การพัฒนาแนวปฏิบัติการพยาบาลผู้ป่วยจิตเวชและยาเสพติดที่มีความเสี่ยงสูง ต่อการก่อความรุนแรงในชุมชนอำเภอเกษตรวิสัย จังหวัดร้อยเอ็ด

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ :  เพื่อศึกษาสถานการณ์ พัฒนาแนวปฏิบัติการพยาบาล และประเมินผลการใช้แนวปฏิบัติการพยาบาล

รูปแบบการวิจัย : เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการโดยประยุกต์ใช้แนวคิดของ Kemmis and Mctaggart

วัสดุและวิธีการวิจัย : กลุ่มตัวอย่างตามเกณฑ์ที่กำหนด 3 กลุ่ม ประกอบด้วย  1) พยาบาลผู้รับผิดชอบงานในโรงพยาบาลเกษตรวิสัย จำนวน 4 คน 2) พยาบาลผู้รับผิดชอบงานในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล จำนวน 16 คน และ 3) ผู้ป่วยที่ได้รับการขึ้นทะเบียนในช่วงเดือนมกราคม 2566 ถึงเดือนเมษายน 2566 จำนวน 273 ราย เครื่องมือประกอบด้วยแนวคำถามการสนทนากลุ่ม แบบสอบถาม และคู่มือแนวปฏิบัติการพยาบาล มีดัชนีความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา ได้เท่ากับ 0.80  วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าร้อยละ และวิเคราะห์เนื้อหา

ผลการวิจัย : พบว่า ยังไม่มีแนวปฏิบัติการพยาบาลที่เป็นแนวทางของอำเภอเกษตรวิสัย แนวปฏิบัติการพยาบาลที่ร่วมพัฒนา ประกอบด้วยการพยาบาลแบ่งตามระดับความรุนแรงของพฤติกรรมก้าวร้าว โดยพยาบาลในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลเริ่มดูแลในกลุ่มผู้ป่วยที่มีพฤติกรรมก้าวร้าว ระดับ 2 และพยาบาลในโรงพยาบาลเกษตรวิสัย ดูแลในกลุ่มผู้ป่วยที่มีพฤติกรรมก้าวร้าว ระดับ 3 แนวปฏิบัติการพยาบาลประกอบด้วย 6 ขั้นตอน คือ 1) การประเมินสภาพปัญหาโดยใช้แบบประเมิน 10 ด้าน 2) การวินิจฉัยปัญหาจากแบบประเมิน 10 ด้าน 3) การวางแผนการดูแลโดยใช้ Care Plan ตามปัญหา10 ด้าน 4)การปฏิบัติการพยาบาลโดยการเยี่ยมบ้าน 4 ครั้ง ทุก 1 เดือน 5) การประเมินผลการปฏิบัติการพยาบาล และ 6) การวางแผนดูแลต่อเนื่อง ผลลัพธ์หลังการดำเนินการ พบว่า ผู้ป่วยมารักษาในโรงพยาบาลแบบผู้ป่วยในลดลงจากร้อยละ 7.3 เหลือเป็นร้อยละ 2.6  และการประเมินคุณภาพการนำไปใช้ของแนวปฏิบัติการพยาบาล โดยพยาบาล 20 คน พบว่า ทุกคนสามารถปฏิบัติได้ ร้อยละ 100

สรุปและข้อเสนอแนะ : ผลการวิจัยครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่า แนวปฏิบัติการพยาบาลผู้ป่วยจิตเวช และยาเสพติดที่มีความเสี่ยงสูงต่อการก่อความรุนแรงในชุมชนที่มีคุณภาพและมาตรฐาน และลดการมารักษาในโรงพยาบาล ควรมีการทำการวิจัยเชิงทดลองต่อเพื่อให้สามารถแสดงถึงประสิทธิผลได้อย่างชัดเจนมากขึ้น รวมทั้งควรมีการติดตามระยะเวลานานขึ้นมาก