การศึกษาพฤติกรรมการส่งเสริมสุขภาพของพระสงฆ์ในจังหวัดนครพนม

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการส่งเสริมสุขภาพของพระสงฆ์ และศึกษาปัญหา อุปสรรคและข้อเสนอแนะในการพัฒนาพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของพระสงฆ์ในเขต จังหวัดนครพนม

รูปแบบการวิจัย : การวิจัยแบบผสมผสานวิธี (Mixed Methods Research)  

วัสดุและวิธีการวิจัย : กลุ่มตัวอย่างเป็นพระสงฆ์และผู้ที่เกี่ยวข้องในการสร้างเสริมสุขภาพของพระสงฆ์ในเขตจังหวัดนครพนม คือ 1) การวิจัยเชิงปริมาณ พระสงฆ์จำนวน 320 รูป 2) การวิจัยเชิงคุณภาพ สัมภาษณ์เชิงลึกรายบุคคล กลุ่มผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในการส่งเสริมสุขภาพพระสงฆ์ จำนวน 16 รูป/คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์ความคิดเห็นเกี่ยวกับปัญหา อุปสรรคและข้อเสนอแนะ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติ Chi-square และ Binary logistic regression ข้อมูลเชิงคุณภาพสรุปเนื้อหาข้อมูลเชิงคุณภาพด้วย Content Analysis

ผลการวิจัย : (1) การรับรู้โอกาสเสี่ยงและการรับรู้ความรุนแรงมีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการส่งเสริมสุขภาพของพระสงฆ์ในเขตจังหวัดนครพนม (p<.05) แต่ปัจจัยลักษณะส่วนบุคคล การรับรู้ประโยชน์และการรับรู้อุปสรรคของการปฏิบัติพฤติกรรมไม่มีความสัมพันธ์ และ (2) พระสงฆ์เข้าถึงบริการสุขภาพได้น้อย มีข้อจำกัดตามหลักพระธรรมวินัยในการออกกำลังกาย ปฏิเสธการตรวจประเมินสุขภาพและการปรับเปลี่ยนพฤติกรรม   

สรุปและข้อเสนอแนะ : หน่วยงานที่เกี่ยวข้องในการดูแลสุขภาพพระสงฆ์ควรให้ความสำคัญกับสุขภาพของพระสงฆ์ สนับสนุนให้พระสงฆ์เข้าถึงการบริการทางสุขภาพได้มากขึ้น โดยการจัดทีมสุขภาพให้บริการเชิงรุกตรวจสุขภาพที่วัด รวมทั้งการอบรมให้ความรู้แก่แม่ครัว ญาติโยมในการจัดทำอาหารที่มีประโยชน์ต่อสุขภาพถวายพระสงฆ์