัย : การศึกษาเชิงพรรณนาแบบย้อนหลัง

วัสดุและวิธีการวิจัย : การศึกษาเชิงย้อนหลังนี้ได้วิเคราะห์เวชระเบียนของผู้ป่วย 97 ราย ที่เข้ารับการผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียมข้างเดียว ณ โรงพยาบาลสุวรรณภูมิระหว่างเดือนมกราคม พ.ศ. 2566 ถึงธันวาคม พ.ศ. 2567 การผ่าตัดทั้งหมดดำเนินการโดยศัลยแพทย์เพียงท่านเดียว เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม ผู้ป่วยถูกแบ่งออกเป็นสองกลุ่มคือ ผู้ที่มีระยะเวลาการนอนโรงพยาบาลที่นานขึ้น (> 3 วัน) และกลุ่มที่มีระยะเวลามาตรฐาน (≤ 3 วัน) วิเคราะห์แบบตัวแปรเดียว (Chi-square test) เพื่อคัดเลือกตัวแปรที่มีค่า p < .20 และใช้การวิเคราะห์ถดถอยพหุแบบ Multiple logistic regression with backward elimination เพื่อระบุปัจจัยเสี่ยง กำหนนัยสำคัญทางสถิติที่ 95% Confidence interval

ผลการวิจัย : การวิเคราะห์แบบพหุตัวแปรพบว่าปัจจัยที่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับระยะเวลาการนอนโรงพยาบาลที่นานขึ้น ได้แก่ เพศหญิง (aOR = 6.25; 95% CI : 2.11, 8.87; p = .003), ภาวะแผลแยก (aOR = 13.86; 95% CI: 3.05, 62.96; p = .001) และ การดมยาสลบแบบ Spinal Block (aOR = 4.71; 95% CI: 1.79, 12.39; p = .002)

สรุปและข้อเสนอแนะ :ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าเพศหญิง, ภาวะแผลแยก และการดมยาสลบแบบ Spinal Block เป็นปัจจัยเสี่ยงหลักที่เพิ่มโอกาสให้ผู้ป่วยต้องนอนโรงพยาบาลนานขึ้นหลังการผ่าตัด TKA การจัดการปัจจัยเหล่านี้อย่างเหมาะสม โดยเฉพาะการดูแลแผลผ่าตัดอย่างใกล้ชิดจะช่วยลดระยะเวลาการนอนโรงพยาบาลและเพิ่มประสิทธิภาพการดูแลได้